maandag 8 december 2014

topo-review: Escalades en Drôme Provençale

Gebieden
De topo 'Escalades en Drôme Provençale' omvat 12 gebieden in het zuid-oosten van Frankrijk. De volgende gebieden worden er in beschreven:
  • Rocher des Aures
  • St. Ferréol-Trente-Pas
  • Bellecombe-Tarendol
  • Bodon
  • Baume Rousse
  • Lou Passo
  • Ubrieux
  • Aiguille de Buis
  • Rocher de Saint-Julien
  • Plaisians
  • Mévouillon
  • Pelleret

Algemeen
De topo is voornamelijk Franstalig, heel soms wordt een Engelse vertaling gegeven. Voorin de topo vind je allerlei informatie met betrekking tot de totstandkoming van de topo, de geschiedenis van 'les Baronnies Provençales', de geschiedenis van de (eerste) beklimming van het massief Saint-Julien, 'gedragsregels' bij de rotsen, informatie over flora, fauna, natuur- en milieubescherming. Achterin de topo vind je twee overzichtskaarten van dit gebied. Heel handig is een (tweetalig) tabelletje op bladzij 29 waarin per massief de dichtstbijzijnde voorzieningen te vinden zijn (accommodatie, winkels, drinkwaterbronnen).

Informatie per klimgebied
Helemaal voorin vind je een (tweetalige) legenda van de gebruikte picto's. Helemaal achterin de topo vind je een ticklist per niveau. Ieder niveau heeft een aparte kleur, dus je kunt de lijsten makkelijk terugvinden.
Ieder klimgebied wordt geïntroduceerd met een kaartje waarop je kunt zien hoe je er kunt komen, wat de GPS-coördinaten zijn, wat voor soort rots je er vindt, welke topografische kaart je eventueel kunt gebruiken en hoe hoog het massief ligt. Daarna volgt een (tweetalige) beschrijving van de weg naar het massief, een staafgrafiek met het aantal routes in de verschillende moeilijkheidsgraden en een korte beschrijving van de 'ambiance'. De routes zijn met oranje lijnen in duidelijke foto's ingetekend. Sommige routes hebben een hartje - deze routes worden aanbevolen (onze ervaring is dat ze meestal wel mooi zijn). de routes zijn voorzien van een naam (de behaker en/of 'opener' van de route).  Per route wordt met picto's aangegeven wat voor haken zijn gebruikt, hoeveel setjes je nodig hebt en of de route speciale inspanningen vereist (techniek, kracht, uithoudingsvermogen). Per sector is met pictogrammen aangegeven hoe lang de aanloop is, of het gebied familievriendelijk is, wat voor soort klimmen je er treft (steil, overhangend, dakjes, plaat), in welk seizoen je er het beste kunt klimmen, van wanneer tot wanneer er zon is, wat de oriëntatie tov de zon is en hoe lang je touw moet zijn wil je er veilig kunnen klimmen.

Waardering
De topo is relatief dik (340 pagina's), maar afgezien van sommige algemene informatie staat er weinig overbodigs in. Wij konden zowel de massieven als de routes dankzij deze topo goed vinden. De topo is zijn €28,- zeker waard. Wij geven deze topo 4 sterren

Gegevens
Topo: Escalades en Drôme Provençale
Uitgever: CD FFME 26
ISBN: 2-915650-25-X
Jaar van uitgave: augustus 2011
Prijs: €28,-
Verkrijgbaarheid: onder meer te koop bij  de klimwinkel/gidsenbureau in Buis-les-Baronnies. Ook de supermarkt daarnaast en de lokale tabac-presse verkopen de topo.

Esther
©2014 nonstopclimbing.nl

donderdag 27 november 2014

zaterdag 22 november 2014

Crag-info: Saint-Léger-du-Ventoux

Al vaak hadden we over Saint-Léger-du-Ventoux goede verhalen gehoord, maar we waren er tot nu toe
nog niet geweest. Toen we in oktober in de omgeving van Buis-Les-Baronnies aan het klimmen waren, besloten we om toch maar eens een kijkje te nemen en er een aantal dagen te klimmen. Ondanks dat we inmiddels al aardig wat klimgebieden gezien hebben, was dit toch wel weer een aardige verrassing.
Het klimgebied van Saint-Léger-du-Ventoux ligt in een kloof aan de noordkant van de Mont Ventoux. De rotsen liggen aan beide zijde van de rivier Le Toulourenc. De kloof is erg mooi en het is er heel stil omdat je hem alleen te voet kunt bereiken.

De rots en de routes
Saint-Léger bestaat uit prachtig oranje-gele kalkrotsen met steile, maar ook overhangende routes. De rots heeft een grote diversiteit aan structuren. Van subtiele kleine greepjes tot mooie lijnen met tufa's. Het is een gebied met vooral veel 7e en 8e graad routes, het instap niveau is ongeveer 6b. Alhoewel er ook nog ergens een kleine sector te vinden is met een paar vijfjes.

De behaking
Op de behaking valt weinig aan te merken, typisch 'Frans': van goede kwaliteit en met prettige afstanden.

De beste tijd
Omdat er aan beide zijde van de rivier geklommen wordt heb je een noord- en een zuidwand tot je beschikking. Hierdoor is klimmen nagenoeg het hele jaar mogelijk in Saint-Léger. Op een groot deel van de zuidwand ben je beschut tegen de Mistral. Alleen gedurende de maanden december en januari staat de zon te laag (en staat Mont Ventoux in de weg) en komt er geen zon meer in de zuidwand. Het kan dan erg koud worden.

Omgeving
In de buurt zijn wel nog diverse andere klimgebieden te vinden. Bijvoorbeeld:
- Dentelles de Montmirail
- Buis-Les-Barronnies
- Orpierre

Overnachten en boodschappen
Winkels zijn er niet in St. Léger, de dichtbijzijnde supermarkt is waarschijnlijk in Entrechaux en Montbrun-Les-Bains op ongeveer 15 kilometer afstand. Hier zijn waarschijnlijk ook de dichtstbijzijnde campings. Overnachten in je busje is niet toegestaan op de parkeerplaats bij de rotsen. Maar ongeveer een kilometer richting Montbrun is een parkeerplaats waar dit prima kan en je waarschijnlijk niet de enige klimmer bent.
Bij de rotsen zijn ook nog twee gîtes waar je kunt overnachten:
- La Bergerie des  Salamandres
- Gîte des Terres Rouges

Foto's
De foto's van St. Léger.

Topo's
- Escalades autour du Ventoux (editie 2008) - review van deze topo volgt binnenkort op deze site.
- St Léger is ook opgenomen in de topo's van Rockfax en Mistral. De lokale klimmers zien je hier liever niet mee lopen omdat volgens hen de opbrengsten niet ten goede komen aan het gebied.

Non-stop waardering: 4 sterren


©2014 nonstopclimbing.nl

woensdag 12 november 2014

Crag-info: Val Durance, deel 3: "Vallée de la Clarée en Vallée Étroite"

In het Franse Val Durance zijn tientallen sportklimgebieden te vinden. Geen van alle groot genoeg om er lang te verblijven, maar samen maken ze Val Durance tot een leuke bestemming voor sportklimmers. Na ons bezoek aan een aantal gebieden rond Briançon en L'Argentière-la-Bessée  hebben we ook drie (van de twaalf) klimgebieden in Vallée de la Clarée en Vallée Etroite bezocht. Deze gebieden liggen ten noorden van Briançon, vlakbij de Italiaanse grens.

De gebieden

Paroi des Militaires
Paroi des Militaires is een massief in Vallée Étroite waar je zowel kunt sportklimmen als multipitchen. Je vindt er voornamelijk vijfde, zesde en zevendegraads sportklimroutes. Er zijn twee 8a-routes. Wij hebben twee multipitch-routes van ongeveer 180 meter gedaan, in de zesde en zevende graad. In onze topo waren het de enige twee routes, maar in de wand hebben we meerdere (en langere) routes gezien. Die vind je waarschijnlijk in de topo 'Oisans Nouveau, Oisans Sauvage. Livre Est' van Jean-Michel Cambon. De rots is wel wat brokkelig als je hoger in de wand komt. Best vervelend, omdat er aan de voet van de wand mensen aan het sportklimmen kunnen zijn. De wand ziet er prachtig uit en wij vonden de twee multipitches (Albatros en Tomahawk) erg mooi. De sportklimroutes zagen er vooral bij de sector "Compétition" (6b+ / 8a) leuk uit. Door het slechte weer hebben we er niet kunnen klimmen, maar we komen er zeker nog een keer voor terug. De aanloop is trouwens perfect: je kunt parkeren onder aan de wand. En vlakbij de wand vind je een toilet en stromend water. Het is een noordwand, dus op warme dagen in de zomer ideaal! Je hebt tot ongeveer 12u zon.

Paroi de la Grotte
Vlakboven Plampinet vind je Paroi de la Grotte. Een klein kalkstenen massief, met 37 routes. Je vindt er voornamelijk routes in de zesde en zevende graad, maar er zijn ook enkele vijfdegraads routres. De routes zijn relatief lang - tussen de 20 en de 40 meter. Het kan er stevig waaien - maar op een warme zomerdag is dat wel prettig. Je klimt op een westwand. Wij vonden de routes over het algemeen wel mooi, maar hier en daar is de rots wat brokkelig. Met zo'n 15 minuten lopen over een duidelijk pad, ben je zó bij de wand.

Paroi qui répond
Dit massief is ook niet zo groot: iets meer dan 50 routes, variërend van 4b tot 7b+. De aanloop is kort - afhankelijk van de sector die je zoekt, heb je 2 of 15 minuten nodig om er te komen. Over het algemeen is de wand op het zuid-westen georiënteerd, maar de zekeraar staat tussen de bomen, dus op warme zomerdagen is dat wel prettig. Je klimt er op kalk, de routes zijn tussen de 15 en de 30m lang en de routes zijn erg gevarieerd. Je kunt op echt steile wand klimmen, met minimale greepjes. Maar je hebt ook een paar routes door een stevig dak met slechts onder en zij-grepen om je op voort te bewegen. Ook hier komen we waarschijnlijk nog wel eens terug.

Andere gebieden
In vallée Clarée en Vallée Étroite zijn nog 9 andere klimgebieden. Je kunt er zowel multipitchen als sportklimmen. Deze gebieden staan allemaal in de overzichtstopo van Val Durance. De routes in deze gebieden variëren in niveau van 3 tot 8a.

Overnachten, boodschappen, wifi en mobiel bereik
In Névache en bij sommige boeren kun je brood, kaas en boter kopen. Heb je meer boodschappen nodig, dan kun je dat doen in Briançon en in Badonecchia (Italië). In Vallée Clarée heb je goed mobiel bereik. In Vallée Etroite heb je nauwelijks mobiel bereik. Wifi hebben we niet gevonden. Er zijn een aantal (gemeentelijke) campings in Callée Clarée en in Bardonecchia. Ook zijn er verschillende gites en hotels. Je mag officieel niet wild kamperen, maar wij hebben met ons busje in Vallée Étroite probleemloos kunnen bivakkeren. Het lijkt erop dat busjes getolereerd worden. In Vallée Étroite heb je bij paroi des Militaires stromend drinkwater en een wc.

Behaking, beste seizoen
Voor informatie over de behaking en het beste seizoen, zie: crag-info Val Durance Briançon.

Foto's
Vallée de la Clarée en Vallée Étroite

Topo's
De topo's die je kunt gebruiken zijn:
- Escalade en Briançonnais, haut Val Durance , Queras
- Topoguide, Kletterfúhrer Alpen, Band II
- Oisans Nouveau, Oisans Sauvage. Livre Est, Jean-Michel Cambon, ISBN: 9782952403511

Klimgebieden in de buurt
Niet ver van Valléé Etroite en Vallée de la Clarée vind je andere leuke klimgebieden, zoals:
- Le Ponteil en Paroi des Lys

Esther
©2014 nonstopclimbing.nl

maandag 10 november 2014

Foto's Ailefroide

De foto's van de route Soleil Trompeur in Ailefroide (zomer 2014).
Route-info: 535m, VI+ max, VI-obl.



Openen in picasa


Foto's van eerdere bezoeken aan Ailefriode (2010).



Openen in picasa

©2014 nonstopclimbing.nl

maandag 3 november 2014

Topo-review: Escalades autour du Ventoux


De topo 'Escalades autour du Ventoux' beschrijft de gebieden Saint-Léger-du-Ventoux, Malaucène en Beobin. Wij hebben van deze drie gebieden (tot nu toe) alleen Saint-Léger bezocht en deze topo-review is daarop gebaseerd.

Algemeen
De topo bevat veel tekst met wetenswaardigheden over klimmen, de regio en de geologische geschiedenis van het gebied en dat maakt de topo relatief dik (en zwaar) 184 bladzijdes. Pas op bladzijde 37 begint de 'werkelijke' topo. De topo is voornamelijk Franstalig, maar de informatie over de faciliteiten de omgeving en een korte paragraaf over veiligheid zijn in het Engels, Italiaans, Duits en Spaans geschreven. In de topo vind je ook allerlei advertenties van klimwinkels, accommodatie en klimhallen. Ook is er een artikel in de topo opgenomen over de legitimiteit van deze topo: door deze topo te kopen draag je bij aan het onderhoud van de massieven. Dringend advies (in het Frans) om geen Duits- of Engelstalige topo's te kopen, want die zijn zuiver commercieel en dragen niets bij aan de massieven.

De massieven
De topo heeft duidelijke kaartjes van de ligging van de massieven. Bij de kaartjes staat (in het Frans) een korte beschrijving van de weg ernaar toe. Wij konden dankzij deze informatie Saint-Léger-du-Ventoux zonder enige moeite vinden. Ook van de verschillende sectoren is een plattegrond opgenomen waarin je in één oogopslag kunt zien hoe je ernaar toe moet lopen.
De verschillende sectoren zijn in beeld gebracht middels foto's. In de foto's zijn twee verschillende kleuren lijnen aangebracht zodat je ziet waar welke route loopt. De foto's zijn niet heel scherp, maar omdat veel namen op de wand staan (in Saint-Léger met mooie miniatuurschilderijtjes), kun je de routes goed vinden. Routes die zich splitsen of meerdere instaps hebben, kun je door het gebruik van de twee kleuren goed volgen.
De massieven zijn opgedeeld in verschillende sectoren. Per sector vind je een overzichtsfoto en summiere informatie over de duur van de aanloop, de maximale lengte van de routes, het niveau van de routes en het type klimmen (steil, overhangend, plaat), de toegankelijkheid voor gezinnen met kinderen en de oriëntatie tov de zon. Bij de routes staat vermeld wie de route heeft geopend en in enkele woorden worden de routes cryptisch toegelicht.

- met graffiti -
No vampire topo
In Saint-Léger-du-Ventoux hangen op veel plaatsen aan de rots en bij de parkeerplaatsen bordjes met de tekst 'No vampire topo'. Hierboven al kort genoemd: ze zijn hier niet dol op de Duits-en Engelstalige topo's omdat die financieel niets bijdragen aan het onderhoud van de gebieden. Voor €20,- heb je een goede topo die wel ten goede komt van de gebieden. En ook zonder kennis van de Franse taal kom je er een heel eind mee omdat de kaartjes en de foto's goede informatie geven.

Praktisch
Titel: Escalades autour du Ventoux: Saint Léger du Ventoux, Malaucène, Beobin.
Uitgever: FFME 84
Editie: 2008
Verkrijgbaarheid: in Buis-les-Baronnies bij de klimwinkel annex gidsenbureau; in Entrechaux bij de press/tobacco; en bij klimwinkels in de grotere plaatsen in de regio.
Vaste prijs: €20,-

Nonstop-waardering: 4 sterren

Esther
©2014 nonstopclimbing.nl

Foto's Val Durance: Vallée Clarée en Vallée Étroite

Foto's van Val Durance: Valléé Clarée en Vallée Étroite (zomer 2014).



Openen in picasa


©2014 nonstopclimbing.nl

woensdag 29 oktober 2014

Afscheid van ons oude busje

De nieuwe bus!
Een dikke maand geleden hebben we ons oude busje (waarmee we in 2011-2012 een jaar gereisd hebben) verkocht. Vlak voor de zomervakantie hadden we al een vervanger gevonden: een 4-wheeldrive Vito afkomstig uit het Duitse leger, in de kleur 'NAVO-groen' . De 'oude' bus kan een toekomstige lange reis niet meer aan, dus was het tijd om hem te vervangen. We hebben de oude bus helemaal leeg gehaald, met de bedoeling alles terug te zetten in de nieuwe bus.
Zoals Pieter hem had ingericht was hij helemaal perfect voor een lange reis. We gaan de nieuwe bus op ongeveer dezelfde wijze inrichten, met hier en daar een verbetering. We hebben de nieuwe bus voor de zomervakantie provisorisch ingericht en hij doet het goed! En voor iedereen die ons gevraagd heeft of we nu zonnecollectoren en een koelkast gaan installeren, het antwoord is 'nee'. De bus is ons bed en onze opbergkast, 'leven' doen we buiten. We kunnen ons eten voldoende goed koel houden, dus een koelkast hebben we niet nodig.

Esther
©2014 nonstopclimbing.nl

zondag 26 oktober 2014

Gear-review: Montane Minimus Jacket

Als buitensporter kun je niet zonder een jas die je goed beschermt tegen regen en wind en daarbij ook nog ademend is. Maar bij voorkeur ga je op stap bij weersomstandigheden waarbij je hem niet nodig hebt. Met als gevolg dat je relatief vaak met een te dikke en zware jas in je rugzak loopt, of er de voorkeur aan geeft de jas helemaal niet mee te nemen omdat deze te zwaar is of te veel ruimte inneemt. Dat geldt zeker ook als rotsklimmer, bij zeer slechte weersomstandigheden gaan we niet klimmen, maar we worden er natuurlijk wel eens door overvallen. Zeker bij langere multi-pitch routes is het noodzakelijk om voor de zekerheid een goed beschermende jas bij je te hebben, maar er is iedere keer weer de afweging of je hem wel of niet mee neemt in verband met het extra gewicht in de rugzak.
Gelukkig zijn er de laatste jaren een aantal nieuwe producten op de markt gekomen waardoor goede jassen steeds lichter zijn geworden. Hierbij is de Minimus serie van het merk Montane wel een koploper als het gaat om ultra-lichte jassen.  De afgelopen maanden hebben we de Montane Minimus Mountain Jacket mogen testen, een jas die slechts 250 gram weegt. Voor de echte grammenjager heeft Montane ook nog twee nog lichtere versies met minder zakken en ritsen, de Minimus Jacket en de Minimus Smog (deze weegt maar 150 gram!).

Door zijn lage gewicht en dunne stof valt de jas erg soepel, je merkt nauwelijks dat je de jas aan hebt. het ademend vermogen van de PERTEX® Shield+ stof kun je gewoon blijven bewegen zonder dat je vervolgens drijfnat wordt van het zweet. De zeer dunne stof voelt wel kwetsbaar aan maar kan in de praktijk echt wel tegen een stootje. In je rugzak is het pakketje niet veel groter dan een appel, alhoewel het wel even oefenen is om de jas in het bijgeleverde miniatuurzakje te krijgen.  
Dat betekent dat je ook niet beperkt wordt in je bewegingsvrijheid, een belangrijk aspect bij het klimmen.  Een stevige regenbui is geen enkel probleem voor deze jas en ook tegen de wind biedt hij een goede bescherming. De ritsen zijn goed water- en winddicht en ook de capuchon sluit goed aan. Dankzij
Dit is waarschijnlijk niet de jas om aan te doen als je dagenlang met een zeer zware rugzak in de regen moet lopen. Maar voor lichter gebruik is het zonder meer een aanrader. Mijn oude Gore-Tex jas van meer dan 600 gram heb ik definitief ingeruild voor de Montane Minimus.

Pieter


©2014 nonstopclimbing.nl

maandag 29 september 2014

Topo-review: Escalades autour d'Ailefroide

De lokale topo van Ailefroide is gemaakt door Jean Michel Cambon. Hij is ook de auteur van de topo van La Bérarde, dat aan de andere zijde van de Écrins ligt. De topo's lijken zo sterk op elkaar, dat ook deze review weinig verschilt van de eerdere review...

De topo is klein en handzaam wat het makkelijk maakt om hem in de route in je rugzak mee te nemen. Hij volledig Franstalig. Achterin is een woordenlijst opgenomen met de vertaling van de belangrijkste begrippen in het Italiaans, Engels en Duits.

Écoles en parois
De topo geeft je een goed overzicht van de rotsen rondom Ailefroide. Er is zowel informatie opgenomen over de 'écoles' (sportklimgebieden) als over de 'parois' (wanden met meerdere touwlengtes). In de topo staan 10 sportklimgebieden en 20 grotere wanden. Voor info over routes tussen 500m en 1000m verwijzen we naar de de gidsen van Topoguide of naar "Oisans Nouveau, Oisans Sauvage. Livre Est", ook van Jean-Michel Cambon. De lokale topo vermeldt deze routes niet.

Van de sportklimgebieden zijn tekeningen gemaakt. Bij de écoles staat een aantal namen op de rots en met de topo in de hand kun je al snel de goede route vinden. De langere routes zijn op kleurenfoto's ingetekend. Om de juiste lange route te vinden moet je een beetje je best doen. De foto's zijn niet altijd heel duidelijk en de namen staan (voor zover wij weten) niet op de wand (hier geeft Topoguide betere informatie).

Voor de lange routes wordt per touwlengte de waardering gegeven om hem vrij te klimmen. Ook het obligatoire klimniveau wordt aangegeven (dat is het minimale niveau dat je 'in huis' moet hebben om deze route te kunnen klimmen en d.m.v. een aantal A0 of A1 passen toch door te kunnen komen). Verder wordt de lengte van de route en de tijd die je nodig hebt om te klimmen vermeld. Een minpunt is dat de tijd die je nodig hebt voor het abseilen of afklimmen niet wordt vermeld en ook wordt er nauwelijks informatie gegeven over de te volgen lijn bij het abseilen.

Opvallend aan deze topo is het grote 'familie-album' gehalte. De topo bevat heel veel foto's en stripjes met grapjes die voor insiders waarschijnlijk erg leuk zijn. Wat ik zelf leuk vind, is dat de topo info bevat over de geschiedenis van het klimmen in Ailefroide en er is een portrettengalerij opgenomen met klimmers die van betekenis zijn (geweest) voor het klimmen in Ailefroide. Maar je moet het Frans wel een beetje beheersen...

Link
Jean Michel Cambon heeft ook een eigen website met topo- en gebiedsinfo.

Titel: Escalades autour d'Ailefroide
Auteur: Jean Michel Cambon
Uitgave: mei 2010
ISBN: 2-9524035-3-8
Prijs: €9,-
Verkrijgbaarheid: in Ailefroide bij de klimwinkels, of in één van de vele sportwinkels in Vallouise.

Nonstop-waardering: 3 sterren

Esther
©2014 nonstopclimbing.nl

vrijdag 29 augustus 2014

Crag-info: Ailefroide

Ingeklemd tussen hoge granieten wanden en gletsjers, in het hart van nationaal park Écrins, ligt het dorpje Ailefroide. De lokale bevolking leeft van klimmers en wandelaars en je ziet ze dan ook overal: mensen die met een helm op hun rugzak boodschappen doen of zittend op een bouldermat middenin het dorp een ijsje eten. Vanuit Ailefroide kun je prachtige lange routes klimmen of gletsjertochten maken.

De rots en de routes
In Ailefroide klim je op graniet. De meeste routes worden gekenmerkt door plaat, maar als je goed zoekt in de topo's, kun je ook nog wel routes vinden met wat meer afwisseling (dakjes, versnijdingen, steil klimmen). Je kunt er sportklimmen in kleine massiefjes, boulderen en multi-pitchen. Wij hebben er voornamelijk lange routes geklommen. De routes variëren in lengte van 150m tot 1000m. Voor elk wat wils dus.

De behaking
Veel van de routes zijn goed tot zeer goed behaakt, maar er zijn ook veel trad/alpien routes te vinden. De topo geeft vaak wel meer informatie over wat je kunt verwachten.

Beste tijd
Voor rotsklimmen kun je in Ailefroide terecht vanaf mei tot eind oktober. Ailefroide ligt op zo'n 1500m, dus het is met name in de zomer een goed toevluchtsoord voor de hitte in Val Durance. In het voor- en najaar kan het er fris zijn, maar op de zuidwanden kun je er waarschijnlijk wel goed klimmen.

Overnachten, boodschappen en wifi
Ailefroide ligt zo'n 18 kilometer ten noord-westen van L'Argentière-la-Bessée. Daar kun je bij verschillende grote supermarkten terecht. In Ailefroide zelf vind je een hele grote gemeentelijke camping en er zijn enkele gites. Verder zijn er supermarkten, klimwinkels, pizzabusjes en restaurants. Het is verboden om wild te kamperen in Ailefroide. Wifi vind je op verschillende plekken - in ieder geval bij de supermarkt en bij de receptie van de camping.

De topo's

Wij hebben gebruik gemaakt van verschillende topo's:
- Escalades autour d'Ailefroide
- Escalades en Brianconnais, Haut Val Durance en Queyras
- Kletterführer Alpen, Band I en Band II

Deze topo kan ook handig zijn (met name voor de echt lange routes hogerop in het dal):
- Oisans Nouveau, Oisans Sauvage. Livre Est, Jean-Michel Cambon, ISBN: 9782952403511

Non-stop-waardering
4 sterren

Klimgebieden in de buurt
Niet ver van Ailefroide vind je andere leuke klimgebieden, zoals:
- Briançon
L'Argentière-La-Bessée
Le Ponteil en Paroi des Lys
Vallée de la Clarée en Vallée Étroite

De foto's
Ailefroide: diverse routes(2010)
Ailefroide: route Soleil Trompeur (2014)

Esther

©2014 nonstopclimbing.nl

maandag 18 augustus 2014

Grensoverschrijdingen

Het viel niet mee om dit jaar een goed-weer-gebied voor de zomervakantie te vinden. We hebben lang getwijfeld tussen de Dolomieten en de Écrins, om uiteindelijk de eerste dagen bij klimvrienden in Val d' Aosta terecht te komen.
Na twee dagen klimmen, leek het er op dat een reis naar het westen de beste kans op goed weer zou bieden. Daarom gingen we de grens over naar Vallée Étroite. Een mooi en rustig dal waar we twee leuke multipitch-routes hebben geklommen. In het ernaast gelegen Vallée de la Clarée vonden we ook nog een paar aardige sportklimgebieden. Alhoewel beide gebieden in Frankrijk liggen, gingen we regelmatig even de grens met Italië over omdat daar de dichtstbijzijnde supermarkt was.
Het vooruitzicht op meerdere dagen mooi weer was uiteindelijk de aanleiding om in Frankrijk te blijven en door te gaan naar Ailefroide waar we een mooie lange route op La Sagnette klommen.  Maar de drukte en de kampvuurdampen in Ailefroide waren ons toch iets te veel en daarom gingen we weer snel terug naar het dal om te gaan klimmen bij Bouchier en Les Ayes. Afgewisseld  met nog een dagje multipitchen in Le Ponteil.
We hebben weer veel mooie bivakplekjes gevonden met heldere riviertjes om ons in te wassen. Af en toe kregen we bezoek van Harry, een klimmaatje uit Den Haag, die de rust van het wild kamperen wel kon waarderen! Het weer bleef grillig, maar we hebben al met al toch zo'n 15 dagen kunnen klimmen. En we hebben genoten van de prachtige vergezichten in de bergen - met wolken haast nog mooier dan met een knalblauwe hemel...
Voorpret voor de volgende reis!

Pieter 
©2014 nonstopclimbing.nl

maandag 7 juli 2014

Gear-review: Edelrid Jul

Waar andere half-automaten voor dubbeltouw zijn voortgekomen uit een uitbreiding van de versie voor enkeltouw, is de Jul van Edelrid al vanaf het begin geschikt voor zowel enkeltouw als dubbeltouw. Naar verwachting komt Edelrid in 2015 met een nòg kleinere versie die alleen geschikt is voor enkeltouw: de Jul2.

Algemeen
Op het eerste gezicht is het niet direct duidelijk dat je hier met een half-automaat te maken hebt. Het ontwerp lijkt zeer veel op dat van een standaard ATC. Toch heeft Edelrid door een aantal slimme aanpassingen in het ontwerp er voor gezorgd dat dit apparaat automatisch kan blokkeren. Wat verder direct opvalt is zijn de afmetingen en gewicht. Met 65 gram is dit veruit het lichtste apparaat in deze klasse. Dat is zeker een groot voordeel voor een apparaat dat je in multi-pitch routes wil gebruiken.

Touwdiameter
Van de Jul zijn twee versies beschikbaar voor verschillende touwdiameters. De Mega Jul is geschikt voor touwdiameters tussen 7,8 en 10,5 mm diameters. Hiermee is de Mega Jul geschikt voor de meeste enkeltouwen en dubbeltouwen. Daarnaast is er ook nog de Micro Jul die geschikt is voor touwdiameters tussen 6,9 en 8,5 mm. De Micro Jul is hierdoor ook geschikt voor extreem dunne tweelingtouwen. Het is waarschijnlijk geen toeval dat juist Edelrid een apparaat voor deze extreem dunne touwen maakt, aangezien Edelrid zelf een tweelingtouw van 6,9 mm levert.

Zekeren voorklimmer
Ook al lijkt het ontwerp van de Jul sterk op dat van een traditionele ATC, het zekeren gebeurt toch op een andere manier en lijkt veel meer op het zekeren met de Smart van Mammut.  Met één hand moet je d.m.v. je duim in de 'draadbeugel' het zekeringsapparaat omhoog houden, terwijl je met de andere hand het touw uitgeeft. Je moet de Jul zo ver mogelijk omhoog duwen zodat de karabiner aan de onderkant van de beugel komt te zitten.
Omdat je met één hand continu de Jul vast moet houden kun je niet zo makkelijk een hand vrij maken om het touw een beetje te organiseren op de standplaats. Je moet daarom het touw wel heel netjes opbossen op de standplaats.
Het zekeren van de voorklimmer gaat verder redelijk soepel zolang je er maar voor zorgt dat je de draadbeugel naar boven houdt. Als je de draadbeugel niet met genoeg kracht naar boven duwt, gaat op het moment dat je touw uitgeeft, de Jul omlaag t.o.v. de karabiner, waardoor de Jul blokkeert. Het zekeren is hierdoor wel iets lastiger dan met een standaard ATC. Als je even iets verslapt, wordt het direct afgestraft.

Zekeren van een naklimmer
Bij het bevestigen van de Jul op de standplaats moet je goed opletten aan welke kant van de Jul je de touwen door het apparaat voert. Dit is waarschijnlijk net andersom t.o.v. wat je gewend bent bij een ATC-guide of Reverso. De touwen moet vanaf de kant van de draadbeugel in de sleuven gestoken worden en de zekerkarabiner komt aan de andere kant (buiten het apparaat) te hangen.
Als je weer overgaat naar het zekeren van een voorklimmer moet je het touw en de karabiner weer omwisselen en vanaf de andere kant er insteken. Het zekeren van één of twee naklimmers gaat soepel en het apparaat blokkeert goed als de naklimmer gaat hangen.

Laten zakken van een naklimmer
Voor het laten zakken van een naklimmer moet je gebruik maken van het tweede oog wat zich onder aan de Jul bevindt. In dit oog moet je een karabiner steken en dan door middel van een draaiende beweging de Jul deblokkeren. Het eerste probleem waar je hierbij op stuit is het vinden een karabiner die in het kleine oog past. We hebben een tiental verschillende karabiners geprobeerd die geen van alle pasten voordat we er één vonden die een 'beetje' paste. In de handleiding wordt aangeraden om gebruik te maken van de Edelrid Pure karabiner en dit lijkt ook wel de enige karabiner te zijn die echt goed past. Jammer dat deze niet standaard met de Jul wordt meegeleverd.
Als je al een passende karabiner hebt moet je natuurlijk wel goed opletten dat je deze ene specifieke karabiner niet voor iets anders gaat gebruiken in de standplaats. Anders grijp je alsnog mis als je je naklimmer wil laten zakken.
Het opheffen van de blokkering werkt wel, maar je moet er veel kracht voor gebruiken. Wij hadden er twee handen voor nodig om het voor elkaar te krijgen. Dan kom je eigenlijk toch een hand te kort, omdat je ook nog het remtouw moet vasthouden en daarmee het touw uitgeven. Wij vonden het lastig om dit alles op een gecontroleerde manier te doen.

Abseilen
Abseilen met de Jul kan op twee manieren. Met de dynamische modus (deze wordt door Edelrid aangeraden) en met de geblokkeerde modus. Bij de dynamische modus werkt het abseilen vergelijkbaar als met een standaard ATC. De wrijving is niet heel erg groot, dus het is wel opletten of dat ook goed gaat met het touw dat je gebruikt. In de handleiding wordt aangegeven dat het gebruik van een zekerprusik wordt aangeraden. Wij zouden toch eerder zeggen dat dit noodzakelijk is.
In de geblokkeerde modus moet de blokkering weer opgeheven worden d.m.v. een karabiner in het kleinste oog te steken en daarmee de Jul te kantelen. Het ziet er een beetje raar uit, maar het werkt wel goed. Bij de door ons gebruikte combinatie van touw en zekerkarabiner slipte de Jul een klein beetje door in de geblokkeerde modus. Wij bevelen aan om ook hierbij nog een extra prusik te gebruiken.

Concurrenten
Lees hier de reviews van  andere zekeringsapparaten voor dubbeltouw

Prijs
De adviesprijs van de Jul is rond de 30 euro, maar je hebt er waarschijnlijk ook nog een Edelrid Pure karabiner bij nodig van ongeveer 10 euro. 



EDELRID Micro Jul & Mega Jul EN from EDELRID on Vimeo.

©2014 nonstopclimbing.nl

woensdag 2 juli 2014

Gear-review: CT Alpine/Up

Climbing Technology heeft van het Click/Up zekeringsapparaat een speciale versie voor dubbeltouw uitgebracht - de Alpine/Up.

Algemeen
Alhoewel de Alpine/Up erg lijkt op de Click/Up is het toch meer dan een dubbele versie van de Click/Up. De Alpine/Up heeft duidelijk meer openingen, ogen en hendels om het gebruik in diverse omstandigheden mogelijk te maken. De bediening is daarmee in het begin soms lastig, ook na bestudering vooraf hebben we diverse keren in de standplaats de handleiding erbij moeten pakken. Wat ook direct opvalt is de omvang van de Alpine/Up, met zijn 175 gram is deze het zwaarste zekeringsapparaten in dit segment. Bij de Alpine/Up wordt standaard een karabiner geleverd. Deze zorgt voor een goede werking van het apparaat.

Touwdiameter
De Alpine/Up is geschikt voor dubbeltouw en tweelingtouw met een touwdiameter tussen 7,7 en 9,0 mm en voor enkel touw met een diameter tussen 8,9 en 10,5 mm. Het is daarmee geschikt voor de meeste moderne dubbeltouwen (en de meeste enkeltouwen). Met een tweelingtouw moet je wel even opletten, want deze zijn tegenwoordig al vanaf 6,9 mm verkrijgbaar.

Zekeren voorklimmer
Het zekeren van een voorklimmer gaat op een zelfde manier als bij een standaard ATC. Je hoeft daarbij de Alpine/Up zelf niet vast te houden (zoals b.v. bij de Smart en Jul). Dit geeft je meer vrijheid om de hand waarmee je de het zekeruiteinde van het touw vast hebt (remhand) ook nog een beetje het touw te organiseren op de standplaats.
Het is wel verstandig om je voorklimmer wat extra touw te geven. Als de voorklimmer wat touw pakt voor het inklippen van een setje, blokkeert de Alpine/Up relatief snel. Het helpt ook om je remhand iets hoger te houden om te snel blokkeren te voorkomen. Naar onze smaak is de Alpine/Up in dit opzicht iets te gevoelig.
Het vergt enige oefening om een blokkering snel op te heffen (en dan ook nog de juiste hand aan het touw te houden).

De Alpine/Up heeft ook nog de mogelijkheid om hem in een 'dynamische modus' te gebruiken waarin deze niet blokkeert. Als je volledig dynamisch wilt zekeren, zul je waarschijnlijk eerder een ATC meenemen dan de zware Alpine/Up; maar als je een route klimt waarbij verschillende touwlengtes afwisselend behaakt zijn of op eigen protectie geklommen moeten worden, dan kan de Alpine/Up in de dynamische modus handig zijn.

Zekeren van een naklimmer
Als je Alpine/Up op de standplaats wilt bevestigen is het wel even 'zoeken' in welke van de vier mogelijke gaten de twee karabiners moeten zitten.  Het positioneren van de touwen voor het juiste gat vraagt ook enige vaardigheid. Als je weer overgaat naar het zekeren van een voorklimmer in de blokkeermodus, moet je niet vergeten deze karabiner weer op de juiste plek te hangen. Door de omvang van de Alpine/Up is aan te raden om deze  niet rechtstreeks in de standplaats te hangen maar met een karabiner in een slinge om zo voor voldoende bewegingsruimte te zorgen.
Het zekeren van één of twee naklimmers gaat soepel en het apparaat blokkeert goed als de naklimmer gaat hangen.

Laten zakken van een naklimmer
We hebben eerder al andere van dit soort automatisch blokkerende apparaten gebruikt (zoals de ATC-guide); vaak zie bij de bijbehorende instructievideo's op internet hoe ze soepel een naklimmer laten zakken. Echter als je dit dan zelf probeert, blijkt het vaak toch erg lastig of zelfs nagenoeg onmogelijk te zijn. We waren dan ook wel een beetje sceptisch na het lezen van de handleiding en het bekijken van de video. Maar tot onze blijdschap werkt het echt! Met de Alpine/Up kun je vanuit een standplaats, mocht het nodig zijn, een naklimmer soepel en gecontroleerd laten zakken.

Abseilen
Voor het abseilen met de Alpine/Up zijn er twee mogelijkheden: abseilen in de geblokkeerde modus en abseilen in de dynamische modus. Bij de geblokkeerde modus wordt het touw geblokkeerd en kun je dit opheffen door aan een speciaal hiervoor aanwezige hendel op de Alpine/Up te trekken. De snelheid is goed en soepel te regelen met de hendel. In een addendum bij de gebruiksaanwijzing is nog een tweede variant van de geblokkeerde modus beschreven, de zogenaamde 'facilitated mode'. Hierbij wordt nog een extra karabiner in de Alpine/Up geplaatst waar dan de touwen door lopen. Dit kun je toepassen als je zelf erg licht bent of als het gewicht van de touwen die naar beneden hangen relatief groot is.
In de dynamische modus werkt gaat het abseilen vergelijkbaar met een traditionele ATC. In combinatie met ons touw (8,1 mm Beal Ice Line Unicore) was de remwerking van de Alpine/Up niet heel groot. Als je wel voor deze optie kiest, doe het dan wel altijd samen met nog een prusik om het touw te blokkeren en je snelheid te kunnen controleren.

Concurrenten
Lees hier de reviews van  andere zekeringsapparaten voor dubbeltouw

Prijs
Met een adviesprijs van rond de 85 euro is de Alpine/Up zeker geen goedkoop apparaat. Je krijgt er dan voor die prijs wel ook nog een karabiner bij.



©2014 nonstopclimbing.nl

maandag 30 juni 2014

Gear-review: Mammut Smart Alpine

Na de succesvolle introductie van de Mammut Smart, waar we al eerder al een review over schreven, heeft Mammut nu ook een speciale versie voor dubbeltouw uitgebracht: de Smart Alpine.

Algemeen
De Smart Alpine lijkt erg op zijn voorganger. Het is feitelijk een dubbele versie van de standaard Smart, waar ook nog een oog aan is toegevoegd om hem in de standplaats te kunnen hangen. De bediening is, na bestudering van de handleiding, redelijk eenvoudig. De Smart Alpine is een relatief groot zekering apparaat en hij oogt massief, maar het gewicht van 125 gram valt erg mee.

Touwdiameter
Van de Smart Alpine zijn twee versies beschikbaar voor verschillende touwdiameters. Eén voor een diameter tussen 7,5 en 9,5 mm en één voor een diameter tussen 8,9 en 10,5 mm. De smalste is daarmee geschikt voor de meeste moderne dubbeltouwen. Met een tweelingtouw moet je wel even opletten, want deze zijn tegenwoordig al onder de 7,5 mm verkrijgbaar. Als je met hetzelfde apparaat ook met enkeltouw wil kunnen zekeren, kan het lastig zijn om tussen de twee versies te kiezen.

Zekeren voorklimmer
Het zekeren van een voorklimmer gaat op dezelfde manier als bij de Mammut Smart voor enkeltouw. Je moet de hendel met één hand goed omhoog houden, terwijl je met de andere hand het touw uitgeeft. Het is bij de Smart Alpine wel lastiger om twee strengen touw netjes door de geultjes het apparaat in te voeren. Voor een soepel uitgeven van het touw is het erg belangrijk dat je het touw netjes op de standplaats hebt liggen/hangen. Omdat je met één hand continu de hendel omhoog moet houden kun je niet zo makkelijk een hand vrij maken om het touw een beetje te organiseren. De hendel moet altijd omhoog is gericht zijn om te voorkomen dat de Smart blokkeerd als de voorklimmer touw inneemt.  De Smart Alpine heeft niet de mogelijkheid om hem ook nog in een andere modus te gebruiken waarin deze niet blokkeert.

Zekeren van een naklimmer
De Smart Alpine is makkelijk op de standplaats te bevestigen. Je moet er alleen wel opletten dat de karabiner waar het touw door loopt 'buiten' het zekeringsapparaat hangt.  Iets wat er in eerste instantie een beetje raar uitziet. Ook als je weer overgaat naar het zekeren van een voorklimmer moet je niet vergeten deze karabiner weer op de juiste plek 'in' de Smart te hangen. Verder is de bediening redelijk intuïtief, zeker als je een reverso of ATC-guide gewend bent. Het zekeren van één of twee naklimmers gaat soepel en het apparaat blokkeert goed als de naklimmer gaat hangen. Ook met een één van de twee touwen geblokkeerd kan het andere touw nog steeds goed ingehaald worden.

Laten zakken van een naklimmer
Het weer laten zakken van een naklimmer is bij automatisch blokkerende apparaten (zoals de ATC-guide) vaak erg lastig. Ook bij de Mammut Smart Alpine is dat een hele kunst als het apparaat volledig belast is door het gewicht van de naklimmer. In de handleiding wordt gesuggereerd dat dit eventueel gedaan kan worden door de hendel met de hand te bedienen. Het is ons niet gelukt om dit succesvol te doen. Een andere methode die beschreven wordt is het verbinden van een schlinge aan de hendel en deze via de standplaats te voeren en daar vervolgens in te gaan staan. Ook via deze methode vonden wij het aardig lastig om de blokkering van de Smart Alpine op te heffen.
Een belangrijk aandachtspunt is dat de Smart met een HMS-karabiner in de standplaats gehangen wordt (naast de HMS waar het touw doorloopt). Als je een standaard D-vormige karabiner gebruikt heeft de Smart namelijk niet voldoende bewegingsruimte om de beweging te maken die nodig is om een naklimmer te laten zakken. In de handleiding staat wel overal een HMS in de bijbehorende tekeningen, maar is niet expliciet aangegeven dat dit ook een HMS moet zijn. Daarnaast is, om voldoende bewegingsruimte te hebben, het sterk aan te raden om de Smart niet rechtstreeks in de standplaats te handen maar in een schlinge.
Ook staat in de handleiding dat het voldoende is om bij het opheffen van de blokkering het zekeruiteinde van het touw met de hand vast te houden.  Maar omdat bij het opheffen van de blokkering erg veel kracht gebruikt moet worden is het heel erg lastig om dit gecontroleerd te doen. Wij raden dan ook sterk aan om altijd een back-up zekering te gebruiken (b.v. HMS-knoop), zoals dat ook bij de bediening van de Reverso wordt aangeraden. Je moet daarbij ook nog de touwen strak naar beneden houden om te voorkomen dat het touw naar de naklimmer niet onder het ander touw schiet (zie foto). Het apparaat raakt dan volledig geblokkeerd.

Abseilen
Abseilen met de Smart in de geblokkeerde stand gaat redelijk soepel. Je kunt de afdaalsnelheid met de hendel goed controleren. Als je het touw volledig loslaat kan het touw nog een beetje (langzaam) doorslippen. Het is daarom verstandig om ondanks de blokkering van het apparaat zelf ook nog een back-up-prusik te gebruiken. Dit is ook als standaard methode in de handleiding aangegeven. Door de Smart om te draaien kun je er eventueel ook mee abseilen zonder de blokkeer stand (vergelijkbaar met standaard ATC).

Concurrenten
Lees hier de reviews van  andere zekeringsapparaten voor dubbeltouw

Prijs
De Smart Alpine heeft een adviesprijs van ongeveer 45 euro en is daarmee ongeveer 15 euro duurder dan de Smart voor enkeltouw.



©2014 nonstopclimbing.nl

zondag 29 juni 2014

Gear-review: Halfautomaten voor dubbeltouw en tweelingtouw

Halfautomatische zekeringsapparaten voor enkeltouw bestaan al vele jaren. De GriGri is daarvan nog steeds de bekendste, maar ook de Smart en Click-up zijn veel gebruikte apparaten. De laatste jaren zijn er ook een aantal apparaten op de markt gekomen die geschikt zijn voor twee touwstrengen (dubbeltouw of tweelingtouw). Wij waren erg benieuwd of deze apparaten gemakkelijk in gebruik zijn om in een multi-pitch route met dubbeltouw te zekeren. Waarbij het niet alleen van belang is dat je een voorklimmer vanaf de grond kunt zekeren, maar ook dat je een voorklimmer makkelijk kunt zekeren vanaf een standplaats, één of twee naklimmers kunt zekeren èn kunt abseilen. Daarom hebben we een drietal zekeringsapparaten de afgelopen maanden uitgebreid getest. Het zijn de volgende apparaten:

- Smart Alpine van Mammut
- Alpine/Up van Climbing Technology
- Jul van Edelrid

De komende week zullen we van alle drie een uitgebreide review publiceren.

©2014 nonstopclimbing.nl

zondag 22 juni 2014

Foto's van Aiglun

De foto's van klimmen in Aiglun (mei 2014).



Openen in picasa



©2014 nonstopclimbing.nl

zondag 25 mei 2014

Topo-review: L'escalade dans les Alpes-Maritimes - V3

L'escalade dans les Alpes-Maritimes V3 
Deze overzichtstopo omvat de volgende gebieden:
  • Nice en omgeving (16 massieven)
  • Vallee du Var (15 massieven
  • Grasse / Vallee du Loup (17 massieven)
  • L'Esteron (10 massieven)
  • La Bevera / La Roya (11 masieven)
  • La Vesubie (9 massieven)
  • Le Haut Var / La Tinee(17 massieven)
De topo is meer dan 500 pagina's dik en omvat sportklimgebieden, enkele boulders en gebieden waar je kunt multipitchen. Ook zijn er een aantal traverses (deep water solo) aan de kust opgenomen. Wij hebben de topo gebruikt voor het klimmen van lange routes in Aiglun (L'Esteron). Ook hebben we één dag geklommen in La Turbie, een sportklim-massief boven Monaco.

Informatie
Per klimgebied vind je een tabelletje met de belangrijkste info (boulder/sport/adventure, oriëntatie, ligging (hoogte), type rots, maximale lengte van de routes, aantal routes en de niveaus. Ook de GPS coördinaten staan vermeld. Bij het kaartje wordt vermeld hoe lang het rijden is vanaf Nice (Place Masséna). Per sector wordt vervolgens middels pictogrammen informatie gegeven over: klimstijl, type routes, beste seizoen,  behaking.

Ook staat er een foto van een geelbloeiende plant in de topo. Deze plant zou gevaarlijk zijn om aan te raken of om aan te ruiken. De foto is echter erg vaag -  ik ben een fanatieke hobby-fotograaf van flora, maar de foto is zo slecht dat ik deze bloem niet herken...

Talen
Een viertal vlaggen op de kaft suggereert dat de topo viertalig is: Frans, Engels, Duits en Italiaans. De enige stukken tekst die meertalig zijn, zijn de pagina's met  uitleg van de gebruikte pictogrammen en een woordenlijst van klimbegrippen. De inleiding is deels vertaald in het Engels. Verder is de topo volledig in het Frans geschreven.

Duidelijkheid
De topo heeft een schreeuwerige opmaak. Verschillende lettertypes in allerlei kleuren, tekstballonnen met een fotootje van de auteur erbij met opmerkingen - het is even wennen, maar omdat de opmaak wel voor elk gebied hetzelfde is, weet je op een gegeven moment wat je moet lezen (of juist niet).
Van de massieven zijn foto's gemaakt, maar daar heb je niet veel aan bij het zoeken van de routes. Je zult het moeten hebben van de eenvoudige tekeningen. Gelukkig is er hier en daar een naam op de wand geschreven, zodat je er met wat zoekwerk wel uitkomt.

Betrouwbaarheid
In Aiglun hebben we weinig plezier van de topo gehad. In Aiglun zijn wel 40 routes, en op iedere bladzijde worden maximaal drie routes in drie verschillende kleuren weergegeven. Buurroutes worden in de kleur roze of niet weergegeven. De tekeningen van de routes geven bijzonder weinig details weer. Wij stonden op een gegeven moment op de tweede standplaats  en volgens de topo zouden daar zes routes samen komen/kruisen (zie foto hiernaast). In werkelijkheid zagen we maar één enkele rij haken en die moesten we zeker te weten niet hebben (te veel naar rechts).. We hebben ook wel gemerkt dat sommige routes op de ene bladzijde wel worden ingetekend en op andere niet.

De topo geeft voor Aiglun bijzondere aanwijzingen over de tijdsduur van een route, zo kan een route van 200 meter 4 uur duren en soms zelfs 4 dagen! Na twee dagen klimmen begrepen we het: aan de tekeningen in de topo heb je niet veel, en daardoor klim je al snel verkeerd, dat kost natuurlijk tijd! Ook het aanbevolen minimale klimniveau vonden we bijzonder. Het verschil tussen het maximale niveau binnen de route en het 'instapniveau' is vaak groot in deze topo. Zo zit er een route tussen waarbij ze aangeven dat als je 6b beheerst, je ook wel door de 8a aan het einde van de route heen kunt komen (en niet door artificieel te klimmen!)...

Voor La Turbie geldt dat de tekening met de aanloop naar de verschillende massieven niet klopt. Maar er staan wandelbordjes en met wat logisch nadenken vind je de wand ook wel. Op de wand staan de namen van de routes, dus je hebt de topo hier alleen nodig voor de waardering van de niveaus. Aan de tekeningen van de routes en de locatie van de standplaatsen heb je ook hier niet veel.

Deze topo geeft met zijn 500 pagina's vooral een compleet beeld van de klimmogelijkheden in de Alpes-Maritimes. Maar de kwaliteit van de informatie is niet altijd even goed. Je moet daarom regelmatig wat speurwerk verrichten om de juiste route en massief te vinden.

Als je in Aiglun gaat klimmen dan kun je als alternatief Topoguide band III gebruiken. Hierin zijn vier routes in Aiglun opgenomen. Band III komt pas begin 2015 als boek uit, maar de topo's zijn nu al als digitaal exemplaar te bestellen. 

Patrick Bérhault
De topo is een kleine hommage aan Patrick Bérhault - de topo staat vol met (jeugdige) foto's van deze legendarische klimmer en berggids.

Titel: L'escalade dans les Alpes-Maritimes - V3
Auteur: Jean Claude Rabaud
Jaar van uitgave: oktober 2010
Uitgeverij: ALTICOOP Edition
ISBN: 978-2-908039-08-5
Prijs: vanaf €31,90

Non-stop-waardering: 2,5 sterren
Kanttekening bij de waardering: wij hebben twee gebieden bezocht en daarop baseren wij deze review. Het kan best zijn dat de informatie bij de andere gebieden wèl duidelijk en betrouwbaar is.

Esther

©2014 nonstopclimbing.nl

zondag 18 mei 2014

Crag-info: Aiglun

Vorige week hebben we een bezoek gebracht aan het Franse klimgebied Aiglun, gelegen in het departement Alpes-Maritimes.  Met zijn 200 meter hoge rotsen aan de rand van de rivier de l'Esteron is dit een waar paradijs voor multi-pitch liefhebbers. Aiglun ligt hemelsbreed nog geen 50 kilometer van Nice vandaan, maar veel meer afgelegen dan dit kan een plaatsje in Frankrijk niet zijn. 

De rots en de routes
Het massief van Aiglun bestaat uit een zeer steile kalkwand met in totaal een 40-tal routes. Dit zijn ongeveer 25 behaakte routes en daarnaast nog zowel trad als artificiële routes. De meeste van deze routes hebben een waardering in de hogere niveaus (6c-7c). De verschillende touwlengtes in de routes zijn daarbij redelijk consistent in niveau. Dat zorgt er voor dat ondanks de 'beperkte' hoogte van het massief de routes toch een aardige uitputtingsslag kunnen zijn. De rots is van goede kwaliteit. Behalve de meest linker 3 routes waar nog al eens wat los kan zitten. De route 'Les Chevreuils  de Calendals' kun je beter vermijden omdat je in te veel touwlengtes door losliggende blokken en planten moet voortbewegen. Voor vele routes geldt echter dat ze zeer mooi en erg afwisselend zijn. Je komt zowel tufa's als kleine randjes, dakjes, tropflöchern en mooie wasserrillen tegen in de routes.     

De behaking
De kwaliteit van de behaking van de routes die we geklommen hebben was over het algemeen redelijk goed. Maar het aantal haken in een touwlengte kan nogal verschillen. Dit verschilt zowel per route, maar kan ook binnen een route in de diverse touwlengtes nog wel eens verschillen. Het is bij veel routes zeker nodig om een paar extra schlinges mee te nemen om bomen en zandlopers als zekeringspunt te kunnen gebruiken. Daarnaast is het voor de veiligheidsbewuste klimmer verstandig om ook nog een set kleine freinds, nuts of hexentrics mee te nemen.

De beste tijd
Aiglun ligt op ongeveer 1200 meter hoogte.  De wand is gelegen op het zuid-westen en in de meeste routes komt rond een uur of 12 de zon. Hierdoor is het zowel in de winter als in het voor- en najaar prima om hier te klimmen. Als je een beetje vroeg op wilt staan en je bent snelle klimmer, dan is de zomer misschien ook nog wel een optie; regelmatig staat er een harde wind waardoor het er ondanks de felle zon fris kan zijn.

Omgeving
Heel veel is er in de directe omgeving van Aiglun niet te doen. Aiglun telt nog geen 100 inwoners en winkels zijn er niet. In de buurt zijn wel nog diverse andere klimgebieden te vinden. Ook wordt er in dit gebied veel gewandeld en aan canyoning gedaan. Mocht je meer willen: in anderhalf uur rijden zit je aan de Côte d'Azur en kun je shoppen in Nice en Monaco of naar het strand.

Overnachten en boodschappen
Een bakker of een supermarkt vind je niet in Aiglun. De dichtstbijzijnde supermarkt is op een halfuur rijden van Aiglun in Gréolières. Het is daarom verstandig de nodige boodschappen te doen voor je hier naar toe rijdt. Het enige dat Aiglun te bieden heeft is een aubergeDe pizza's die hier op vrijdag te krijgen zijn, schijnen goed te zijn. Voor een overnachting ben je op de auberge of je eigen auto aangewezen. De bewoners van Aiglun hebben er geen enkele moeite mee als je aan de rand van het dorp bivakkeert. In het dorp kun je geen drinkwater krijgen, maar er is wel stromend water.

Foto's
Foto's van het klimmassief bij Aiglun

Topo's
- L'escalades dans les Alpes-Maritimes V3 (Jean-Claude Raibaud)
- Topoguide Alpen Band 3 (Topoguide.de)

Non-stop waardering: 4 sterren

Pieter

©2014 nonstopclimbing.nl

maandag 12 mei 2014

Grootse plannen

Toen we in augustus 2012 terug kwamen van onze eerste lange reis, wisten we het al zeker, dit willen we nog een keer! Een jaar lang buiten leven, reizen en klimmen. Wanneer we dan weer zouden gaan, wisten we nog niet. Esther dacht aan een periode van over 10 jaar, ik ben meer van de korte termijn planning.

Maar het verlangen naar een nieuwe reis is er in de afgelopen anderhalf jaar niet minder op geworden. Iedere keer dat we ergens gaan klimmen of iemand uitzwaaien die zelf langere tijd op reis gaat, kriebelt het. Het leven en werken in Nederland bevalt ons goed en een 'regulier' leven is misschien wel het makkelijkst en het veiligst, maar het geeft niet altijd de meeste voldoening. Daarom vinden wij het belangrijk om onze droom te verwezenlijken zolang we dat kunnen, en niet pas over 10 jaar, maar op de korte termijn.

Die droom is om weer een jaar te reizen en klimmen. Genieten van de natuur, de stilte en de prachtige uitzichten. Niet meer spullen en dingen bij je hebben dan strikt noodzakelijk, opgeborgen in ons busje. Natuurlijk zullen we het comfort van een huis (lees: wc en douche) af en toe missen. Zeker als we ons in de winter na het klimmen, buiten moeten wassen (bij temperaturen zo rond het vriespunt). Gelukkig is dat de volgende dag weer snel vergeten, als je in het zonnetje buiten zit te ontbijten met uitzicht op een mooi rotsmassief.

Kortom: we gaan weer weg! Volgend jaar vertrekken we. We willen weer voor ongeveer een jaar op reis. Het wordt een rondje (midden- en zuid-) Europa, met een aantal bekende maar ook veel onbekende klimgebieden.

Pieter  

©2014 nonstopclimbing.nl

woensdag 23 april 2014

Gear-review: Haglöfs Lizard Pant

Klimbroeken zijn er in veel soorten en maten. De meeste broeken lijken toch meer op het alpinisme gericht met relatief zware stoffen en beperkte flexibiliteit. Op het moment dat je de Lizard Pant aantrekt, merk je direct dat deze totaal anders is. De gehele broek is naar alle kanten elastisch en is daarmee juist voor sportklimmers interessant.

De afgelopen weken heb ik de broek tijdens zeer diverse weersomstandigheden gedragen.  Bij mooi weer viel op dat de broek voldoende ademt. Op dagen dat het bijna 20 graden is, zit de broek toch nog comfortabel. De broekspijpen zijn voorzien van ritsen tot aan de knie, hierdoor kun je ze makkelijk oprollen als het nog warmer wordt. Op de dagen met minder goed weer, merk je dat de broek relatief goed beschermt tegen wind en regen.

Het enige nadeel is dat de broek op koude dagen niet heel warm is. Maar dat is door een extra thermolaag onder de broek makkelijk op te lossen.
Het absolute pluspunt van deze broek is de grote bewegingsvrijheid. Ook al is de broek dun en relatief licht, dat maakt hem niet minder stevig. Als je de broek wat meer belast door bijvoorbeeld je knie te verklemmen tegen de rots, dan is je knie goed beschermd en de broek lijdt er niet onder.

De Lizzard Pant is beschikbaar in diverse kleuren en maten en heeft een adviesprijs van 130 euro. De Lizard Pant wordt geproduceerd volgens het Bluesign system, wat staat voor een milieuvriendelijke productiemethode.

Pieter


©2014 nonstopclimbing.nl

zondag 23 maart 2014

Klimmen bij Athene

© athensclimbing.com
Tijdens onze reis hebben we in Griekenland, behalve Kalymnos, ook nog andere klimgebieden in Griekenland bezocht. Het bleek toen vaak lastig om goede gebieden en de juiste informatie te vinden. Maar de ontwikkelingen staan gelukkig niet stil in Griekenland. Er worden op dit moment diverse nieuwe gebieden geopend en verder ontwikkeld.

Eén van die gebieden is de regio rondom Athene, met 33 relatief kleine klimgebieden. De gebieden zijn goed te combineren in een klimweek omdat ze vrijwel allemaal binnen een straal van 20km van Athene liggen. Er zijn 6 gebieden met 60 tot 85 routes. 12 Gebieden hebben tussen de 30 en 60 routes. De meeste klimgebieden vind je ten noorden van Athene.

Al deze gebieden staan beschreven in de onlangs verschenen topo 'Athens Climbing Guidebook', een 272 pagina dik en volledig Engelstalig boek, waarin je alle informatie vindt die je nodig hebt. De gebieden worden uitvoerig beschreven in deze topo. Van elk gebied zijn mooie en duidelijke kleurenfoto's opgenomen. Verder worden de routes in het kort beschreven en zijn ze voorzien van een aanbeveling (in sterren). Er is veel aandacht besteed aan de routebeschrijving naar de massieven; ook zijn de GPS-coördinaten van de gebieden opgenomen. Voorin de topo vind je een duidelijk overzicht van alle gebieden, wat je zeker zal helpen om een selectie te maken uit de 33 gebieden.

De nieuwe ontwikkelingen in dit gebied en de uitgave van deze mooie nieuwe topo zijn zeker reden om Athene toe te voegen aan de wensenlijst voor onze volgende reis.Tegen die tijd zal ook een uitgebreide review van de topo op deze site verschijnen.

Topo: Athens Climbing Guidebook, 2014 edition
Auteurs: A. Chaziris, G. Chaziris, A. Markou
Uitgever Vertical Planet Publications
ISBN: 978-618-81119-0-5
Prijs: €28,50
www.athensclimbing.com

Pieter

©2013 nonstopclimbing.nl

woensdag 19 maart 2014

Outdorado maakt doorstart

Webwinkel Outdorado, die afgelopen november failliet is verklaard, lijkt nu een een doorstart te gaan maken. Op de website is sinds kort te lezen dat de webwinkel onder een nieuwe eigenaar half april weer open zal gaan.
Volgens onze informatie is merknaam Outdorado overgenomen door Jean Paul Hendriks, eigenaar van het gelijknamige bedrijf 'Kampeerwereld Hendriks' uit Ermelo. Met deze overname lijkt Hendriks het marktsegment van de outdoor-sporten te willen betreden. Wij zijn benieuwd wat deze winkel toe gaat voegen aan de Nederlandse markt op het gebied van artikelen voor de klim- en bergsport.

Pieter

©2014 nonstopclimbing.nl

woensdag 12 maart 2014

Meer Turkije....

Half februari zijn we weer een week naar Turkije geweest om te klimmen. Weer, omdat het de vijfde keer was dat we voor een week naar Geyikbayiri, het grootste klimgebied van Turkije, gingen. Daarnaast hebben we er tijdens onze laatste grote reis ook nog een hele maand doorgebracht.

De schoonheid van het klimgebied in combinatie met de Turkse cultuur zorgen er voor dat we hier telkens weer naar terug willen. Ook dit jaar weer voelde het verblijf hier veel te kort en hebben we zeker de plannen om vaker terug te komen.

Maar er zijn meer klimgebieden in Turkije dan alleen Geyikbayiri. We hebben ons voorgenomen om volgend jaar minimaal één ander gebied te gaan bezoeken. De gebieden die we aan onze wensenlijst van te bezoeken klimgebieden hebben toegevoegd zijn:
  • Kaynaklar, in de buurt van Izmir
  • Çakıt, een gebied in de buurt van Adana
  • Olympos, een gebied aan de kust, ten zuiden van Antalya
Deze gebieden zijn minder groot dan Geyikbayiri, maar ze zien er veelbelovend uit!

Pieter

    ©2013 nonstopclimbing.nl