vrijdag 30 maart 2012

woensdag 28 maart 2012

Tijd te kort

Toen we vertrokken dachten we dat we alle tijd hadden. Een jaar is erg lang en de mogelijkheden leken onbeperkt. Nu bijna negen maanden van de reis er op zitten, lijkt de resterende tijd ineens wel erg kort. We hadden een soort 'verlanglijst' met klimgebieden die we dit jaar wilden bezoeken. Maar we realiseren ons nu dat het ons niet gaat lukken om ze allemaal te bezoeken. We moeten keuzes gaan maken. Dat geeft ineens een heel ander gevoel dan het gevoel van onbeperkte vrijheid.


Sicilië is het eerste gebied dat definitief is afgevallen. Het gaat ons niet lukken om daar - nog voor het te warm wordt - naar toe te gaan. En hier in Spanje zijn nog diverse kleine gebieden rond Lleida waar we naar toe zouden willen, maar die moeten waarschijnlijk ook tot een later tijdstip wachten. Een wat groter gebied, Riglos, staat ook nog op de verlanglijst, maar of het gaat lukken... Zeker is dat we wel naar Corsica willen en aansluitend misschien naar Sardinië. Daarna willen we nog in Zuid-Frankrijk klimmen en in de (Zwitserse) Alpen. Maar in juli is het al weer tijd om terug te gaan.
Ook na een jaar zijn we binnen Europa nog niet uitgeklommen en blijven er genoeg gebieden over om in de toekomst tijdens kortere (of langere?) reizen te bezoeken.

Pieter

©2012 nonstopclimbing.nl

maandag 26 maart 2012

Topo-review Siurana


Van Siurana zijn momenteel twee topo's beschikbaar. Daarnaast is er een overzichtstopo van de regio Tarragona waarin Surana ook wordt beschreven. Voor een review van de overzichtstopo klik hier.

De oudste topo is gemaakt door Toni Arbonés en Miriam R. Caravaca en een nieuwe topo is van de hand van David Brasco en Natàlia Campillo. Toni Arbonés heeft in 2002 de eerste uitgebreide topo van Siurana uitgegeven en in 2009 volgde een update. Deze topo is niet volledig en is momenteel alleen verkrijgbaar bij camping Siurana. In 2010 en in 2013 hebben David Brascó en Natàlia Campillo een zeer uitvoerige topo uitgegeven. Deze topo is heel populair en wordt op verschillende plekken verkocht.

Hieronder volgt een korte beschrijving van beide topo's. Toni Arbonés heeft bijna 200 routes geopend in Siurana en David Brascó zo'n 150. Beiden kennen het gebied dus goed.

Topo: Siurana
Deze topo is drietalig. De meeste info wordt in het Catalaans, Spaans en Engels weergegeven. De
topo is zeer uitvoerig en heeft alle routes en alle massieven opgenomen. In de topo wordt gesproken over 5 deelmassieven, 61 sectoren en 1200 routes. Er worden nog steeds routes geopend en in de topo die bij de bakker in Cornudella de Montsant ligt, worden de nieuwste routes ingetekend en voorzien van naam en niveau.

Voorin de topo is een overzichtskaart opgenomen met de verschillende massieven en in de index ernaast kun je opzoeken waar de informatie over de sectoren is te vinden. Omdat het om ontzettend veel sectoren gaat is het jammer dat je niet voorin in een schema kunt zien wat de oriëntatie t.o.v. de zon is, waar je beschut bent tegen de wind en wat de moeilijkheidsgraad is van de verschillende sectoren. Nu moet je de hele topo doorbladeren voor je een keus kunt maken.

Per sector wordt middels symbolen aandacht besteed aan: wind, beschutting tegen regen, type klimmen (plaat/verticaal/licht overhangend/overhangend), lengte van de routes, type afzekering (behaakt - niet of spaarzaam behaakt) en de moeilijkheid van de routes.
Per route wordt ook veel informatie gegeven. Bijvoorbeeld aantal haken, de naam van de openaar, en lengte. Routes die 35m of langer zijn, worden met een uitroepteken en in het rood gemarkeerd. regelmatig wordt in de topo gewaarschuwd voor de lengte van de route omdat er al diverse keren mensen in de problemen kwamen met een te kort touw.
De aanloop naar elke sector is in een klein kaartje ingetekend en in het kort beschreven. Verder wordt aangegeven waar je het beste kunt parkeren en hoeveel minuten de aanloop duurt. De tekeningen van de sectoren zijn over het algemeen erg goed. Omdat er maar heel soms een naam op de wand staat, moet je het doen met details van de rots die je terug kunt vinden in de topo. Hou er rekening mee dat er soms meer routes zijn dan in de topo staan.
Voorin de topo vind je allerlei praktische informatie over (klim)winkels, restaurants, accommodatie, internet en waar je drinkwater kunt tappen.

Wij waarderen deze topo met 4 sterren.

Naschrift 2014: In april 2013 is er een nieuwe editie verschenen met nog eens 300 nieuwe routes!

Titel: Siurana
Auteurs: Natàlia Campillo en David Brascó
Uitgave: 1e editie november 2010, 2e editie april 2013
ISBN: 978-84-614-4779-4 (2010),  978-84-616-3029-5 (2013)
Prijs: €25,-; te koop bij het toeristenwinkeltje in Siurana, bij Refugi Ciriac Bonet in Siurana en bij klimwinkel Goma II in Cornudella de Montsant.


Topo: Guia d'escalades a Siurana
Deze topo is viertalig: de belangrijkste informatie wordt in het Catalaans, Spaans, Engels en Frans beschreven. Wat direct opvalt is dat deze topo veel dunner is dan de topo van Brasco. In de inleiding staat dat Siurana 40 sectoren met 600 routes telt. De topo van Brasco spreekt van 1200 routes.
Alhoewel in de inleiding wordt gesproken over 40 sectoren in Siurana, beslaat de topo er slechts 36. Wel worden nog 3 sectoren van nabijgelegen klimmassieven uitgelicht.
Wat leuk is aan deze topo is dat er aandacht wordt besteed aan de geschiedenis van Siurana alssportklimgebied.
Verder is de topo ontzettend summier. De tekeningen van de sectoren en de routes zijn zeer eenvoudig. Je vindt er geen details van de routes in, of maar heel soms. De lengte en het verloop van de route is regelmatig zo schetsmatig, dat het een puzzeltocht wordt om de juiste route te vinden; zeker als je in aanmerking neemt dat er geen namen op de wand staan en er nog steeds nieuwe routes geopend worden. Ook de aanloop naar de massieven is erg summier weergegeven. Niet alle sectoren zijn een-twee-drie te vinden omdat er een wirwar aan wandelpaden langs de massieven loopt.
Van de routes is alleen de naam en het niveau aangegeven. Omdat er relatief veel lange routes in Siuarana zijn (30 tot 40 meter), kan het handig zijn te weten hoe lang de route is...
Alle andere klimtechnische informatie (oriëntatie t.o.v. de zon, beschutting voor regen of wind, behaking, steenslaggevaar, type klimmen etc.) is niet opgenomen. Wel kun je wat info vinden over winkels, de apotheek e.d. Ook zijn er enkele advertenties opgenomen die handig kunnen zijn.

Opvallend zijn de vele witte pagina's in de topo, misschien wel handig voor het zelf tekenen van alle  ontbrekende routes ;-).

Wij waarderen deze topo met 2,5 ster.

Titel: Guia d'escalades a Siurana
Auteurs: Toni Arbonés en Miriam R. Caravaca
Uitgave: 2e editie oktober 2009 (1e editie oktober 2002)
ISBN: geen
Prijs:22,-; te koop bij camping Siurana (www.campingsiurana.com) en bij klimwinkel Goma II in Cornudella de Montsant.

Image result for toni arbones guia déscalades a siuranaNaschrift 2017: Inmiddels is er in 2016 een herdruk verschenen. Wij hebben deze nog eens ingekeken, maar ons oordeel blijft hetzelfde: de topo is niet volledig, onduidelijk, en ook de foto´s van de massieven (nieuw in deze versie) zijn onbruikbaar voor het vinden van routes. Ons advies: koop de topo ´Siurana´ of de regionale topo ´Tarragona´, dan heb je zeker waar voor je geld.

Esther
©2017 nonstopclimbing.nl

vrijdag 23 maart 2012

Crag-info: Siurana

In het Catalaanse land boven het dorpje Cornudella de Montsant ligt Siurana. Siurana is niet meer dan een ruïne van een oud Moors kasteel en een paar huizen op het hoogste punt van een klif naast de gelijknamige rivier. Deze plek, die 1000 jaar geleden een belangrijke strategische nederzetting was, is in de eeuwen daarna in de vergetelheid geraakt tot rond 1980 de eerste sportklimroutes werden geopend. Nu staat Siurana weer helemaal op de kaart, niet als nederzetting maar als een van de mooiste en grootste sportklimgebieden van Europa.

De rots en de routes
De rotsen van Siurana zijn zeer indrukwekkend, zowel door omvang als structuur. De massieven bestaan uit een roestbruine onderlaag van zandsteen, met daarboven een laag grijs-gele kalksteen dolomiet. De zandsteen laag is over het algemeen van te slechte kwaliteit om er om te kunnen klimmen, alhoewel er wel een tiental routes geopend zijn. Het overgrote deel van de routes is geopend in de dolomietlaag. Siurana staat bekend om de steile en licht overhangende wanden. Deze klimstijl wordt ook wel 'Old school' genoemd. Van de ruim 60 sectoren zijn er ook een aantal meer overhangend. De meest bekende sector is waarschijnlijk sector 'El Pati' met o.a. de route La Rambla (9a+). De ruim 1200 routes zijn voornamelijk in de zesde graad en hoger en de waardering is vaak relatief hard. Het is dus niet echt een gebied voor beginners. Naast sportklimroutes zijn er ook een aantal trad-routes te vinden in diverse moeilijkheidsgraden. In Siurana vind je redelijk veel lange routes, een 70m of 80m touw is hier wel aan te raden.

De behaking
De sportklimroutes zijn goed behaakt en voorzien van standplaatsen. De haakafstanden zijn wat groter in vergelijk met bijvoorbeeld sommige Zuid-Franse sportklimgebieden. Haakafstanden van 3 tot 4 meter zijn hier heel normaal.

De beste tijd
In de lente en in de herfst kun je hier het beste klimmen. Maar ook in de winter is het een geliefd gebied. Maar als je pech hebt, kan het hier ook aardig vriezen en zelfs sneeuwen. Verder is de wind iets waar je alle maanden rekening mee moet houden. Het waait hier vaak erg hard. Gelukkig is er door de grote keuze aan sectoren vrijwel altijd wel een beschutte plek te vinden. Rond kerst en oud en nieuw en op 6 januari is het verschrikkelijk druk in Siurana.

Overnachten en boodschappen
In Siurana vind je een hut en een hotel en net voor Siurana bevindt zich een camping waar je kunt kamperen of een bungalowtje kunt huren. Uit een artikel over Siurana in het blad BLOK hebben we begrepen dat de bungalows niet echt winddicht zijn en wij vinden de prijs ook nogal stevig. De meeste klimmers slapen hier in hun auto of bus. Het is toegestaan om te bivakkeren in een busje of auto op de verschillende parkeerplaatsen rondom Siurana. Bij het dorp Siurana moet je sinds 2016 af en toe €2,- betalen. Vooral rondom de feestdagen. Het kan erg druk (en rumoerig) worden op deze parkeerplaatsen - bij het stuwmeer is het vaak erg rustig. Als je besluit om buiten de paden te gaan staan of op privé trein, dan heb je kans eraf gegooid te worden. Sinds 2016 wordt er door de Agents Rural en door de Mossos d´Esquadra gecontroleerd op illegaal kamperen. Ze rijden rustig met hun four wheel drives richting de klimgebieden op zoek naar kampementen van klimmers ;-) Het huren van een appartement of logeren in de refugi in Cornudella is ook een mogelijkheid.
In Cornudella moet je ook zijn voor al je boodschappen, want winkels zijn er niet in Siurana. Op woensdag is er markt. In Cornudella zijn twee kruideniers, twee bakkers en een slager. Bij de benzinepomp kun je ook terecht voor brood en boodschappen. Het brood van de benzinepomp is relatief goed afbakbrood en wordt  hele dag door gemaakt. Wij vonden het beter dan het droge brood van de bakker. Voor een grote supermarkt moet je naar Reus. Een belangrijke ontmoetingsplaats voor klimmers zijn de bakker aan de hoofdweg van Cornudella en de bar van Goma II (de klimwinkel). Hier kun je ook gebruik maken van gratis wifi en vind je een update met alle nieuwe routes die nog niet in de topo staan. Ook bij de bar La Renaixença tegenover de bakker kun je terecht voor wifi. Goma II is ook open met oud en nieuw en drie koningen - de bakker en de andere bar zijn dan dicht. In Siurana kun je voor internet terecht bij de hut en het café.
Sinds 2016 is het lastiger om je afval kwijt te raken als je in een busje slaapt. Bij het stuwmeer staan grote vuilnisbakken en in Cornudella de Montsant een paar hele kleine, maar die puilen meestal flink uit.

Accommodatie:
- www.campingsiurana.com
- www.lorefugi.com (Cornudella)
- refugi Ciriac Bonet (Siurana): refugisiurana@hotmail.com
- www.lavileta.net
- www.apartamentosmontsant.com

Vervoer
De dichtstbijzijnde luchthaven is Reus, een alternatief is de luchthaven van Barcelona. Maatschappijen als Ryanair hebben regelmatig goedkope vluchten vanuit Nederland naar deze bestemmingen. Met een huurauto ben je vanuit Reus in ongeveer 30 minuten in Siurana.

Topo's
Er zijn diverse topo's van het gebied beschikbaar waarvan de één beter is dan de andere.
- Siurana (Campillo, Brascó)
- Guia d'escalades a Siurana (Arbonés, Caravaca)

Een uitgebreide selectie van de routes is ook opgenomen in:
- Tarragona climbs (O'Donovan, Andrada)

Foto's
De foto's van Siurana

Tip
Als je aan de 1200 routes in Siurana niet genoeg hebt, dan zijn er in de buurt nog diverse andere gebieden met honderden routes. Bijvoorbeeld Montsant (400), Arboli (450), Mussara (500) en natuurlijk Margalef (800). Ook zijn er in deze regio zeer veel boulder mogelijkheden. Zie boulder topo 'Bloc, Muntayes de Prades'voor meer informatie.

Non-stop-waardering: 4,5 sterren


Pieter en Esther
©2016 nonstopclimbing.nl




woensdag 21 maart 2012

maandag 19 maart 2012

Topo-review: Chulilla

Van een groot en al wat ouder klimgebied als Chulilla zou je verwachten dat er al jaren een mooi uitgegeven topo beschikbaar zou zijn. Dit is helaas niet het geval. De enige boekjes die beschikbaar zijn, hebben meer weg van een bundeltje papier dat met een nietje aan elkaar vast zit. Ons exemplaar was na één dag een losbladig systeem geworden. Daarbij komt nog dat er niet één boekje is dat het gehele klimmassief bevat, maar twee. De boekjes heten:
1. Chulilla 2008 Guia de Escalada (alle oude sectoren)
2. Chulillia update (alle nieuwe sectoren)

Naar verluidt wordt er momenteel gewerkt aan een nieuwe topo die alle sectoren bevat.

1. Chulilla 2008 Guía de Escalada
Deze geheel Spaanstalige uitgave is uitgegeven door Guillermo Ligorio die in het verleden actief was in Chulilla. Naast een korte inleiding in het Spaans bevat het boekje alleen een foto van het massief met de daarin getekende routes en een lijstje met de namen en waarderingen. De foto's zijn soms zo slecht dat je de indruk hebt dat ze 's avonds laat genomen zijn. Enige andere informatie zoals over aanloop, type routes, of zon-oriëntatie ontbreekt. De topo is relatief duur en onduidelijk is of de opbrengst op enige manier bijdraagt aan het onderhoud en de inrichting van de massieven van Chulilla. Dat wordt in elk geval niet vermeld in de topo.

Topo: Chulilla 2008. Guía de Escalada
Auteur: Guillermo Ligorio
Jaar van uitgave: 2008
Registro de la propiedad intelectual V-515-08
Prijs: €15,00, te koop bij VVV en kiosk

Non-stop waardering: anderhalve ster

2. Chulilla update
De laatste jaren zijn er veel nieuwe routes geopend in Chulilla. Deze routes zijn weergegeven in een soort update. Ook dit boekje bevat alleen een foto van het massief met de daarin getekende routes en een lijstje met de namen en waarderingen. Al moeten we zeggen dat de foto's deze keer van betere kwaliteit zijn. De update wordt uitgegeven door een groep klimmers die op dit moment actief is met het openen van nieuwe routes. De opbrengst komt daarom wel ten goede van het massief.
Het bijzondere is dat deze topo ook gewoon gratis, en in een betere kwaliteit, op internet staat zodat je hem zelf kunt printen. Ook heeft hij in het Spaanse klimblad Desnivel (november 2010) gestaan. Als je voornamelijk (hoge) zesde-, zevende en achtstegraads routes klimt, dan heb je aan dit boekje voldoende.

Topo: Chulilla update
Auteurs: Chulilla Climbing
Jaar van uitgave: 2010
Prijs: €10,00 of gratis als je hem zelf uitprint (chulillaclimbing.com)
Verkrijgbaar: Bij de plaatselijke hut (alleen in het weekend open; een kopie van het artikel van Desnivel is gratis verkrijgbaar bij de VVV.

Non-stop waardering: anderhalve ster

Tip
De eigenaar van de Albergue El Altico, Pedro Pons (voormalig world cup boulderkampioen), opent zelf ook routes. In de hut kun je kopietjes maken van de voorlopige topo's. Je moet er wel even naar vragen - het helpt als je een biertje bestelt!

Naschrift 2015: In 2013 is een nieuwe topo verschenen, klik hier voor de review.
Pieter
©2012 nonstopclimbing.nl

vrijdag 16 maart 2012

Crag-info: Chulilla

Chulilla ligt ten westen van Valencia en is prachtig gelegen. Het is een klein dorp en kijkt uit over een diepe kloof met mooie rood-oranje rotswanden. En het is er ontzettend stil - je waant je echt ver weg in het binnenland van Spanje.

De rots en de routes

In Chulilla vind je kalk in diverse vormen: pockets, kleine randjes, tufa's, hoekversnijdingen, verticale scheuren, banden, slopers en bakjes. De meeste routes zijn recht of licht neigend, heel soms vind je een dak. Er zijn meer dan 40 sectoren en meer dan 400 routes.
In de meeste sectoren vind je zesdegraadsroutes, maar in de laatste jaren zijn veel nieuwe routes geopend in de sectoren Pared de Enfrente en Embalse waar je ook zevende- en achtstegraads routes vind. De oudere sectoren zijn al wat gladgeklommen, de nieuwere sectoren zijn nog lekker ruw. Veel sectoren hebben maar enkele routes, maar omdat ze vaak dicht bij elkaar liggen, hoeft dat geen probleem te zijn. In Chulilla vind je voornamelijk routes van enkele touwlengtes, maar soms kun je ook een route van 2 of 3 lengtes doen. Een touw van 70m volstaat, maar soms is een 80m touw handig. De namen van de routes staan niet of zelden op de wand, maar de Spaanse klimmers weten vaak wel wat waar zit (aan de topo heb je niet altijd erg veel).
De sectoren die wij erg mooi vonden zijn Pared de Enfrente, Embalse en in mindere mate Ceguera I-II en Competición (want deze sectoren zijn al aardig glad aan het worden). De aanloop van deze sectoren is redelijk kort, er zijn veel mooie routes en het uitzicht is prachtig.

De behaking
In Chulilla is niet op haken en standplaatsen bezuinigd. Over het algemeen zitten er goede geboorde haken en de standplaatsen bestaat meestal uit een ketting en een schroefkarabiner. Soms vind je op de standplaats een ketting met twee stevige tegengesteld ingehangen snappers. We hebben routes gezien met om de 2 meter haken. Maar ook al zitten er soms veel haken in de route, we hebben ook wel gezien dat ze ongelukkig geplaatst waren, waardoor je bij een val makkelijk op een band of op de grond terecht kan komen.

De routewaardering
In de topo van 2014 wordt duidelijk dat er in Culilla met twee waarderingen wordt gewerkt. Er is sprake van 'old school' en Franse waardering. De routes die gewaardeerd zijn volgens de 'old school' zijn over het algemeen harder dan de Franse waardering. Deze 'old school' routes vind je met name rondom het dorp.

De beste tijd
Wij hebben er eind februari ongeveer een week geklommen. Het was erg mooi weer (15 graden) en in de  zon was het (zeker in de middag) bijna te warm. In Chulilla vind je zowel zuid- als noordwanden, dus er is voldoende keus voor warme en koude dagen. Waarschijnlijk is het hier het beste klimmen in de lente en de herfst, maar ook in de winter kun je op een zuidwand nog goed uit de voeten. In de zomer kun je na het klimmen zwemmen in de rivier de Turía die door de kloof heen stroomt. Er zijn een aantal plekken in de rivier waar de dorpelingen in de zomer verkoeling zoeken (bordjes wijzen de weg).

Hoe kom je er
Chulilla ligt iets meer dan 60km ten westen van Valencia af. Openbaar vervoer hebben we er niet gezien.

Overnachten en boodschappen

Ondanks dat de verschillende informatieborden èn de topo aangeven dat je kunt kamperen, is dat niet zo. Er is geen camping in Chulilla en ook op de área recreative de Pelma (vlakbij Chulilla) is kamperen niet toegestaan. Wel wordt het bivakkeren met een busje op de grote parkeerplaats van Chulilla getolereerd, mist je het bescheiden doet. Ook bij het stuwmeer is bivak met een bus toegestaan. Deze info hebben we in 2012 van de Tourist Information en van lokale klimmers gekregen en bij een bezoek in 2015 bleek dat nog niet anders te zijn. Wij hebben in beide jaren zonder problemen een week lang aan de rand van het dorp gestaan met ons busje.
Er zijn wel verschillende andere overnachtingsmogelijkheden in Chulilla:
- www.casaruralserenachulilla.com
- www.hostalelpozo.com
- www.lamuelarural.com
- www.elaltico.com (alleen in het weekend open).
In Chulilla zijn 2 bakkers, 2 kleine supermarkten, een kiosk, 2 slagerijen en enkele cafés en restaurants.

Topo's
Voor een review van de 'oude' topo, klik hier
Naschrift 2015: In 2013 is een nieuwe topo verschenen, klik hier voor de review.

Foto's
De foto's van Chulilla

Tip
In Chulilla woont een Nederlandse klimster die op haar website cantinamarinacatering.blogspot.com schrijft over het culinaire en culturele leven in Chulilla en soms een beetje over de klimscene. Leuk voor een beetje couleur locale.

Non-stop-waardering: 4 sterren

Esther

©2012 nonstopclimbing.nl

woensdag 14 maart 2012

Gear-review: Black Diamond GridLock karabiner

gekantelde gewone karabiner
Ik heb in de herfst de zogenaamde GridLock screwgate van Black Diamond aangeschaft. Normaal gesproken zeker ik met een gewone schroefkarabiner en een ATC. Maar omdat een gewone karabiner nog wel eens de neiging heeft om te draaien tijdens het zekeren, zodat je zekerapparaat tegen de schroef aan komt, ben ik overgestapt op de GridLock. Met name in multipitch routes met dubbeltouw vond ik het zekeren met een gewone karabiner vervelend. Als de karabiner zich draaide, verliep het uitgeven van touw niet gemakkelijk en ik was bang dat de schroef door de dwarsbelasting zou opendraaien.


gridlock screwgate
De GridLock heeft aan één kant een smaller deel en een soort haakje waardoor de karabiner altijd op dezelfde plaats blijft in de belay-lus en niet kan draaien. De 'werkruimte' van de gridlock is groot genoeg voor dubbeltouw en een ATC en je kunt heel gemakkelijk touw uitgeven.

De GridLock screwgate weegt 76 g, kan 22 kN aan als hij gesloten is, 8kN als hij geopend is en bij dwarsbelasting kan hij 7kN aan.

Esther

maandag 12 maart 2012

Sightseeing: Calatrava in Valencia

In Valencia hebben we werk van Santiago Calatrava bezichtigd. Calatrava is bekend vanwege zijn  organisch gevormde bouwwerken, vervaardigd uit wit beton en staal. Eén van zijn beroemdste creaties is de 'Stad van Kunsten en Wetenschap' in Valencia. Net buiten het centrum en dichtbij de haven staan vier prachtige gebouwen en een brug van zijn hand.
Voor wie het interesseert: in de Haarlemmermeer staan drie zogenaamde Calatravabruggen. Deze bruggen hebben de naam Harp, Citer en Luit.

Hieronder een aantal foto's van de 'Stad van Kunsten en Wetenschap' in Valencia.

Esther

vrijdag 9 maart 2012

Van 6a naar 7a: mentale training

Ik heb sinds het begin van onze reis enorme vorderingen gemaakt. Althans, zo lijkt het. Klom ik daarvoor maar heel soms een 6b in de eerste poging, tegenwoordig lukt het soms om zelfs 7a's in één keer te klimmen. Maar die vooruitgang is niet van zelf gegaan. Het is vooral een mentale strijd geweest.
Ik klim niet meer voor omdat mijn enkel erg kwetsbaar is. Pieter klimt al langere tijd 6c's en 7a's en ik probeerde ze vaak wel toprope, maar klom ze nooit in één keer uit.

In september begon het Pieter op te vallen dat ik vaak helemaal niet moe was na een dag klimmen en zelden of nooit klaagde over verzuurde onderarmen of stijve spieren. Volgens hem moest ik meer kunnen dan ik liet zien. We hebben het daar een aantal keren over gehad en het begon mezelf ook op te vallen dat ik in routes die ik als moeilijk bestempelde (6b), vaak toch de goede bewegingen maakte of in één keer door de crux heen kwam.Raar was alleen dat ik vaak blokte na een geslaagde pas. "Hè, ben ik dit?" schoot er dan door me heen en vervolgens klom ik niet meer verder of werd ik zo nerveus dat er van de rest van de route niets meer terecht kwam. Ik had deze nervositeit niet in een route die ik als onhaalbaar zag (6c's en hoger). Daar stapte ik al kletsend en fluitend in en als het echt moeilijk werd, blokte ik en puzzelde de moeilijkheid uit of vroeg ik om een tip.

Als je niet heel regelmatig met dezelfde mensen klimt, is het niet zo makkelijk om een patroon in je eigen gedrag te herkennen. Doordat ik nu dag in dag uit met Pieter klim, begon me wat te dagen... Met klimmen krijg je direct feedback: je klimt een route wel of niet uit en het ligt echt altijd aan jezelf. Routes waarvan ik vond dat ik ze moest kunnen (6b), daar kreeg ik stress in. Al helemaal als er mensen keken. Hogere niveaus deden me minder: die hoefde ik niet te kunnen... Maar deze instelling belemmerde me om echt er 100% voor te gaan, waardoor ik de route ook niet uit klom.

Om te weten wat ik nou werkelijk kon, ben ik mezelf gaan 'belonen' als ik een dag ècht doorzette. Geen gepiep, gewoon klimmen en niet loslaten! De beloning was simpel - gewoon een biertje aan het eind van die dag. Zo niet, dan niet. En langzaamaan kwamen de hogere niveaus binnen bereik. Ik heb leren vertrouwen op wat ik kan en als het me niet in één keer lukt, doe ik het opnieuw. Voor veel klimmers misschien gesneden koek, maar voor mij was (en is het soms nog) een stevige mentale strijd.

Ik heb inmiddels vele 6c's uit geklommen en al ook 11 7a's. Het is niet altijd makkelijk; ik hik nog steeds tegen iedere nieuwe 7a+ aan, maar ook die lijken binnen bereik te komen. Pas geleden is het me gelukt om er één uit te klimmen. Laatst bekeek ik in de topo een bepaalde sector gebied en tot mijn teleurstelling zag ik geen zevendegraads routes: "Ja, daar gaan we niet heen hoor" dacht ik en ik schrok er zelf van. Het zal me toch niet gebeuren dat ik spatjes krijg?

Esther

woensdag 7 maart 2012

Help! De bus is weg!

Eind februari besloten we de Costa Blanca te verlaten en naar Chulilla te gaan, in de buurt van Valencia. In Valencia was een grote klimwinkel en omdat we op zoek waren naar een aantal topo's, besloten we daar eerst naar toe te gaan. En als we dan toch al in de stad zouden zijn, konden we ook wel even naar een paar gebouwen en een brug van de architect Santiago Calatrava Valls kijken.

Vlakbij was volop parkeergelegenheid. Snel de bus geparkeerd, goed op slot gedaan! De gebouwen en de brug waren prachtig en we hebben er wel een uur rondgelopen om uitgebreid foto's te maken.

Uiteindelijk terug naar de bus om naar de klimwinkel te gaan. Maar waar stond de bus nou ook alweer? Toch achter die touringcars of hadden we hem verderop in de straat geparkeerd? De hele straat afgelopen, maar geen bus... Hoe kon dat nou? Onze zwaar beveiligde bus kon toch niet 'weg' zijn? Toch maar weer terug naar de touringcars om te vragen of de chauffeurs iets gezien hadden.
Maar vlakbij de bus waarachter we hem geparkeerd dachten te hebben, bleek een sticker op de stoep te zitten met daarop de mededeling dat onze bus was weggesleept!!!  Waarom, je mocht hier toch gewoon parkeren? Na wat beter te hebben gekeken zagen we tussen de takken van een boom een bord met daarop de mededeling dat deze parkeerplaats alleen voor touringcars was.

Daar stonden we dan, middenin Valencia, zonder onze vertrouwde Bensie.

Op de sticker stonden een telefoonnummer en een adres. Eerst even gebeld - we konden hem diezelfde avond nog ophalen. Gelukkig had ik het navigatie-systeem in mijn rugzak zitten en omdat het niet al te ver bleek te zijn, konden we er lopend naar toe. Tegen betaling van bijna €150,- kregen we onze Bensie weer terug... Zonde! Voor dat geld hadden 15 keer uit eten kunnen gaan of 100 flessen Spaanse wijn kunnen drinken... Jammer jammer.

Esther

maandag 5 maart 2012

Klimmen op de Peñón de Ifach bij Calpe

Half februari hebben we de route 'Costa Blanca' gedaan op de Peñón de Ifach bij Calpe. Een route van 6 touwlengtes, het krabbelen over derdegraads terrein aan het begin en eind van de route niet meegerekend. De route is ongeveer 200 meter lang; het makkelijkste stuk is een 6a en het moeilijkste stuk is een  6c+. De route is zeer gevarieerd: lichte overhangen, kleine dakjes, een mooie hoekversnijding, klimmen op slopers (in dit geval op bolvormige rots) en een kleine grot. In vergelijking met andere routes op de Peñón is de rots tamelijk compact en de behaking redelijk goed. Het is mogelijk om te abseilen, maar hou rekening met steenslag. De beste optie is omlopen via de noordkant (daar zijn een wandelpad en een tunnel aangelegd). Wij vonden elke lengte erg mooi. Zelden zo gevarieerd geklommen in een wat langere route. In 2013 verschijnt er een uitgebreider artikel over deze route in het blad Hoogtelijn van de NKBV.

Esther



Open in picasa

vrijdag 2 maart 2012

Kamikaze

Meestal hebben we niet zoveel foto's waarop we zelf staan als we aan het klimmen zijn. Het maken van een goede foto terwijl je staat te zekeren is niet zo eenvoudig. In Sella hadden we het geluk dat René en Wouter er ook waren en zij hebben een hele reeks foto's gemaakt terwijl ik een route klom. De naam van de route is Kamikaze (7b). De eerste dag dat ik de route probeerde begon het onverwacht te sneeuwen en werd het wel erg koud. Ook de pogingen op de tweede dag waren door vermoeidheid niet succesvol. Maar na een rustdag en een dagje klimmen in een ander gebied lukte het de dag erna toch om de route te klimmen.

Pieter