vrijdag 27 juli 2012

Topo-review: Escalade en Briançonnais, Haut Val Durance, Queyras

Nog dit jaar is een nieuwe uitgave verschenen van de topo 'Escalade en Briançonnais, Haut Val Durance, Queyras'.  De topo omvat maar liefst 11 regio's in de Hautes-Alpes:
- Clarée
- Guisane
- Briancon
- Vallouise
- l'Argentiere
- La Roche de Rame
- Freissinières
- Tramouillon Saint-Crépin
- Guillestre
- Queyras
- Embrun

Van elke regio zijn massieven in de topo opgenomen. Dit zijn vooral sportklimgebieden, maar ook enkele multi-pitch massieven zoals bijvoorbeeld Le Ponteil en Paroi de Lys. Ook Ailefroide is voor een klein deel opgenomen, maar voor dit gebied is een uitgebreidere topo beschikbaar.
De topo is erg compact, gezien het grote aantal massieven dat is opgenomen. Per massief wordt middels pictogrammen informatie geven over het soort rots, de oriëntatie t.o.v. de zon, de beste periode om te klimmen, het soort klimmen, de aanlooptijd en de 'kindvriendelijkheid'. Verder wordt in enkele woorden verteld wie de routes heeft geopend (of gesaneerd) en wanneer of wat er bijzonder is aan een gebied. Middels sterren wordt aangegeven hoe mooi een gebied is. Vaak waren we het met deze kwalificaties eens. Bij elk massief wordt middels een kleine schets weergegeven hoe je er kunt komen. Soms is het even zoeken. Helaas wordt nog niet gewerkt met GPS-coördinaten.

Wat opvallend is aan deze topo is dat de verschillende massieven (net als in de voorgaande topo) totaal verschillend en niet altijd even goed worden weergegeven. Wij hoopten dat de nieuwe topo verbeterd zou zijn, maar het lijkt alleen te gaan om een update van routes. De ene keer wordt met heel duidelijke foto's en ingetekende routes gewerkt. Andere keren wordt volstaan met een simpele pentekening - soms heel goed, soms erg globaal. Gelukkig staan er meestal wel enkele namen van de routes op de wand, zodat je met de topo in de hand de routes wel kunt vinden. In het ergste geval moet je het doen met een onduidelijke tekening en routes zonder naam... Als je van puzzels of verrassingen houdt, ideaal.

Mocht je nog de vorige topo hebben (uit 2009?), dan zijn er een paar veranderingen. Er zijn enkele massieven bijgekomen en een aantal daarvan is echt de moeite waard. De vorige topo is deels tweetalig (Frans en Engels), de topo van 2012 is nagenoeg volledig tweetalig. In de vorige topo stond nog te lezen dat je met de aanschaf van de topo bijdraagt aan het onderhoud van de massieven door de FFME. Nu wordt de FFME slechts bedankt voor de steun, maar wordt niets meer gezegd over wat er met het verdiende geld wordt gedaan; wellicht gaat het nu volledig naar de auteurs (die overigens ook routes hebben geopend).

Tip
In de topo staat geen informatie over accommodatie of winkels (behalve enkele advertenties). Wij hebben naast de topo ook de overzichtskaart van de Écrins gebruikt en daarmee vonden wij wat we nog nodig hadden:
- Écrins: Le Bourg d'Oisans/Briancon/Parc National des Écrins, carte de randonnées, 1:50000

Titel: Escalade en Brianconnais, Haul Val Durance, Queyras
Talen: Frans en Engels
Auteurs: Yann, Martine en Jean-Jacques Rolland
Uitgave: zomer 2012
Uitgever: ?
ISBN: ?
Te koop: bij de vele buitensportzaken in Val Durance
Prijs: €29,50

non-stop-waardering: 3 sterren

Esther

©2012 nonstopclimbing.nl

dinsdag 24 juli 2012

maandag 23 juli 2012

Worldcup Briancon


Als Nederlandse klimmer ben je niet zo vaak in de gelegenheid om de wereldtop aan het werk te zien. Wanneer je dan een keertje in de buurt bent van een worldcup-wedstrijd is het bijzonder de moeite waard om te gaan kijken. Voor de nodige inspiratie (en om onze eigen klimprestaties weer in het juiste perspectief te plaatsen) hebben we afgelopen zaterdag de worldcup-wedstrijd in Briancon bezocht. 
In de middag vonden de halve finales plaats met Nikki van Bergen als enige Nederlandse deelnemer. Zowel voor de heren als de dames waren er mooie routes gebouwd. Nikki klom zeer sterk, maar door een foutje aan het begin van de route werd haar uitslag achteraf helaas gecorrigeerd.

Tijdens de finales bleek hoe populair het klimmen in Frankrijk is. Het grote plein waarop de wedstrijd plaats vond zat helemaal vol met toeschouwers. Er waren nauwelijks bankjes om op te ziten, maar de meeste mensen hadden een kussen of een klein stoeltje meegenomen. Opvallend was dat dit een uitje is voor de hele familie (inclusief honden), waarbij de leeftijd van de toeschouwers varieert tussen 5 en 85 jaar.
De route voor de vrouwen bood met fraaie bewegingen in het dak voor de toeschouwers het nodige kijkspectakel. Maar voor de klimsters bleek de route iets te eenvoudig, waardoor veel finalisten de top haalden. Hélene Janicot werd daarom met de snelste tijd uiteindelijk de winnaar.
De route voor de heren bood meer uitdaging. Een lange en zeer harde route waarvan geen enkele heer de top wist te bereiken. Tot het eind was het zeer spannend maar Sachi Amma wist het hoogst te komen.

Een heel leuk uitje voor een rustdag, maar nu gaan we weer lekker zelf klimmen.

Pieter


©2012 nonstopclimbing.nl

donderdag 19 juli 2012

Crag-info: Val Durance, deel 1: "Briançon"

In het Franse Val Durance zijn tientallen sportklimgebieden te vinden. Geen van alle groot genoeg om er weken lang te verblijven, maar samen maken ze Val Durance toch tot een leuke bestemming voor sportklimmers. De afgelopen week hebben we een aantal crags rondom Briançon bezocht.

Gebieden

Randouillet
De rotsen van dit massief bevinden zich onder het 'Fort du Randouillet' aan de rand van Braincon. Het uitzicht op Briancon is niet echt schitterend en daarmee misschien wel het grootste minpunt van dit massief. De routes op de kalksteen wanden variëren tussen 4a en 7c met voornamelijk routes in de zesde graad. De routes zijn aardig en een aantal routes zijn erg hard in de eerste meters.

Laus de Cervieres
Een leuk en rustig gelegen beginnersmassief met 23 routes in de vierde en vijfde graad (en één 6a). Het kwartsiet-gesteente zorgt voor leuke en afwisselende lijnen.

Rocher Gafouille
Een massief met een dertigtal routes verdeeld over drie sectoren. De laatste sector is een massief met een aantal zeer korte routes voornamelijk in de derde graad. De eerste twee sectoren zijn hoger en mooier. De routes op deze massieven zijn vooral tussen 5c en 7b. Wij vonden de routes wat 'hard', maar erg mooi.

Les Ayes
Dit is misschien wel het mooist gelegen massief in de buurt van Briancon: je waant je erg afgelegen, terwijl het slechts 20 minuten rijden vanaf Briancon is. Daarbij komt nog dat de routes op de steile kalksteen wanden bijzonder de moeite waard zijn. Je vindt er mooie lengtes van rond de 30 meter, voornamelijk in de 6e en 7e graad.

Rocher Baron
Om dit massief te bereiken moet je enkele kilometers over een slechte weg omhoog rijden. Maar het klimmen in Rocher Baron is het zeker waard om deze 'tocht' omhoog te ondernemen. Voor liefhebbers van overhangende routes zijn hier een aantal zeer mooie routes in de zesde en zevende graad. Maar ook de vertikale routes in de vierde en vijfde graad zijn de moeite waard. Het is een erg populair massief waar hele gezinnen inclusief picknickmanden naar toe komen.

Behaking
Voor alle massieven geldt dat vrijwel alle routes goed behaakt zijn en dat de haakafstanden relatief kort zijn.

Beste tijd
De meeste massieven zijn gelegen op ongeveer 1200 meter hoogte. Hierdoor is het vaak in de zomer (als er een briesje staat) nog een prima plek om te klimmen. Maar ook in het voor- en najaar is dit een prima bestemming.

Overnachten, boodschappen
In Val Durance vind je veel campings en gites. Ben je met een busje, dan kun je meestal wel een geschikt bivakplekje vinden bij de massieven in de buurt. In de vallei vind je legio sportwinkels en supermarkten.

Topo
Alle massieven zijn beschreven in de topo 'Escalade en Briançonnais, Haut Val Durance, Queras'. Hierover volgt binnenkort een review op deze site.

Foto's
Foto's van klimmassieven bij Briançon

Klimgebieden in de buurt
Niet ver van Briançon vind je andere leuke klimgebieden, zoals:
- Vallée de la Clarée en Vallée Étroite
Le Ponteil en Paroi des Lys
Vallée de la Clarée en Vallée Étroite

Pieter

©2012 nonstopclimbing.nl

maandag 16 juli 2012

Revaliderend klimmen

Het goede nieuws is: er wordt weer geklommen.
Na een periode van zeven weken rust is het dan eindelijk zover, de eerste klimmeters zijn gemaakt. Natuurlijk zou je gewoon weer op je oude klimniveau verder willen gaan, maar dat is helaas niet het geval. Na een periode van zeven weken rust is het lichaam niet echt meer een grote inspanningen gewend. Ook de pezen in mijn voet en enkel, die nog steeds ontstoken zijn, protesteren heftig tijdens het klimmen.
Voorlopig heeft de activiteit in de rotsen dan ook meer weg van revalideren dan van écht klimmen. Gelukkig is Val Durance een prima revalidatie-oord, met genoeg klimgebieden met routes in de lagere niveaus. En na het klimmen is er altijd wel een koud riviertje in buurt om de enkel te koelen.
Ook al vindt het klimmen op dit moment even op een lager niveau plaats, er worden wel andere topsport-prestaties geleverd: vandaag heb ik Esther weer eens verslagen met Jeu de Boules :-).

Pieter
©2012 nonstopclimbing.nl

vrijdag 13 juli 2012

Topo-jacht

Bivak vlakbij Col du Galibier
Na de korte tussenstop in Nederland, zijn we weer richting het zuiden vertrokken. La Chambotte, iets ten noorden van Chambéry, zou de eerste klimbestemming zijn. Volgens de overzichtstopo "Europe, sport vertical" van Jingo Wobbly zouden er 230 routes zijn in nagenoeg alle moeilijkheidsgraden, met uitzicht over Lac du Bourget en de omliggende heuvels. Dat leek ons wel wat... Volgens Jingo Wobbly zou er een topo zijn met de naam "Escalades autour du Lac Bourget". Waar je hem kon kopen was niet duidelijk.
In Frankrijk kun je vaak bij de tabakswinkel, de bar of de lokale kruidenier de topo kopen. Maar helaas: we hebben alle winkeltjes in de nabije omgeving van La Chambotte bezocht en niemand verkocht de topo of wist waar we hem konden vinden. Maar op de overzichtsborden vlakbij het meer konden we zien dat er wel geklommen kon worden. Met een mooie tekening werden maar liefst 60 routes aangeprezen. Zestig?! Wat was er gebeurd met de andere 170 routes? Misschien wist de VVV meer? Daar wisten ze ons met enige trots te vertellen dat er wel (of nog maar?) 20 routes waren, maar meer info hadden ze niet.
Uiteindelijk zijn we op de bonnefooi naar het massief gegaan. Een deel van de routes bleek afgesloten te zijn in verband met de nieuwbouw van een restaurant bovenop het massief. Klimmers die we spraken bij de rots, zeiden ons dat er alleen op internet een topo te vinden was. De routes waren hier en daar afgeklommen en ook zagen we veel losse rots: precies de soorten rots waar we niet graag op klimmen.
We besloten te gaan zwemmen en vervolgens door te reizen naar Maurienne. Er zouden verschillende klimgebieden te vinden zijn in dit dal. Jingo Wobbly noemde ook de topo: "Escalades en Maurienne". In het dal aangekomen hebben we verschillende winkels bezocht, op zoek naar de topo. Maar geen topo te bekennen. Uiteindelijk hebben we ook nog de VVV geraadpleegd, maar weer vingen we bot.
Wat was dit? Twee maal op één dag in verschillende gebieden geen topo te bekennen?
Op de afslag naar Col du Galibier besloten we maar richting Val Durance te gaan. Daar hadden we in ieder geval de topo al van, dus dat kon niet verkeerd gaan. En de rit via Col du Galibier en Col du Lautaret maakte het vergeefs zoeken naar topo's meer dan goed.

Esther
©2012 nonstopclimbing.nl