dinsdag 31 maart 2015
donderdag 26 maart 2015
Crag-info: Oliana
Oliana is al vele jaren is Oliana één van de bekendere klimgebieden van Europa. Als je naar rijdt en alle grote massieven in de omgeving ziet liggen, dan kun je je nauwelijks voorstellen dat waar iedereen het over heeft slechts een heel klein stukje rots is van 100 meter breed met de naam ´Contrafort de Rumbau´. Oliana dankt, net als Santa Linya, zijn bekendheid aan de vele routes met hoge moeilijkheidsgraden in de sector 'Contrefort de Rumbau'. Toen Adam Ondra hier de route ´La Dura Dura´ (9b+) klom, en daarmee de moeilijkste tot nu toe geklommen route ter wereld, stond Oliana definitief op de kaart. Naast de bekende sector ´Contrefort de Rumbau´ is er nog veel meer te doen in Oliana. Er is o.a. nog een kleine sportklimsector ´La paret de l'Obega Negra´ en daarnaast zijn er diverse (trad) multipitch routes.
´Contrefort de Rumbau´
Deze sector biedt een mooie kalkwand met diverse structuren. De routes variëren in niveau tussen 6a+ en 9b+, waarbij de meerderheid van routes in de 8e-graad zijn. De routes tot 7a zijn echter niet zo interessant, als je dit niveau klimt dan zijn er leukere gebieden in de buurt te vinden. De moeilijkste routes zitten in het midden van de wand. Deze routes zijn ligt overhangend en kunnen tot wel 50 meter lang zijn. De eenvoudigere routes vind je in de meer vertikale delen aan de linker- en rechterzijde. Met een 60-tal routes is het geen groot gebied. Maar aangezien de meeste klimmers meerdere pogingen verdeeld over meerdere dagen nodig zullen hebben om hier een route te klimmen, biedt het toch voor vele dagen of weken klimplezier. Wij geven dit massief een 4 sterren-waardering.
´La paret de l'Obega Negra´
Een kleine sector met een 20-tal routes op een vertikale wand. De moeilijkheden variëren tussen de 4c en 6b en het is daarmee voor een andere doelgroep geschikt dan sector ´Rumbau´. Het ligt niet bepaald op loopafstand van Rumbau en is daarom lastig te combineren als je met een groep bent met klimmers van verschillend niveau (tenzij je over meerdere auto's beschikt). Hier zijn wij zelf niet geweest - vandaar dat we er geen waardering aan toe kennen.
Behaking
De kwaliteit van de haken, standplaatsen en positionering van de haken is prima.
Foto's
De foto's van Oliana
Beste tijd
Het voor- en najaar en de winter zijn de meest geschikte periodes om hier te klimmen. ´Rumbau´ ligt tot vroeg in de middag in de zon. Het middendeel met de meest interessante routes is vaak ook beschut tegen de wind. In het linker- en rechterdeel kun je daar meer last van hebben. In het weekend kan het erg druk zijn met Franse klimmers die voor een weekendje komen.
Voorzieningen en overnachting
Oliana is een behoorlijk grote plaats met diverse soorten winkels, restaurants en supermarkten. Aan een pleintje vind je bijvoorbeeld bar/restaurant Palau met ruime openingstijden en prima wifi. In Oliana is een camping en er zijn hotels, pensions en hostels. Als je met een busje bent dan zijn er naast de weg naar het massief mogelijkheden voor een bescheiden bivak. Het laatste (onverharde) deel is minder geschikt omdat de parkeermogelijkheden zeer beperkt zijn. In het centrum aan de hoofdweg is een bron voor drinkwater.
Topo
- Leida Climbs. Selected sportclimbs in the Provence of Lleida, Pete O'Donovan en Dani Andrada, POD CLIMBING 2013, ISBN: 978-0-9567006-2-9, prijs: €30,-
- Roques, Parets i Agulles de Alt Urgell (voor o.a. de multipitch routes), Miguel Blanco, 2012, ISBN: 9788461572328, €25,-
Beide topo's zijn te koop bij de kantoorboekhandel in Lleida (naast de tabakswinkel).
Klimgebieden in de buurt
- Coll de Nargo
- Perles
- Figols
- en nog een 20-tal andere klimgebieden in de provincie Lleida.
Pieter
©2014 nonstopclimbing.nl
´Contrefort de Rumbau´
Deze sector biedt een mooie kalkwand met diverse structuren. De routes variëren in niveau tussen 6a+ en 9b+, waarbij de meerderheid van routes in de 8e-graad zijn. De routes tot 7a zijn echter niet zo interessant, als je dit niveau klimt dan zijn er leukere gebieden in de buurt te vinden. De moeilijkste routes zitten in het midden van de wand. Deze routes zijn ligt overhangend en kunnen tot wel 50 meter lang zijn. De eenvoudigere routes vind je in de meer vertikale delen aan de linker- en rechterzijde. Met een 60-tal routes is het geen groot gebied. Maar aangezien de meeste klimmers meerdere pogingen verdeeld over meerdere dagen nodig zullen hebben om hier een route te klimmen, biedt het toch voor vele dagen of weken klimplezier. Wij geven dit massief een 4 sterren-waardering.
´La paret de l'Obega Negra´
Een kleine sector met een 20-tal routes op een vertikale wand. De moeilijkheden variëren tussen de 4c en 6b en het is daarmee voor een andere doelgroep geschikt dan sector ´Rumbau´. Het ligt niet bepaald op loopafstand van Rumbau en is daarom lastig te combineren als je met een groep bent met klimmers van verschillend niveau (tenzij je over meerdere auto's beschikt). Hier zijn wij zelf niet geweest - vandaar dat we er geen waardering aan toe kennen.
Behaking
De kwaliteit van de haken, standplaatsen en positionering van de haken is prima.
Foto's
De foto's van Oliana
Beste tijd
Het voor- en najaar en de winter zijn de meest geschikte periodes om hier te klimmen. ´Rumbau´ ligt tot vroeg in de middag in de zon. Het middendeel met de meest interessante routes is vaak ook beschut tegen de wind. In het linker- en rechterdeel kun je daar meer last van hebben. In het weekend kan het erg druk zijn met Franse klimmers die voor een weekendje komen.
Voorzieningen en overnachting
Oliana is een behoorlijk grote plaats met diverse soorten winkels, restaurants en supermarkten. Aan een pleintje vind je bijvoorbeeld bar/restaurant Palau met ruime openingstijden en prima wifi. In Oliana is een camping en er zijn hotels, pensions en hostels. Als je met een busje bent dan zijn er naast de weg naar het massief mogelijkheden voor een bescheiden bivak. Het laatste (onverharde) deel is minder geschikt omdat de parkeermogelijkheden zeer beperkt zijn. In het centrum aan de hoofdweg is een bron voor drinkwater.
Topo
- Leida Climbs. Selected sportclimbs in the Provence of Lleida, Pete O'Donovan en Dani Andrada, POD CLIMBING 2013, ISBN: 978-0-9567006-2-9, prijs: €30,-
- Roques, Parets i Agulles de Alt Urgell (voor o.a. de multipitch routes), Miguel Blanco, 2012, ISBN: 9788461572328, €25,-
Beide topo's zijn te koop bij de kantoorboekhandel in Lleida (naast de tabakswinkel).
Klimgebieden in de buurt
- Coll de Nargo
- Perles
- Figols
- en nog een 20-tal andere klimgebieden in de provincie Lleida.
Pieter
©2014 nonstopclimbing.nl
dinsdag 24 maart 2015
Crag-info: Santa Linya
´Cova Gran´ in Santa Linya is misschien wel één van de bekendste klimgebieden van de wereld. Het dankt
zijn bekendheid niet aan de omvang van het klimgebied maar aan de moeilijkheid van de routes. Hier vind je meer negendegraads routes dan ergens anders op de wereld. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de beste klimmers ter wereld met regelmaat hier te vinden zijn. Naast ´Cova Gran´ heeft het dorp Santa Linya ook nog een veel minder bekende sector met klimroutes: 'Futbolin´.
Cova Gran
Zoals de naam al zegt is ´Cova Gran´ een grote grot. De wanden en het dak van de grot bestaan uit prachtige tufa-structuren. Alle routes die hier lopen zijn van af het begin af overhangend en gaan verder in extreme overhang naarmate ze verder in en door het dak van de grot gaan. Het instap niveau is hier ongeveer 7b+ en de meeste routes zijn bovenin de 8e graad tot en met 9b. In de topo zijn ruim 70 routes opgenomen. Een behoorlijk aantal van deze routes worden wel gevormd door een combinatie van delen van andere (kruisende) routes. Vanaf het einde van de lente tot aan het midden van de zomer is de grot gesloten i.v.m. archeologische opgravingen. De exacte data kunnen verschillen, informeer je dan ook vooraf als je in deze periode toch van plan bent om hier te gaan klimmen.
Futbolín
Deze sector die je ziet nog voordat je het dorp Santa Linya binnenrijdt heeft een totaal ander karakter en niveau dan ´Cova Gran´. Het is een verticale en soms ligt overhangende kalkwand met ongeveer 20 routes tussen de 6b en 7c+. Het is daarmee een goede plek om je even op te warmen voordat je naar ´Cova Gran´ gaat òf een prima plek om te klimmen als je de niveaus in ´Cova Gran´(nog) niet beheerst. Ondanks het beperkte aantal routes is het toch een leuke sector met een gevarieerd aanbod.
Behaking
De behaking in beide sector is over het algemeen prima. In ´Cova Gran´ zijn vrijwel alle routes vanaf 7c al voorzien van setjes. De betrouwbaarheid hiervan is natuurlijk sterk afhankelijk van de ouderdom van de schlinge en de slijtage van de karabiner.
Foto's
De foto's van Santa Linya
Beste tijd
Het voor- en najaar in de winter zijn de meest geschikte periodes om hier te klimmen. ´Cova Gran´ is erg beschut en krijgt juist in de winter voldoende zon omdat deze dan nog laag genoeg staat om tot achter in de grot te komen. ´Futbolín´ ligt ook op het zuiden maar het kan er wel flink waaien.Ook als het zonnig is kan de wind er zó fel zijn dat je er liever niet klimt of uit de wand waait...
Voorzieningen en overnachting
Santa Linya is een klein dorp met zeer weinig voorzieningen. We hebben er geen enkele winkel kunnen vinden; ook niet in het naburige Les Avellanes (op een delicatessenwinkel met zeer beperkte openingstijden na). In Les Avellanes is wel een bakker met onduidelijke openingstijden, maar als je ziet dat er iemand in de bakkerij aan het werk is dan kun je gewoon via de zijdeur naar binnen stappen en om brood vragen. Voor de rest van de boodschappen moet je naar Os de Balaguer of naar Àger waar kleine kruideniers zitten of eventueel nog verder doorrijden naar Balaguer waar diverse grote supermarkten en andere winkels zijn. In Santa Linya is een bar met vriendelijke locals (Teleclub). De eigenaars zijn erg vriendelijk, maar er is geen wifi. De meeste klimmers gaan naar de bar La Terrasseta in Les Avellanes. Deze bar heeft wel wifi. Campings en hotels vind je niet in beide dorpen, maar in de directe omgeving zijn wel diverse hotels, hostals, appartementen e.d. te huur (b.v. via Tripadviser). Als je met een camper of busje komt dan kun je overnachten op de parkeerplaats bij ´Futbolín´ (voormalig voetbalveld) of op de parkeerplaats bij ´Cova Gran´. Drinkwater vind je in beide dorpjes, maar ook bij Os de Balaguer (tegenover de bakker bij de kerk).
Nonstop-waardering
Wij geven dit gebied een 4 sterren-waardering.
Topo
- Lleida Climbs. Selected climbs in the Provence of Lleida, Pete O'Donovan en Dani Andrada, POD CLIMBING 2013, ISBN: 978-0-9567006-2-9, prijs: €30,-
- Salvatge Oest de Catalunya, Supercrack Edicions, 2006, ISBN: 9788460994640, prijs: €18,-
Klimgebieden in de buurt
- Àger
- Os de Balaguer
- Tartareu
- en nog een 20-tal andere klimgebieden in de provincie Lleida.
Pieter
©2014 nonstopclimbing.nl
zijn bekendheid niet aan de omvang van het klimgebied maar aan de moeilijkheid van de routes. Hier vind je meer negendegraads routes dan ergens anders op de wereld. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de beste klimmers ter wereld met regelmaat hier te vinden zijn. Naast ´Cova Gran´ heeft het dorp Santa Linya ook nog een veel minder bekende sector met klimroutes: 'Futbolin´.
Cova Gran
Zoals de naam al zegt is ´Cova Gran´ een grote grot. De wanden en het dak van de grot bestaan uit prachtige tufa-structuren. Alle routes die hier lopen zijn van af het begin af overhangend en gaan verder in extreme overhang naarmate ze verder in en door het dak van de grot gaan. Het instap niveau is hier ongeveer 7b+ en de meeste routes zijn bovenin de 8e graad tot en met 9b. In de topo zijn ruim 70 routes opgenomen. Een behoorlijk aantal van deze routes worden wel gevormd door een combinatie van delen van andere (kruisende) routes. Vanaf het einde van de lente tot aan het midden van de zomer is de grot gesloten i.v.m. archeologische opgravingen. De exacte data kunnen verschillen, informeer je dan ook vooraf als je in deze periode toch van plan bent om hier te gaan klimmen.
Futbolín
Deze sector die je ziet nog voordat je het dorp Santa Linya binnenrijdt heeft een totaal ander karakter en niveau dan ´Cova Gran´. Het is een verticale en soms ligt overhangende kalkwand met ongeveer 20 routes tussen de 6b en 7c+. Het is daarmee een goede plek om je even op te warmen voordat je naar ´Cova Gran´ gaat òf een prima plek om te klimmen als je de niveaus in ´Cova Gran´(nog) niet beheerst. Ondanks het beperkte aantal routes is het toch een leuke sector met een gevarieerd aanbod.
Behaking
De behaking in beide sector is over het algemeen prima. In ´Cova Gran´ zijn vrijwel alle routes vanaf 7c al voorzien van setjes. De betrouwbaarheid hiervan is natuurlijk sterk afhankelijk van de ouderdom van de schlinge en de slijtage van de karabiner.
Foto's
De foto's van Santa Linya
Beste tijd
Het voor- en najaar in de winter zijn de meest geschikte periodes om hier te klimmen. ´Cova Gran´ is erg beschut en krijgt juist in de winter voldoende zon omdat deze dan nog laag genoeg staat om tot achter in de grot te komen. ´Futbolín´ ligt ook op het zuiden maar het kan er wel flink waaien.Ook als het zonnig is kan de wind er zó fel zijn dat je er liever niet klimt of uit de wand waait...
Voorzieningen en overnachting
Santa Linya is een klein dorp met zeer weinig voorzieningen. We hebben er geen enkele winkel kunnen vinden; ook niet in het naburige Les Avellanes (op een delicatessenwinkel met zeer beperkte openingstijden na). In Les Avellanes is wel een bakker met onduidelijke openingstijden, maar als je ziet dat er iemand in de bakkerij aan het werk is dan kun je gewoon via de zijdeur naar binnen stappen en om brood vragen. Voor de rest van de boodschappen moet je naar Os de Balaguer of naar Àger waar kleine kruideniers zitten of eventueel nog verder doorrijden naar Balaguer waar diverse grote supermarkten en andere winkels zijn. In Santa Linya is een bar met vriendelijke locals (Teleclub). De eigenaars zijn erg vriendelijk, maar er is geen wifi. De meeste klimmers gaan naar de bar La Terrasseta in Les Avellanes. Deze bar heeft wel wifi. Campings en hotels vind je niet in beide dorpen, maar in de directe omgeving zijn wel diverse hotels, hostals, appartementen e.d. te huur (b.v. via Tripadviser). Als je met een camper of busje komt dan kun je overnachten op de parkeerplaats bij ´Futbolín´ (voormalig voetbalveld) of op de parkeerplaats bij ´Cova Gran´. Drinkwater vind je in beide dorpjes, maar ook bij Os de Balaguer (tegenover de bakker bij de kerk).
Nonstop-waardering
Wij geven dit gebied een 4 sterren-waardering.
Topo
- Lleida Climbs. Selected climbs in the Provence of Lleida, Pete O'Donovan en Dani Andrada, POD CLIMBING 2013, ISBN: 978-0-9567006-2-9, prijs: €30,-
- Salvatge Oest de Catalunya, Supercrack Edicions, 2006, ISBN: 9788460994640, prijs: €18,-
Klimgebieden in de buurt
- Àger
- Os de Balaguer
- Tartareu
- en nog een 20-tal andere klimgebieden in de provincie Lleida.
Pieter
©2014 nonstopclimbing.nl
zondag 22 maart 2015
vrijdag 20 maart 2015
woensdag 18 maart 2015
maandag 16 maart 2015
Topo-review: Lleida Climbs
In 2013 is een overzichtstopo verschenen van sportklimgebieden in de provincie Lleida in Catalonië. In deze topo is een selectie van 'de beste massieven' opgenomen die je in de provincie Lleida kunt vinden. De auteurs geven aan dat ze geen compleet beeld van elk klimgebied geven - daarvoor verwijzen ze naar de lokale topo's. Ze hebben een selectie gemaakt van populaire sectoren van een aantal gebieden, maar met voldoende routes om jaren vooruit te kunnen. Het kleinste gebied bevat 63 routes, het grootste gebied 211; al met al goed voor een topo met meer dan 400 pagina's.
De klimtechnische inhoud van de topo
Voorin de topo vind je een schematisch overzicht van alle klimgebieden. Zo kun je in één oogopslag zien wat de verschillende klimmassieven te bieden hebben. Per klimgebied geeft de topo informatie over de kenmerken van een gebied, de aanloop (voorzien van duidelijke kaartjes en GPS-coördinaten), de ligging tov van de zon, het type klimmen (overhang, verticaal, plaat, single- of multipitch). Verder wordt per route aangegeven wat de moeilijkheidsgraad is en hoe lang de route is. Op goede kleurenfoto's kun je goed zien waar je de routes kunt vinden. Het is weinig gebruikelijk in Catalonië om de naam van de route op de wand te schrijven - dus deze foto's zijn erg handig.Verder vind je informatie over de behaking, de benodigde klimspullen (70 of 80 meter touw en het aantal benodigde setjes) en de gebruikelijke gedragsregels bij de rots. Achterin de topo vind je een overzicht van de 'equippers' en een index met alle routes die zijn opgenomen in deze gids.
Algemene info
In de inleiding en in de advertenties vind je allerhande info over accommodatie, transport en het klimaat in Lleida. Het staat niet in de topo, maar via via weten we dat de opbrengst van de topo in ieder geval gaat naar (her)behaking.
Als je de topo van 2010 hebt...
De vorige topo dateert uit 2010 en is nog steeds goed bruikbaar, maar omdat van nagenoeg alle gebieden meer routes zijn opgenomen, is de nieuwe topo toch handiger. Bovendien is het klimmassief Fígols toegevoegd. Om een indruk te geven van de 'groei' van de gebieden: Camarasa telde in de oude topo 243 routes, in de nieuwe topo staan 373 routes vermeld. En Camarasa is niet het enige gebied dat zo 'gegroeid' is.
Klimgebieden
Hieronder een lijst van opgenomen klimgebieden:
- Camarasa (373)
- St. Llorenç de Montgai (166)
- Cubells (71)
- Alòs de Balaguer (95)
- La Pauta (63)
- Santa Ana (158)
- Os de Balaguer & Tartareu (194)
- Santa Linya (98)
- Àger (130)
- Terradets (186)
- Vilanova de Meià (56)
- Abella de la Conca (100)
- Collegats (211)
- Oliana (80)
- Coll de Nargó (206)
- Perles (160)
- Tres Ponts (95)
- Cavallers (122)
- La Cova de Juncosa (22)
- El Cogul (boulder)
- Nieuw ten opzichte van de topo van 2010: Fígols (94)
Waardering
Non-stop waardering: 3,5 sterren
Praktisch
Titel: Lleida climbs. Selected sportclimbs in the Provence of Lleida
Auteurs: Pete O'Donovan en Dani Andrada
Talen: Engels, Catalaans en Spaans
Uitgave: POD CLIMBING 2013
ISBN: 978-0-9567006-2-9
Prijs: €30,-
Te koop: in ieder geval bij GomA II in Cornudella de Montsant (vlakbij Siurana), bij de kantoorboekhandel in Oliana en bij klimwinkels in de grotere steden (Lleida, Barcelona, Reus).
Esther
©2014 nonstopclimbing.nl
De klimtechnische inhoud van de topo
Voorin de topo vind je een schematisch overzicht van alle klimgebieden. Zo kun je in één oogopslag zien wat de verschillende klimmassieven te bieden hebben. Per klimgebied geeft de topo informatie over de kenmerken van een gebied, de aanloop (voorzien van duidelijke kaartjes en GPS-coördinaten), de ligging tov van de zon, het type klimmen (overhang, verticaal, plaat, single- of multipitch). Verder wordt per route aangegeven wat de moeilijkheidsgraad is en hoe lang de route is. Op goede kleurenfoto's kun je goed zien waar je de routes kunt vinden. Het is weinig gebruikelijk in Catalonië om de naam van de route op de wand te schrijven - dus deze foto's zijn erg handig.Verder vind je informatie over de behaking, de benodigde klimspullen (70 of 80 meter touw en het aantal benodigde setjes) en de gebruikelijke gedragsregels bij de rots. Achterin de topo vind je een overzicht van de 'equippers' en een index met alle routes die zijn opgenomen in deze gids.
Algemene info
In de inleiding en in de advertenties vind je allerhande info over accommodatie, transport en het klimaat in Lleida. Het staat niet in de topo, maar via via weten we dat de opbrengst van de topo in ieder geval gaat naar (her)behaking.
Als je de topo van 2010 hebt...
De vorige topo dateert uit 2010 en is nog steeds goed bruikbaar, maar omdat van nagenoeg alle gebieden meer routes zijn opgenomen, is de nieuwe topo toch handiger. Bovendien is het klimmassief Fígols toegevoegd. Om een indruk te geven van de 'groei' van de gebieden: Camarasa telde in de oude topo 243 routes, in de nieuwe topo staan 373 routes vermeld. En Camarasa is niet het enige gebied dat zo 'gegroeid' is.
Klimgebieden
Hieronder een lijst van opgenomen klimgebieden:
- Camarasa (373)
- St. Llorenç de Montgai (166)
- Cubells (71)
- Alòs de Balaguer (95)
- La Pauta (63)
- Santa Ana (158)
- Os de Balaguer & Tartareu (194)
- Santa Linya (98)
- Àger (130)
- Terradets (186)
- Vilanova de Meià (56)
- Abella de la Conca (100)
- Collegats (211)
- Oliana (80)
- Coll de Nargó (206)
- Perles (160)
- Tres Ponts (95)
- Cavallers (122)
- La Cova de Juncosa (22)
- El Cogul (boulder)
- Nieuw ten opzichte van de topo van 2010: Fígols (94)
Waardering
Non-stop waardering: 3,5 sterren
Praktisch
Titel: Lleida climbs. Selected sportclimbs in the Provence of Lleida
Auteurs: Pete O'Donovan en Dani Andrada
Talen: Engels, Catalaans en Spaans
Uitgave: POD CLIMBING 2013
ISBN: 978-0-9567006-2-9
Prijs: €30,-
Te koop: in ieder geval bij GomA II in Cornudella de Montsant (vlakbij Siurana), bij de kantoorboekhandel in Oliana en bij klimwinkels in de grotere steden (Lleida, Barcelona, Reus).
Esther
©2014 nonstopclimbing.nl
zaterdag 7 maart 2015
Topo-review: Chulilla editie 2013
In januari 2013 is er een nieuwe topo verschenen van Chulilla. De vorige topo waardeerden we met een anderhalf, deze topo is aanzienlijk beter! Kon je de vorige gids eigenlijk geen topo noemen, nu is er dan echt een mooi en bruikbare topo verschenen.
De sectoren
De sectoren
Het is een compacte gids van zo'n 88 bladzijdes met kleurenfoto's van de verschillende sectoren. In totaal worden er 48 sectoren genoemd in de index, verdeeld over 4 gebieden. Opmerkelijk is dat 15 van de vermelde sectoren niet worden beschreven in de gids (onduidelijk is waarom ze wel vermeld worden).
Ondanks de foto's kun je niet altijd in één oogopslag zien waar welke route zit. Gelukkig staat er hier en daar een route op de wand geschreven en dan kom je er met wat doortellen wel uit. Wie de routes heeft geopend, en wanneer, staat er helaas niet bij.
Ondanks de foto's kun je niet altijd in één oogopslag zien waar welke route zit. Gelukkig staat er hier en daar een route op de wand geschreven en dan kom je er met wat doortellen wel uit. Wie de routes heeft geopend, en wanneer, staat er helaas niet bij.
Bij elke sector wordt middels picto's aangegeven hoe het massief ligt tov de zon, of je er kunt klimmen als het regent, hoe lang de aanloop is, of er beperkingen zijn (vogelbroedseizoen), hoe lang de langste route is en of er wordt gewerkt met zogenaamde 'old school grades'.
Touwlengte en waardering
Touwlengte en waardering
Vreemd is wel dat bij sommige sectoren wordt vermeld dat de langste route 40m is en dat je dus een touw van 80m nodig hebt. Maar er wordt nergens vermeld welke routes dan zo lang zijn. Sommige sectoren hebben maar 1 route van 40 m.... Maar als je een 70m touw bij je hebt, kies je dat massief misschien niet, alhoewel je er prima kunt klimmen omdat de meeste routes minder dan 35m zijn.
Ook vreemd aan deze topo is het gebruik van twee soorten waarderingen: de Franse en de 'old school grade'. Bij de old school grades kun je er van uit gaan dat als er staat dat een 6c route veel harde is dan 6c. Maar hoeveel harder en waarom er met twee maten wordt gemeten is onduidelijk.
Iedere gebied is voorzien van een eenvoudig maar duidelijk kaartje, je kunt zonder moeite de verschillende sectoren vinden.
Diversen
Diversen
Nog steeds worden er hier en daar nieuwe routes geopend. Info daarover kun je vinden bij de hut El Altico.
Tot slot geeft de gids summiere info over winkels, accommodatie, waterbronnen, de benzinepomp en het medische centrum in Chulilla. In de advertenties kun je verdere info vinden over de lokale bars, accommodatie en klimwinkels (in Valencia).
Waardering
Nonstop-waardering: 2,5 sterren
Praktisch
Titel: CHULILLA: guía de escalada. Climbing Guidebook
Auteur: Juan Antonio Roldán Gutiérrez (Pollo) e.a.
Talen: Spaans en Engels
Editie: januari 2013
Prijs: €17,-
Verkrijgbaarheid: bij de tabakswinkel in Chulilla (en waarschijnlijk in klimwinkels in Valencia en bij de hut in Chulilla)
Esther
©2014 nonstopclimbing.nl
donderdag 5 maart 2015
Klimdoelen voor 2015
7b en 7c
Aan het begin van het jaar hebben we onszelf een doel gesteld met klimmen. Pieter wil aan het eind van dit jaar 10x 7c's ( of harder) geklommen hebben en ik wil graag 10x 7b's (of harder) klimmen. Vooralsnog hebben Pieter heeft al eens een 7c geklommen, maar die telt in dit jaar niet mee. Ik heb vorig jaar mijn eerste 7b geklommen, maar die telt ook niet mee. Het gaat echt om nieuwe routes dit jaar. Ik heb onlangs een 7b en twee keer een 7b+ geklommen, dus dat gaat de goede kant op. Pieter komt erg dichtbij zijn eerste 7c van dit jaar. We zitten nu ook wel in de goede regio om aan onze doelen te werken: Oliana, Cova Gran (Santa Linya) en Terradets hebben veel te bieden op dit niveau.
Puntentelling
In Nederland stelden we ons overigens ook al wel doelen aan het begin van ieder jaar. Maar nu ligt de lat wat hoger omdat we veel meer tijd hebben om te klimmen. Wat nieuw is, is dat we onszelf ook punten geven voor iedere 'prestatie'. Voor het 'onsight' (in 1 keer) klimmen van een route (zonder voorinformatie) krijg je meer punten dan wanneer je een paar pogingen nodig hebt om de route te te doen (redpoint). Aan flash (de route in 1 keer doen met voorinformatie) doen we niet - ik klim niet voor, dus voor Pieter is er geen kans om de route te flashen. Ik doe alles toprope, dus ik heb altijd voorinformatie... Voor het gemak kennen we onszelf maar 2 soorten punten toe: punten voor 'onsight' en punten voor 'redpoint'. Ik onsight officieel niet, maar als ik een route in 1 keer doe, krijg ik toch de punten voor 'onsight'.
De huidige stand van zaken
Hieronder kun je zien hoe onze telling eruit ziet. Pieter klimt beter dan ik, dus hij krijgt voor dezelfde prestatie minder punten. Dus als ik een 7a+ in 1 keer klim (onsight) verdien ik 5 punten. Pieter krijgt voor dezelfde prestatie 3 punten. We zijn van plan om halverwege het jaar de puntentelling te verharden. Na een half jaar klimmen, mag de lat best wat hoger gelegd worden.
Op het moment dat ik dit schrijf (4 maart), staat de teller op 44 punten voor Pieter èn voor mij. Wat ik niet had gedacht, is dat de puntentelling me helpt om door te zetten. Als ik het moeilijk heb in een route, schieten er gedachten door mijn hoofd als "Ik laat me deze punten niet door mijn neus boren" of "Natuurlijk kan ik dit - die en die route kon ik ook".
NASCHRIFT
Vanmiddag (5 maart) heeft Pieter zijn eerste 7c+ geklommen!
Esther
©2014 nonstopclimbing.nl
Aan het begin van het jaar hebben we onszelf een doel gesteld met klimmen. Pieter wil aan het eind van dit jaar 10x 7c's ( of harder) geklommen hebben en ik wil graag 10x 7b's (of harder) klimmen. Vooralsnog hebben Pieter heeft al eens een 7c geklommen, maar die telt in dit jaar niet mee. Ik heb vorig jaar mijn eerste 7b geklommen, maar die telt ook niet mee. Het gaat echt om nieuwe routes dit jaar. Ik heb onlangs een 7b en twee keer een 7b+ geklommen, dus dat gaat de goede kant op. Pieter komt erg dichtbij zijn eerste 7c van dit jaar. We zitten nu ook wel in de goede regio om aan onze doelen te werken: Oliana, Cova Gran (Santa Linya) en Terradets hebben veel te bieden op dit niveau.
Puntentelling
In Nederland stelden we ons overigens ook al wel doelen aan het begin van ieder jaar. Maar nu ligt de lat wat hoger omdat we veel meer tijd hebben om te klimmen. Wat nieuw is, is dat we onszelf ook punten geven voor iedere 'prestatie'. Voor het 'onsight' (in 1 keer) klimmen van een route (zonder voorinformatie) krijg je meer punten dan wanneer je een paar pogingen nodig hebt om de route te te doen (redpoint). Aan flash (de route in 1 keer doen met voorinformatie) doen we niet - ik klim niet voor, dus voor Pieter is er geen kans om de route te flashen. Ik doe alles toprope, dus ik heb altijd voorinformatie... Voor het gemak kennen we onszelf maar 2 soorten punten toe: punten voor 'onsight' en punten voor 'redpoint'. Ik onsight officieel niet, maar als ik een route in 1 keer doe, krijg ik toch de punten voor 'onsight'.
De huidige stand van zaken
Hieronder kun je zien hoe onze telling eruit ziet. Pieter klimt beter dan ik, dus hij krijgt voor dezelfde prestatie minder punten. Dus als ik een 7a+ in 1 keer klim (onsight) verdien ik 5 punten. Pieter krijgt voor dezelfde prestatie 3 punten. We zijn van plan om halverwege het jaar de puntentelling te verharden. Na een half jaar klimmen, mag de lat best wat hoger gelegd worden.
niveau Esther | niveau Pieter | redpoint | onsight |
7c | 7c+ | 9 | 11 |
7b+ | 7c | 7 | 9 |
7b | 7b+ | 5 | 7 |
7a+ | 7b | 3 | 5 |
7a | 7a+ | 1 | 3 |
Op het moment dat ik dit schrijf (4 maart), staat de teller op 44 punten voor Pieter èn voor mij. Wat ik niet had gedacht, is dat de puntentelling me helpt om door te zetten. Als ik het moeilijk heb in een route, schieten er gedachten door mijn hoofd als "Ik laat me deze punten niet door mijn neus boren" of "Natuurlijk kan ik dit - die en die route kon ik ook".
NASCHRIFT
Vanmiddag (5 maart) heeft Pieter zijn eerste 7c+ geklommen!
Esther
©2014 nonstopclimbing.nl
dinsdag 3 maart 2015
Gear-review: FrictionLabs Chalk
Magnesiumpoeder, door klimmers meestal met de term 'pof' aangeduid is een belangrijk onderdeel van de 'uitrusting' van iedere klimmer. Het zorgt ervoor dat het zweet van je handen en vingers geabsorbeerd wordt en dat je daardoor voldoende grip houdt. Tot nu toe brachten de producenten van klimmateriaal diverse soorten en merken pof op de markt. Als frequent gebruiker van pof merken wij dat er grote verschillen zijn tussen de diverse soorten pof. Sommige soorten voelen droog en stoffig, maar blijven vaak niet goed op je handen zitten. Terwijl andere soorten juist goed aan je handen blijven zitten, maar dan vaak wat vettig aan voelen.
Er is nu een bedrijf dat zich volledig heeft gespecialiseerd in dit product, genaamd FrictionLabs. Zij beweren dat ze betere pof leveren dan alle overige merken. Dat zou komen door een hogere zuiverheid van het belangrijkste bestanddeel van pof: magnesiumcarbonaat. Op de website van FrictionLabs staan allerlei documenten die deze claim moeten onderbouwen, met onder meer de resulutaten van laboratoriumtests van diverse merken pof. Wat bijzonder is, is dat sommige andere producenten op hun website zeggen dat ze 100% zuivere magnesium leveren en uit de resultaten van FrictionLabs lijkt een ander resultaat naar voren te komen.
Maar wie er ook gelijk heeft, de vraag is natuurlijk of zuiverder ook beter is en of de pof van FrictionLabs ook daadwerkelijk beter is in de praktijk. De enige manier om daar achter te komen is om het daadwerkelijk te gebruiken. Nu is het natuurlijk lastig om met zekerheid te stellen dat één bepaald soort pof beter is dan de ander. Hoe kun je met zekerheid vast stellen of je de ene greep wel vast had gehouden als je een ander soort pof had gebruikt?
Door de pof van FrictionLabs gedurende langere tijd in diverse omstandigheden te gebruiken hebben we denk ik wel een goede indruk gekregen. De pof voelt erg prettig aan op je handen, niet te stoffig en niet te vet. Wat in het bijzonder opvalt is dat het erg goed op je huid blijft zitten. Nadat je een route geklommen hebt is de pof aanmerkelijk beter zichtbaar op je vingers dan bij andere soorten pof die we gebruiken. De grip tijdens het klimmen is erg goed (zeker ook in de klimhal) en je vingers voelen prettig droog aan. Wat misschien nog wel het meeste spreekt in het voordeel van FrictionLabs is dat we merkten dat we minder vaak en minder intensief pof gingen gebruiken. Dit laatste is niet alleen een groot voordeel voor het klimmen, maar gezien het prijskaartje dat aan de pof van FrictionLabs hangt ook financieel gunstig.
FrictionLabs levert de pof in drie verschillende soorten malingen, van volledig poeder tot grotere brokken. De samenstelling van de drie soorten is pof gelijk. Afhankelijk van of je het fijn vindt om in brokken te knijpen kun je voor een grovere maling kiezen.
Voor meer informatie zie de website van FrictionLabs
Pieter
©2014 nonstopclimbing.nl
Er is nu een bedrijf dat zich volledig heeft gespecialiseerd in dit product, genaamd FrictionLabs. Zij beweren dat ze betere pof leveren dan alle overige merken. Dat zou komen door een hogere zuiverheid van het belangrijkste bestanddeel van pof: magnesiumcarbonaat. Op de website van FrictionLabs staan allerlei documenten die deze claim moeten onderbouwen, met onder meer de resulutaten van laboratoriumtests van diverse merken pof. Wat bijzonder is, is dat sommige andere producenten op hun website zeggen dat ze 100% zuivere magnesium leveren en uit de resultaten van FrictionLabs lijkt een ander resultaat naar voren te komen.
Maar wie er ook gelijk heeft, de vraag is natuurlijk of zuiverder ook beter is en of de pof van FrictionLabs ook daadwerkelijk beter is in de praktijk. De enige manier om daar achter te komen is om het daadwerkelijk te gebruiken. Nu is het natuurlijk lastig om met zekerheid te stellen dat één bepaald soort pof beter is dan de ander. Hoe kun je met zekerheid vast stellen of je de ene greep wel vast had gehouden als je een ander soort pof had gebruikt?
Door de pof van FrictionLabs gedurende langere tijd in diverse omstandigheden te gebruiken hebben we denk ik wel een goede indruk gekregen. De pof voelt erg prettig aan op je handen, niet te stoffig en niet te vet. Wat in het bijzonder opvalt is dat het erg goed op je huid blijft zitten. Nadat je een route geklommen hebt is de pof aanmerkelijk beter zichtbaar op je vingers dan bij andere soorten pof die we gebruiken. De grip tijdens het klimmen is erg goed (zeker ook in de klimhal) en je vingers voelen prettig droog aan. Wat misschien nog wel het meeste spreekt in het voordeel van FrictionLabs is dat we merkten dat we minder vaak en minder intensief pof gingen gebruiken. Dit laatste is niet alleen een groot voordeel voor het klimmen, maar gezien het prijskaartje dat aan de pof van FrictionLabs hangt ook financieel gunstig.
FrictionLabs levert de pof in drie verschillende soorten malingen, van volledig poeder tot grotere brokken. De samenstelling van de drie soorten is pof gelijk. Afhankelijk van of je het fijn vindt om in brokken te knijpen kun je voor een grovere maling kiezen.
Voor meer informatie zie de website van FrictionLabs
Pieter
©2014 nonstopclimbing.nl
maandag 2 maart 2015
Klimmen in de hardste crag ter wereld: Gran Cova
Eind februari hebben we een paar dagen geklommen in Gran Cova, vlakbij het dorpje Santa Linya. Deze prachtige grot staat bekend als het 'hardste' klimmassief ter wereld omdat er veel achtste en negendegraadsroutes zitten. Pieter klimt momenteel 7b+ en ik klim soms een 7b, en gelukkig voor ons kun je dat ook doen in Gran Cova. Deze routes zijn niet erg lang en vaak de start van veel moeilijker vervolgroutes dwars door het enorme dak heen. De klimmers die achtste en negendegraadsroutes klimmen, warmen zich in 'onze' routes op. Terwijl wij wat aan een elastiek trekken of andere rek- en strekoefeningen doen, rennen deze godenzonen door ons maximale niveau heen.
Wat leuk is, is dat we een pauzeprogramma hebben in deze grot. Iedere keer als wij even pauze hebben, kunnen we kijken naar de prestaties van topklimmers.
Eén maal hebben we hier één van de beste klimmers ter wereld een 9a+ zien klimmen. Sachi Amma arriveerde rond het middaguur, en werd bij aankomst eerst geïnterviewd door Joe Kinder (een Amerikaase profklimmer en filmer). Vervolgens stapte hij na een hele korte opwarming met een elastiek en wat boulderbewegingen onderaan de wand een route in. Het eerste deel kende hij al dus daar besteedde hij geen aandacht aan. Het tweede deel, het 9a+ deel, kende hij niet en werkte hij pas-voor-pas uit. Dat duurde ongeveer een uur. Daarna heeft hij een beetje rondgehangen in de grot en naar de route liggen kijken. Aan het begin van de avond werkte Joe Kinder zich met zijn camera aan een touw omhoog tot halverwege de wand zodat hij Sachi Amma kon filmen en fotograferen. Vervolgens stapte Sachi Amma (zonder enige opwarming) de route in en de show begon. Nagenoeg alle andere klimmers stonden zwijgend toe te kijken of het hem nu in één keer zou lukken om deze harde route te klimmen. Het was (op 2 kletsende Spanjaarden na) muisstil in de grot. Na een relatief lange rust op tweederde van de route, klom Sachi Amma de route schijnbaar moeiteloos uit. Hij was er zelf erg blij mee: hij begon al te juichen nog vóór hij het laatste setje geklipt had! Joe Kinder had zichzelf inmiddels ook naar de top gewerkt en nam hem nog een kort interview af.
Beneden aangekomen feliciteerde iedereen Sachi Amma en zelfs de hond van Joe Kinder leek hem te willen feliciteren. Nieuwsgierig geworden van alle opwinding in de grot kwam de hond naar de klimmers rennen om vervolgens pontificaal naast Sachi Amma te gaan staan toen er een groepsfoto werd gemaakt.
Wij zijn hier voor dit jaar wel klaar - maar of we ooit een 8a zullen gaan klimmen? In ieder geval nooit met het gemak waarmee Sachi Amma door een 9a+ heen gaat.
Wat leuk is, is dat we een pauzeprogramma hebben in deze grot. Iedere keer als wij even pauze hebben, kunnen we kijken naar de prestaties van topklimmers.
Eén maal hebben we hier één van de beste klimmers ter wereld een 9a+ zien klimmen. Sachi Amma arriveerde rond het middaguur, en werd bij aankomst eerst geïnterviewd door Joe Kinder (een Amerikaase profklimmer en filmer). Vervolgens stapte hij na een hele korte opwarming met een elastiek en wat boulderbewegingen onderaan de wand een route in. Het eerste deel kende hij al dus daar besteedde hij geen aandacht aan. Het tweede deel, het 9a+ deel, kende hij niet en werkte hij pas-voor-pas uit. Dat duurde ongeveer een uur. Daarna heeft hij een beetje rondgehangen in de grot en naar de route liggen kijken. Aan het begin van de avond werkte Joe Kinder zich met zijn camera aan een touw omhoog tot halverwege de wand zodat hij Sachi Amma kon filmen en fotograferen. Vervolgens stapte Sachi Amma (zonder enige opwarming) de route in en de show begon. Nagenoeg alle andere klimmers stonden zwijgend toe te kijken of het hem nu in één keer zou lukken om deze harde route te klimmen. Het was (op 2 kletsende Spanjaarden na) muisstil in de grot. Na een relatief lange rust op tweederde van de route, klom Sachi Amma de route schijnbaar moeiteloos uit. Hij was er zelf erg blij mee: hij begon al te juichen nog vóór hij het laatste setje geklipt had! Joe Kinder had zichzelf inmiddels ook naar de top gewerkt en nam hem nog een kort interview af.
Beneden aangekomen feliciteerde iedereen Sachi Amma en zelfs de hond van Joe Kinder leek hem te willen feliciteren. Nieuwsgierig geworden van alle opwinding in de grot kwam de hond naar de klimmers rennen om vervolgens pontificaal naast Sachi Amma te gaan staan toen er een groepsfoto werd gemaakt.
Wij zijn hier voor dit jaar wel klaar - maar of we ooit een 8a zullen gaan klimmen? In ieder geval nooit met het gemak waarmee Sachi Amma door een 9a+ heen gaat.
Ofer Blutrich heeft ook een leuk artikel geschreven over zijn ervaringen in Cova Gran: Klik hier om zijn website te bezoeken.
Esther
©2014 nonstopclimbing.nl
Esther
©2014 nonstopclimbing.nl
zondag 1 maart 2015
Achter slot en grendel
Vorige week zaterdag hadden we 's ochtends boodschappen gedaan en toen we 's middags wilden gaan lunchen ging de achterklep van de bus opeens niet meer open... We konden ineens niet meer bij de meest essentiële zaken zoals de kookspullen, het eten, het water en het gereedschap.
Er is nauwelijks ruimte tussen de achterkant van het bed en de achterklep, waardoor het slot van binnen uit niet of nauwelijks bereikbaar is. Met heel veel moeite had Pieter er toch een arm tussen gekregen en enig gereedschap kunnen bereiken. Maar tot grote frustratie lukte het niet om ook het slot open te krijgen. Het slot van de klep zit laag - dus je kunt er met geen mogelijkheid goed bij...
De enige manier om bij het slot te kunnen komen en het te kunnen repareren leek om het volledige interieur (kast. bed etc, etc) uit de bus te halen en daarna weer teug te zetten. Een operatie die bij elkaar wel bijna een week zou kosten.
Maar ja, hoe doe je dat als je onderweg bent en niet de beschikking hebt over een afdakje of schuur waar je je spullen even kunt onderbrengen?
De hele verdere zaterdag hebben we gezocht naar een betaalbaar vakantiehuisje of iets dergelijks waar we onze spullen konden stallen èn waar we aan de bus konden klussen. Geluncht hebben we met droog brood en water - dat lag toevallig voorin de bus. En 's avonds zijn we wat gaan eten bij een bar. Omdat we 's avonds nog geen goed onderdak voor een paar dagen gevonden hadden en de klep nog steeds niet open ging, gingen we enigszins in mineur naar bed.
De volgende ochtend heeft Pieter na een ontbijt van droog brood en water nog eens naar het slot gekeken. Met veel geweld heeft Pieter uiteindelijk het slot eruit gebroken. HOERA! De klep kon weer open! Nú konden we weer doen wat we wilden, alleen kon de klep nu niet meer goed dicht ;-)
Na een heerlijke bak zelfgemaakte koffie zijn we gewoon gaan klimmen en de volgende ochtend hebben we Bensie in Lleida laten repareren. Binnen een uur had de dealer het slot vervangen en konden wij weer verder met de reis.
Esther
©2014 nonstopclimbing.nl
Er is nauwelijks ruimte tussen de achterkant van het bed en de achterklep, waardoor het slot van binnen uit niet of nauwelijks bereikbaar is. Met heel veel moeite had Pieter er toch een arm tussen gekregen en enig gereedschap kunnen bereiken. Maar tot grote frustratie lukte het niet om ook het slot open te krijgen. Het slot van de klep zit laag - dus je kunt er met geen mogelijkheid goed bij...
De enige manier om bij het slot te kunnen komen en het te kunnen repareren leek om het volledige interieur (kast. bed etc, etc) uit de bus te halen en daarna weer teug te zetten. Een operatie die bij elkaar wel bijna een week zou kosten.
Maar ja, hoe doe je dat als je onderweg bent en niet de beschikking hebt over een afdakje of schuur waar je je spullen even kunt onderbrengen?
De hele verdere zaterdag hebben we gezocht naar een betaalbaar vakantiehuisje of iets dergelijks waar we onze spullen konden stallen èn waar we aan de bus konden klussen. Geluncht hebben we met droog brood en water - dat lag toevallig voorin de bus. En 's avonds zijn we wat gaan eten bij een bar. Omdat we 's avonds nog geen goed onderdak voor een paar dagen gevonden hadden en de klep nog steeds niet open ging, gingen we enigszins in mineur naar bed.
De volgende ochtend heeft Pieter na een ontbijt van droog brood en water nog eens naar het slot gekeken. Met veel geweld heeft Pieter uiteindelijk het slot eruit gebroken. HOERA! De klep kon weer open! Nú konden we weer doen wat we wilden, alleen kon de klep nu niet meer goed dicht ;-)
Na een heerlijke bak zelfgemaakte koffie zijn we gewoon gaan klimmen en de volgende ochtend hebben we Bensie in Lleida laten repareren. Binnen een uur had de dealer het slot vervangen en konden wij weer verder met de reis.
Esther
©2014 nonstopclimbing.nl
Abonneren op:
Posts (Atom)