woensdag 24 juni 2015

Le dos de l'éléphant

Op Punta di u Corba (Bavella) klommen we een bijzonder mooie route ´Le dos de l'éléphant´. Niveau: 6b max, 6a obl., 280 m, 9 lengtes.







Foto´s
Open in Picasa




©2014 nonstopclimbing.nl

zondag 21 juni 2015

Punta di u Peru, 'U Haddad' en 'Omerta'

Op Punta di u Peru (Bavella) vind je de routes U Haddad en Omerta. U Haddad: niveau VII+/VI+obl., 245m, 7 lengtes . Omerta: VII+/VII- obl., 165 m, 7 lengtes. Bij beide routes abseilen in drie keer over de route Omerta. Aanloop 40 min, noord-west wand.





Foto´s
Open in Picasa



 

©2014 nonstopclimbing.nl

vrijdag 19 juni 2015

Patrimoniu en Arête de Zonza Intégrale

Patrimoniu
Op Punta di a Vacca (bij Bavella) klommen we de route Patrimoniu. Niveau VI+/VI+ obl, 370m, 10 lengtes, grotendeels zelf afzekeren, zuidwand, omlopen over de alpine variant van de GR 20, aanloop en terugtocht ieder 1 uur.




Foto´s
Open in Picasa




Arête de Zonza Intégrale
Op Punta di l'Acellu (Bavella) klommen we de route Arête de Zonza Intégrale. Westgraad, niveau VI+/VI-obl., 440m, klassieker, annloop 1 uur, terugtocht 5 kwartier (incl. 1 abseil).






Foto´s
Open in Picasa




©2014 nonstopclimbing.nl

woensdag 17 juni 2015

Crag-info: Corsica; Restonica en Tavignanu-dal

Op Corsica kun je op meerdere plaatsen multi-pitch routes klimmen. De bekendste locaties zijn toch wel  Bavella en het Restonicadal (omgeving Corte). Het Restonicadal is erg geliefd onder toeristen en dat merk je onder meer aan de vele ge- en verbodsborden. Zo is het tussen 20:00 en 07:00 in het gehele dal verboden te parkeren. Daarnaast is het in delen van het dal ook overdag verboden om te parkeren en aan het eind van het dal moet je (5 euro) betalen voor het parkeren (- als de parkeerwacht er ten minste staat).
Het Tavignanudal kun je vanuit Corte alleen via een wandelpad in gaan. De massieven waar je kunt klimmen hebben daardoor vaak een lange aanloop (1:45u of langer).

De rots en de routes
Het gesteente in dit dal is graniet waarbij je tafoni’s tegenkomt, alhoewel de tafoni’s hier minder talrijk zijn als in Bavella.  Je komt hier ook meer klassieke granietlijnen tegen met mooie strakke versnijdingen en scheuren en op sommige massieven vind je ronde, over elkaar liggende vormen die ook wel met brooddeeg worden vergeleken. 

De behaking en afzekering
In het Restonica en Tavignanu dal vind je relatief veel routes die redelijk tot goed met boorhaken zijn afgezekerd. Daarnaast zijn er ook nog wel klassiekers die je volledig zelf moet afzekeren. Maar als je ervaring hebt met mobiele zekeringen en je neemt je trad-gear mee, dan heb je hier wel veel meer mogelijkheden. Neem vooral ook veel schlinges mee; de vele zandlopers in de tafoni's bieden vaak goede mogelijkheden voor tussenzekeringen en standplaatsen.

De beste tijd
De beste tijd zijn de maanden mei - oktober. Als het slecht weer is, kun je het beste aan het begin van het dal blijven, aan het eind van het Restonica dal is het vaak kouder en er staat meer wind. Veel routes hebben een lange aanloop (tot een uur), maar omdat de meeste routes zelf niet heel lang zijn (tussen de 200m en 300m), kun je met onzeker weer vaak toch nog wel wat in de ochtend of middag doen. Monte Leonardo is in ieder geval een aanrader voor onzeker weer: hier vind je mooie routes van iets meer dan 200m en de aanloop is slechts een kwartier. Het Tavignanudal is door de lange aanloop niet echt een optie bij slecht weer.

Overnachten en boodschappen
Corte ligt aan het begin van het Restonica- en Tavignanu dal. Hier vind je wel vijf campings, waarvan camping St. Pancrace in 2015 veruit de goedkoopste was. Halverwege het Restonicadal ligt ook nog een camping (Tuani). De eigenaar kijkt je aan alsof hij liever geen klanten heeft, maar de camping is wel mooi gelegen. Camping Aliveta adverteert met wifi en vers brood - maar dat is helaas een wassen neus. Wild kamperen is op de meeste plekken in en om Corte verboden en op de plekken waar geen verbodsborden staan kun je vaak niet echt op enthousiaste reacties van de lokale bevolking rekenen. 

In Corte vind je diverse winkels, restaurants en supermarkten en ook een redelijk goed gesorteerde klimwinkel. Wifi vind je in verschillende café’s.

Transport
Zie artikel over sportklimmen op Corsica.

Topo
Zie hier voor een topo-review van de beschikbare topo's.

Foto's
- De foto's van Restonica
- De foto´s van Tavignanu

Bergredding
Het alarmnummer van de bergreddingsdienst PGHM op Corsica is: +495611395

Tip
Bij de verschillende massieven heb je nauwelijks of geen bereik. Zet je telefoon uit - dan heb je in ieder geval voldoende accu om in geval van nood een noodoproep te proberen.

Pieter

©2015 nonstopclimbing.nl

maandag 15 juni 2015

Wanderfreund

Op Corsica hebben we een paar dagen gebivakkeerd aan de rand van Corte. Vanaf daar konden we gemakkelijk het Tavignanu-dal inlopen, richting het massief 'Rossolino'. Een heel eind lopen (dik anderhalf uur) om bij een paar prachtige multipitches te komen.
De eerste keer dat we naar Rossolino wilden lopen, kwam er 's ochtends een grote dikke labrador een kijkje nemen op de parkeerplaats. Hij snuffelde wat in het rond, maar leek verder niet erg in ons geïnteresseerd. Maar op het moment dat we de bus afsloten stond hij enthousiast te kwispelen, hij had kennelijk wel zin in een uitje! Het eerste stuk vonden we het wel grappig dat hij met ons mee liep - gezellig, zo'n hond. Maar ja, het is niet onze hond en misschien zou zijn baasje wel ongerust worden. Maar wat we ook probeerden, hij was niet van plan om terug te gaan. We hebben in het Frans, Italiaans, Spaans, Duits, Engels en Nederlands 'naar huis' geroepen en gewezen naar Corte.

Uiteindelijk hebben we het maar zo gelaten en heeft hij de hele weg met ons mee gelopen. Onderweg dronk hij uit riviertjes en hield hij ons goed in de gaten. Als ik een beetje achterbleef, bleef hij op me wachten tot ik weer in de buurt was en dan liep hij weer door naar Pieter. Omdat we geen idee hadden wat zijn naam was, noemden we hem 'Wanderfreund'. Bij de wand aangekomen, ging Wanderfreund lekker liggen om bij te komen. Tja, we hoopten maar dat hij op een gegeven moment terug zou lopen of er nog zou zijn als wij met de route klaar waren. De eerste touwlengtes kon hij ons nog wel zien, maar zodra we uit zicht waren begon hij te blaffen. Het beviel hem kennelijk maar niks om alleen achter te blijven. 

Op een gegeven moment zagen we op het pad beneden wandelaars aankomen. Wanderfreund zag het ook en hólde naar ze toe. De wandelaars keken om zich heen of ze ergens andere mensen zagen, maar ja, wij zaten hoog in de wand. Ze aaiden Wanderfreund en liepen uiteindelijk door. Wanderfreund greep zijn kans en liep met ze mee. De wandelaars stopten weer en wezen de andere kant op terwijl ze iets tegen hem zeiden. Hielp natuurlijk niets en Wanderfreund liep gewoon me ze mee.
Wij vroegen ons natuurlijk wel af wat er nu zou gebeuren. Zou hij met andere wandelaars mee terug lopen naar Corte? Zo'n 2 uur lopen verderop in het Tavignanu-dal is een hut. Misschien dat hij daar wel vaker kwam en dat de huttenwaard Wanderfreund terug zou sturen of mee zou geven aan wandelaars die naar Corte gingen?

Bij terugkeer op de parkeerplaats in Corte zagen we hem niet. Zou hij nog aan de wandel zijn? Nadat we 's avonds een pizza hadden gegeten, keerden we terug naar de parkeerplaats. En wie zagen we daar staan bij ons busje? Wanderfreund! De hele verdere avond heeft hij bij ons gezeten en toen we naar bed gingen, liep hij naar een huis, in de buurt van de parkeerplaats. Kennelijk zijn huis, maar geen spoor van een baasje.
Een week later hebben we een andere route geklommen op de Rossolino. Stiekem verheugden we ons al op Wanderfreunds gezelschap. Eindeloos lopen door de brandende zon is een stuk leuker met een hond. En jawel hoor, we hadden de bus nog niet geparkeerd of hij stond al klaar! Terwijl wij onze rugzakken inpakten, ging hij er eerst nog even vandoor met onze rol wc-papier (wat hebben labradors toch met wc-papier?). Toen Pieter de rol uit zijn bek had weten te peuteren - nadat Wanderfreund er eerst uitvoerig op had staan kauwen - konden we weg. En ook nu hielp het niets om hem terug te sturen en van een baasje weer geen spoor. Hij was vastbesloten met ons mee te lopen.
Bij de wand aangekomen heeft hij eerst nog even liggen kijken en blaffen, waarna hij met verbaasde wandelaars mee verder liep. Dit keer was Wanderfreund eerder terug dan wij: op het moment dat wij de parkeerplaats opstapten, kwam Wanderfreund al weer naar ons toe!


Esther
©2015 nonstopclimbing.nl

Punta Ciaccianu en Punta d'Arghjavara

Punta Ciaccianu
Op de Punta Ciaccianu (Bavella) klommen we een combinatie van de routes Tribulazione, Merlona en Via Helga. In de hele route vind je slechts 5 haken, de rest moet je zelf afzekeren. Niveau max VI+/VI obl., 230m, zes lengtes, deels abseilen, deels omlopen (schoenen mee). Aanloop 50 min., terugtocht 1 uur (inclusief abseil).


Open in Picasa






Punta d'Arghjavara
Op Punta d'Arghjavara (Bavella) hebben we een combinatie van twee routes gedaan: Torre di l'Alba en Conquistador. Niveau VI+/VI+ obl.; 140m, 6 lengtes, aanloop 20 minuten, abseilen (in 4 keer) over Torre di l'Alba of L'Altore, zuid-oost wand.



Open in Picasa




©2014 nonstopclimbing.nl

maandag 1 juni 2015

Klimmen in het Restonica dal

Amandulina en Bella Ciao (Monte Leonardo)
In het Restonicadal (vlakbij Corte) vind je op Monte Leonardo de routes Amandulina en Bella Ciao. Amandulina: niveau VII+/VII-obl., 230m, 7 touwlengtes. Bella Ciao: niveau VII/VII-obl., 230m, 8 touwlengtes, westwand. In 1 of 2 abseils naar een couloir en vanaf daar loop je naar beneden (schoenen mee), aanloop 15 min, terugtocht 40 min.




Foto´s

Open in Picasa




Voie Abert (Punta San Téofalu)
Op Punta San Téofalu (in het Restonicadal vlakbij Corte) vind je de route Voie Abert. Niveau: VII max/VI+ obl., 160m, 5 lengtes, abseilen in 2 keer over de route en 2 keer over aparte abseilpistes, aanloop 5 kwartier, zuidwand.


Foto´s

Open in Picasa


©2014 nonstopclimbing.nl