Bivak vlakbij Col du Galibier |
In Frankrijk kun je vaak bij de tabakswinkel, de bar of de lokale kruidenier de topo kopen. Maar helaas: we hebben alle winkeltjes in de nabije omgeving van La Chambotte bezocht en niemand verkocht de topo of wist waar we hem konden vinden. Maar op de overzichtsborden vlakbij het meer konden we zien dat er wel geklommen kon worden. Met een mooie tekening werden maar liefst 60 routes aangeprezen. Zestig?! Wat was er gebeurd met de andere 170 routes? Misschien wist de VVV meer? Daar wisten ze ons met enige trots te vertellen dat er wel (of nog maar?) 20 routes waren, maar meer info hadden ze niet.
Uiteindelijk zijn we op de bonnefooi naar het massief gegaan. Een deel van de routes bleek afgesloten te zijn in verband met de nieuwbouw van een restaurant bovenop het massief. Klimmers die we spraken bij de rots, zeiden ons dat er alleen op internet een topo te vinden was. De routes waren hier en daar afgeklommen en ook zagen we veel losse rots: precies de soorten rots waar we niet graag op klimmen.
We besloten te gaan zwemmen en vervolgens door te reizen naar Maurienne. Er zouden verschillende klimgebieden te vinden zijn in dit dal. Jingo Wobbly noemde ook de topo: "Escalades en Maurienne". In het dal aangekomen hebben we verschillende winkels bezocht, op zoek naar de topo. Maar geen topo te bekennen. Uiteindelijk hebben we ook nog de VVV geraadpleegd, maar weer vingen we bot.
Wat was dit? Twee maal op één dag in verschillende gebieden geen topo te bekennen?
Op de afslag naar Col du Galibier besloten we maar richting Val Durance te gaan. Daar hadden we in ieder geval de topo al van, dus dat kon niet verkeerd gaan. En de rit via Col du Galibier en Col du Lautaret maakte het vergeefs zoeken naar topo's meer dan goed.
Esther
©2012 nonstopclimbing.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten