Tafoni's in de mist

Bij onze terugkomst op Corsica regende het nog steeds... Maar na een dagje binnen zitten, was het dan

tafoni

eindelijk zover: een strak blauwe hemel! We waren naar de Bavellapas gegaan omdat daar veel indrukwekkende multi-pitch routes te vinden zouden zijn. Het graniet is hier zeer bijzonder van vorm. Door erosie is het graniet op vele plaatsen uitgehold. Er onstaat hierdoor een bijzonder gevormde structuur die ook wel 'tafoni' wordt genoemd.

Op deze eerste mooie dag konden we daarom ook de verleiding niet weerstaan om een route te doen met veel tafoni's. We kozen voor een relatief korte route "U Compulu" (VII- obl.) van 165 meter en 5 touwlengtes. De route zou volgens de topo een goede kennismaking met het 'tafoni-klimmen' zijn. Zoals veel multi-pitch routes op Corsica zijn er vrijwel geen haken en moet de route zelf afgezekerd worden. Maar gelukkig   was dat door de vele 'zandlopers' en mooie scheuren niet zo'n probleem bij deze route.

Wat wel een probleem begon te worden, was dat er na de tweede touwlengte van de strak blauwe lucht niet zoveel meer over was. Deze had plaatsgemaakt voor laaghangende en dichte bewolking. Het resterende deel van onze route was inmiddels in een stevige mist gehuld. De tafoni-structuur kreeg met deze mist wel een héél bijzonder karakter. De mist was gelukkig niet zo erg dat we niet verder konden klimmen. Maar we vreesden wel dat de mist op de top zo erg zou zijn dat het erg lastig zou zijn om de weg terug te kunnen vinden (net als afgelopen zomer op de Brunecker Turm). Volgens de topo was er een onduidelijk pad en hier en daar wat afklauterwerk. Maar op de top aangekomen zagen we enkele steenmannetjes die de weg wezen en soms klaarde het even op, zodat we konden zien hoe het 'pad' verder naar beneden liep.

Hopelijk kunnen we de komende weken nog veel meer èn langere tafoni-wanden beklimmen.

Pieter


©2012 nonstopclimbing.nl