We zijn weer thuis!

Nee niet schrikken, we zijn niet terug in Nederland. Maar we zijn gearriveerd in Geyikbayiri. Een hele mooie plek in Turkije waar we nu al weer voor de vierde keer zijn. De aankomst op Climbers Garden voelt echt een beetje als thuis komen, zo vertrouwd is het.

Zeker na de reis van Kalymnos hier naar toe, die niet echt soepel verliep. Na de overtocht met de boot van Kalymnos naar Kos, hebben we een groot deel van de dag zitten wachten tot de boot naar Bodrum vertrok. Bij vertrek uit de haven moesten er bij de Griekse douane allerlei formulieren worden ingevuld om de bus de grens over te krijgen. Op de boot was plaats voor 4 auto's, maar de verantwoordelijke douanier was niet aanwezig. Die werd in allerijl opgeroepen toen wij ons meldden. 10 minuten voor vertrek kon de controle beginen. Eerst werden alle papieren tot drie keer toe gecontroleerd en daarna moesten we de bus volledig ontruimen en werden alle spullen gecontroleerd. We hebben een bepaalde kast zelfs twee keer moeten leeghalen, omdat het kennelijk erg grappig was om te zien wat we allemaal bij ons hadden. Dit duurde allemaal zo lang dat de boot hierdoor behoorlijke vertraging opliep.
Eenmaal aangekomen in Bodrum begon het hele feest bij de Turkse douane opnieuw. Eerst moesten we wachten tot dat alle andere passagiers de haventerminail verlaten hadden. En weer werden de autopapieren zorgvuldig gecontroleerd en moesten allerlei vragen beantwoord worden. Vervolgens konden we de bus weer openmaken en kon het uitpakken weer beginnen. Gelukkig was het inmiddels bijna donker, zodat ze niet veel konden zien en de zoekactie snel opgaven. En ook hier heeft de douane weer hardop staan lachen om onze bus...sliepen we echt in die bus?
Toen de douane klaar was met lachen, konden we eindelijk op weg naar Geyikbayiri. Omdat het inmiddels al laat was, besloten we ergens bij een wegrestaurant te stoppen om wat te eten. Dit bleek achteraf niet zo'n goed idee: ongeveer twee uur na de maaltijd begonnen de eerste ziekteverschijnselen. We waren genoodzaakt om te stoppen en een nacht waarin mijn hele lichaam zich binnenstebuiten keerde volgde. Een behoorlijke voedselvergiftiging. Bij Esther begon het wat later en was het gelukkig wat minder heftig.

Ondanks alles zijn we goed en wel bij Climbers Garden gearriveerd. We genieten van de mooie omgeving terwijl we verder herstellen en we weer kunnen gaan klimmen.

Pieter