Eind oktober hebben we twee rustdagen gehad bij Athene in de buurt. Omdat we niet elke dag in de buurt van Athene zijn, dachten we dat het misschien leuk zou zijn om deze stad eens te bezoeken. Tijdens onze citytrip naar Athene hadden we de Akropolis als toeristisch uitstapje voor ogen,. Vandaar uit konden we misschien wel het mooie oude Atheens centrum bezichtigen. De hectiek van het verkeer en de ellende van het door heel smalle straatjes moeten rijden (laverend tussen het nog niet opgehaalde vuilnis uit de stakingstijd), maakte echter dat we al snel bij een willekeurig park stopten en maar wat gingen wandelen. Wat bleek? Dit park had een heuvel en van daaruit kon je de Akropolis zien en een groot deel van het stadscentrum. De toeristen stonden rijen dik te wachten om de Akropolis te kunnen bezichtigen en dat terwijl het hele geval in de steigers en tussen de bouwkranen stond. En ook de stad zag er afschuwelijk uit. En wat een lawaai! Na een rondje door het park, hielden we het maar voor gezien en zijn we snel weer terug naar onze bivakplek gegaan. Wat wel leuk was, was dat er een flinke schildpad kwam langs hollen – het kostte me nog moeite om hem te fotograferen.
In de haast om weg te komen, heb ik mijn krukken laten staan tegen een muurtje naast de bus. Daar kwamen we pas op de boot naar Kalymnos achter. We zijn niet meer terug gegaan om ze op te halen – ik had nog een loopstok en krukken zouden ze op Kalymnos vast ook wel hebben. Maar... dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan. De apotheken op Kalymnos hebben een soort roulatiesysteem van openingstijden. Die staan aangekondigd in het Grieks op de ramen. Na veel zoeken en rondvragen uiteindelijk 's avonds om 8 uur een apotheek gevonden waar ze hedendaagse krukken hadden. De meeste apothekers verkopen alleen de krukken die tot onder je oksel lopen – in mijn ogen een middeleeuws model en ook niet erg handig als je ermee naar de rotsen wilt lopen. Maar ja, leg dat maar eens uit – dat ik de krukken nodig heb om bij de rotsen te kunnen komen zodat ik kan klimmen, en dan ook nog in het Grieks.
Esther
In de haast om weg te komen, heb ik mijn krukken laten staan tegen een muurtje naast de bus. Daar kwamen we pas op de boot naar Kalymnos achter. We zijn niet meer terug gegaan om ze op te halen – ik had nog een loopstok en krukken zouden ze op Kalymnos vast ook wel hebben. Maar... dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan. De apotheken op Kalymnos hebben een soort roulatiesysteem van openingstijden. Die staan aangekondigd in het Grieks op de ramen. Na veel zoeken en rondvragen uiteindelijk 's avonds om 8 uur een apotheek gevonden waar ze hedendaagse krukken hadden. De meeste apothekers verkopen alleen de krukken die tot onder je oksel lopen – in mijn ogen een middeleeuws model en ook niet erg handig als je ermee naar de rotsen wilt lopen. Maar ja, leg dat maar eens uit – dat ik de krukken nodig heb om bij de rotsen te kunnen komen zodat ik kan klimmen, en dan ook nog in het Grieks.
Esther
Geen opmerkingen:
Een reactie posten