Bij klimmen in de Dolomieten denk je vaak in eerste instantie aan afgeklommen klassiekers op brokkelig gesteente, met verroeste mephaken. Van onze vrienden Volker en Nicole hoorden we dat het ook totaal anders kon. We kregen als tip de routes op 'Parte Oscura della Luna' (op 1963m).
Na aankomst in Kolfusch gingen we meteen op zoek naar de wand. Wat een tegenvaller... hij zag er helemaal niet indrukwekkend uit!! Met maar 200 meter hoogte was het een lilliputter tussen andere grote massieven....
Maar de schoonheid van een route is vaak niet op afstand te zien en onze tipgevers zijn doorgaans zeer betrouwbaar. De volgende de dag zijn we daarom toch maar gaan klimmen. We kozen voor de route met de naam 'Orwell', 9 lengtes, niveau 6a+. Maar wat was de rots koud! De temperatuur was die nacht ervoor gedaald tot 2 graden onder nul en hoewel de zon scheen was de rots van deze noordwand nog steeds niet veel warmer. Gelukkig maakte de route veel goed. Een mooie route in zeer vaste rots en ook nog eens netjes behaakt, en dat in de Dolomieten!
Dat smaakte naar meer. De volgende dag klommen we daarom nog een route op dezelfde wand. We veranderden van tactiek en stapten pas om 12 uur de route in. De rots was een stuk warmer dan de vorige dag en dat was veel aangenamer voor de vingers. Ditmaal kozen we voor 'Bladerunner', een route van 5 touwlengtes (ieder gemiddeld 40 meter lang), continu rond 6b over de hele lengte. De route van de vorige dag was leuk, maar nu snapten we pas echt waarom we dit als tip hadden gekregen. Wat een mooie technische route op een loodrechte tot licht overhangende wand. Een echte aanrader!
Pieter
Topo: kletterführer Alpen van Topoguide.de
Geen opmerkingen:
Een reactie posten