Van de regen in de drup

Na wat omzwervingen door Zuid-Frankrijk was het dan eindelijk zover: we waren in Toulon om de boot naar Corsica te nemen. Met een nachtboot maakten we de 10 uur durende oversteek naar Corsica. Gelukkig was het niet al te druk op de boot en was er voldoende ruimte om ergens op een deck naar een film te kijken op de laptop en daarna te gaan slapen op de grond.
Nog enigszins slaperig arriveerden we op Corsica waar we onaangenaam verrast werden door het weer. Regen, héél veel regen. Na de eerste dagen werd het wel wat beter, maar het weer bleef erg instabiel. De weervoorspelling voor de volgende dag bleek vaak niet te kloppen en we hadden elke dag wel een keer regen en soms zelfs onweer.
Dit is niet het weer waar we op gehoopt hadden. We kwamen naar Corsica om lange routes te gaan klimmen. Strak blauwe lucht is daarvoor niet noodzakelijk, maar stabiel weer wel. Het enige waar we ons mee konden vermaken, was een aantal kleinere sportklimgebiedjes op Corsica. Op zich ook geen straf, maar daarvoor waren we niet naar Corsica gekomen.
Na ruim een week bleek het weer onstabiel te bljven en besloten we om eerst naar Sardinië te gaan. Het weer leek daar beter en de boottocht duurt gelukkig maar een uur en kost in totaal slechts €50,-.
's Avonds laat arriveerden we op een droog Corsica en we reden vol goede moed richting Cala Gonone. Maar waardoor werden we de volgende dag gewekt? Regen... en niet een beetje regen, maar enorm veel regen. De he-le dag lang heeft het gestortregend. Pas laat in de avond werd het weer droog.
Maar een dag later is het dan toch zover, het is droog èn de zon schijnt. Na het klimmen konden we voor het eerst sinds november weer de zee in duiken.

Pieter


©2012 nonstopclimbing.nl