Topo-review: Riglos

Voor Riglos is er op dit moment slechts één topo beschikbaar die een redelijk compleet beeld geeft van Riglos. Dat is 'Guía de Escalada en Riglos, Agüero y Foz de Escalete' van Felipe Guinda. De topo beschrijft naast Riglos ook nog een aantal kleinere gebieden in de nabije omgeving. Helaas is de topo volledig in het Spaans - waardoor je ceel informatie mist als je het Spaans niet goed kunt lezen.  Vreemd ook wel, omdat er veel niet-Spaanse klimmers naar Riglos komen.

De routes zijn met verschillende kleuren lijnen in de foto's ingetekend. De foto's zijn erg onscherp, maar met een beetje gepuzzel is de instap en het verloop van de route nog wel te bepalen. Een groter probleem van deze topo is echter de kwaliteit en juistheid van de informatie over de routes. De routes in Riglos zijn veelal 250 tot 300 meter lang. Bij onverwachte situaties of calamiteiten sta je niet binnen een paar tellen weer op de grond. Het is daarom zeker voor routes van deze lengte van belang dat de topo goede informatie geeft. Maar in vrijwel alle opzichten presteert deze topo onder de maat.

Een kleine bloemlezing van de tekortkomingen:

• De lengte van de verschillende touwlengtes zijn niet aangegeven, wat toch wel erg handig is als je wilt abseilen.
• Het aantal touwlengtes komt niet altijd overeen met de werkelijkheid (soms zijn er meer, soms zijn er minder standplaatsen).
• Veel routes zijn aangeduid als 'sportklimroute', maar in diverse van deze routes tref je haakafstanden van 8 meter of meer aan. Veel klimmers zullen dit niet als 'sportklimroute' ervaren en de aanduiding is daardoor misleidend.
• De auteur waarschuwt dat er al veel ongelukken zijn gebeurd bij de afdaling te voet van La Visera, maar hij geeft zelf ook geen duidelijke beschrijving en tekening van de afdaling.
• Op een apart inlegblad is de verklaring van de diverse picto's weergegeven. In het Spaans - een gemiste kans, dit had makkelijk ook in het Engels gekund. Sommige picto's zijn dubbelzinnig...
• Bij de routes is aangegeven of ze met enkel- of dubbeltouw geklommen kunnen worden. Deze aanduiding is niet altijd correct. Bij routes waarbij aangegeven is dat enkeltouw volstaat kun je tijdens de abseil aardig in de problemen komen. Met een dubbeltouw zit je hier altijd goed.
• De aangeven moeilijkheidsgraden van de diverse touwlengtes is niet altijd correct, je vraagt je soms af waar de informatie vandaan komt. 
• Van iedere sector zijn steeds 2 overzichtstekeningen gemaakt. Eén met de routes met een even nummer, en één met de routes met een oneven nummer. Als je info wilt over de naburige route (kan handig zijn), dan moet je er wel even voor gaan zitten.

Is er dan niets goeds over deze topo te melden?  
Gelukkig wel. De topo geeft een goede aanduiding of de route behaakt is. Ook wordt aangegeven wat de kwaliteit van de behaking is en wat voor soort haken je kunt aantreffen. ook wordt er per route vermeld of er een groter gevaar is voor steenslag.
En mocht je het Spaans beheersen, dan is de inleiding wellicht ook interessant. Deze gaat onder meer over de geschiedenis, de aard en de techniek van het klimmen op de torens van Riglos. Verder allerlei weetjes over flora en fauna en de geologie.

Opmerkelijk is dat de topo in een apart hoofdstuk aandacht besteed aan hoe je een achtknoop en een prussikknoop moet leggen. Maar je mag toch hopen dat klimmers die dit soort routes gaan klimmen deze technieken al lang beheersen...

Tip: Bij de bar El Punto (en wellicht ook bij de hut) kun je (summiere) aanvullende informatie vinden en informatie over nieuwe routes.

Titel: Guía de Escalada en Riglos, Agüero y Foz de Escalete
Auteur: Felipe Guinda Polo
Uitgever: Prames
Editie: februari 2004
ISBN: 84-8321-069-x
Verkrijgbaar: bij de hut en bij de winkel in Riglos.

Nonstop-waardering: 2,5 sterren

©2012 nonstopclimbing.nl