Klimmen in weer en wind

abseilen in een wolk

In de zomerperiode klimmen we het liefst lange routes. Eerder of later in het jaar zijn de weersomstandigheden minder gunstig hiervoor.  In La Bérarde hadden we nog niet eerder geklommen en we hadden van horen zeggen dat het erg erg mooi klimmen was.
Inmiddels hebben we 2 lange routes in graniet achter de rug. We hebben er routes van 9 lengtes geklommen in de moeilijkheidsgraad van 6b max. Bijna alles was ideaal: de aanloop was kort, het massief was van een mooie graniet soort, de verschillende touwlengtes waren prachtig, je kon abseilen (zodat we niet naar beneden hoefden te lopen) en we waren er helemaal alleen!
Waar we echter niet op bedacht waren was de wind... Op de camping was het windstil en heerlijk zonnig. Ook de weersverwachting beloofde veel goeds. Maar hoe hoger we kwamen, hoe harder het ging waaien. En niet zomaar een beetje waaien, we werden zo'n beetje van de wand geblazen... Heel fijn, zo'n beetje wind als je in een 6b traverse op plaat staat. Ook prettig met abseilen. Je gooit het touw omlaag en het vliegt net zo hard weer terug! Hoe netjes we ook met het touw om gingen, het eindigde keer op keer in een kluwen spaghetti. En alsof dat nog niet genoeg was, bleef het meerdere keren hangen achter planten, spleten in de rots en achter losliggend puin. Gisteren gebeurde het zelfs dat bij het terugtrekken van het touw, één van beide strengen in het ernaast gelegen ravijn werd geblazen en vast bleef zitten achter iets. De abseil kostte ons hierdoor erg veel tijd en het werd  steeds een beetje kouder...Ik kon uiteindelijk alleen nog maar denken aan donsjassen, slaapzakken, warme chocolademelk, kruiken, wollen dekens en andere warme dingen.
Als je dan eindelijk beneden bent, zou je door het geworstel tijdens de abseil bijna vergeten hoe mooi de route was die je net geklommen hebt!

Esther