zaterdag 30 mei 2015

Ombre et Lumière (Rossolino)

Ombre et Lumière
Een aanloop van 1:45 u voor een route van slechts 190 meter lang, we vroegen ons af of het wel de moeite waard was. Maar we hebben er geen seconde spijt van. De route 'Ombre et Lumière' ligt in het Tavignano-dal (vlakbij Corte) op de 'Rossolino'. Prachtige route met mooie hoekversnijding.






Foto´s

Open in Picasa





Chanson de Prés Verts
Op de laatste dag op Corsica klommen we nog een route op de Rossolino genaamd ´Chanson de Prés Verts´. Niveau VIII max, VII- obl, 290m, 10 lengtes.



Foto´s

Open in Picasa


©2014 nonstopclimbing.nl

donderdag 28 mei 2015

Aqua di Rocca (Spenicazzia)

Op de Spenicazzia (Restonica-dal vlakbij Corte) klommen we één van de mooiste behaakte routes van Corsica ´Aqua di Rocca´. Tijdens de eerste poging werden we helaas overvallen door een regenbui, maar tijdens de tweede poging een dag later hadden we een super dag.






Foto´s

Open in Picasa




©2014 nonstopclimbing.nl

dinsdag 26 mei 2015

Topo review: Topoguide Alpen band 3

Trilogie volbracht
Met het uitkomen van het derde en laatste deel van 'Kletterführer Alpen' hebben de auteurs een levenswerk afgerond. De drie delen vormen samen een verzameling waarin meer dan 1000 van de belangrijkste en mooiste multi-pitch routes van de Alpen (en directe omgeving) zijn beschreven. Wij kennen geen andere topo waarin de routes met zoveel details zijn weergegeven. Ook is het bijzonder dat de auteurs de routes op hun eigen(wijze) manier van waarderingen en commentaren hebben voorzien. Wij waarderen deze topo dan ook met 5 sterren.

Details
In dit derde deel wordt de lat nog net even wat hoger gelegd dan in de voorgaande delen. In de tekeningen van de routes zijn nog meer details en aanwijzingen opgenomen. Daarbij zijn er meer overzichtkaartjes opgenomen met informatie over de aanloop en terugweg van en naar de massieven. En ook nu schrikken de auteurs er niet voor terug om de nodige kritische kanttekeningen te plaatsen als het gaat om de schoonheid, kwaliteit en afzekerbaarheid van de routes.

Nieuw
Naast de bekende regio's zoals Mont-Blanc, Dolomieten en Dauphiné zijn er in dit derde deel voor het eerst ook een groot aantal routes in de Verdon en een aantal routes in de Zee-alpen (Aiglun) opgenomen.

De toekomst
De auteurs spreken zelf in het voorwoord de verwachting uit dat boeken als deze in de toekomst achterhaald zullen worden door informatie op internet. Wij denken dat zoveel kwaliteit en betrouwbaarheid voorlopig nog nergens anders te vinden is. Deze drie 'standaardwerken' zou iedere enthousiaste multipitcher in zijn bezit moeten hebben.

Gegevens
Titel Kletterführer Alpen, Band III
Auteurs: N. Luzar, V. Roth
Uitgever: Topoguide.de
Bestellen: www.topoguide.de

©2014 nonstopclimbing.nl

Crag info: Tres Ponts

Voor de meeste klimmers is Spanje een bestemming voor de wintermaanden. Maar aan sommige klimgebieden in Spanje kun je beter een bezoek brengen in een warmere periode van het jaar. Eén van die gebieden is Tres Ponts, gelegen in een smalle kloof in het noorden van Catalonië op de grens met Andorra. Wij hebben gebruik gemaakt van de topo Lleida Climbs en daarin worden slechts 3 sportklimsectoren genoemd. Er zijn er meer - en ook kun je er multipitchen. Hiervoor heb je de lokale topo nodig (zie hieronder bij topo's).

De rots en de routes
Op de hoofdsector van Tres Ponts vind je een mooi assortiment van lange sportklimroutes op steile en overhangende kalkrotsen. Veel routes zijn meer dan 30 meter en sommige zelfs 50 meter! Naast de hoofdsector zijn er nog twee kleinere sectoren:
- Placa d'en Marcel, een neigende wand met een tiental 5e graadsroutes
- Bon Combat, een sterk overhangende 'grot' met vooral routes tussen 7c en 8b+
Op de hoofdsector vind je voornamelijk routes tussen de 6b en 8a+. Waarbij wij een aantal 6b's erg 'hard voor de graad' vonden. De routes op de hoofdsector zijn al veel beklommen waardoor ze op een aantal punten soms al glad zijn. Voor de meeste routes (vanaf 7a) is dit nog niet echt storend.

De behaking
Over het algemeen is de behaking redelijk goed. Sommige routes hebben echter haken die op wat onlogische plekken zijn geplaatst. De kwaliteit van de standplaatsen is redelijk, maar het is bij sommige wel even opletten dat je touw niet over prusiktouwtjes schuurt (die gebruikt zijn om de haken te verbinden).

Beste tijd om te klimmen
Door de oostelijke ligging gaat ze zon al aan het eind van de ochtend uit de wand. Daarbij waait er vaak nog een fris windje door deze kloof. De beste tijd om hier te klimmen is dan ook het voorjaar (vanaf april) en het najaar. Met regen kun je in sommige routes nog prima klimmen.

Voorzieningen

Tres Ponts ligt dicht bij het plaatsje Organyà. Hier is o.a. een camping, een supermarkt en wat andere winkels. Ook is er een bron met drinkwater. Een grotere en goedkopere supermarkt vind je in La Seu d'Urgell en als je echt goedkoop wil winkelen en ook nog moet tanken dan rijd je 'even' door naar Andorra. In Organyà is er een zeer mooie bivak-voorziening bij een parapentveld. Om er te komen sla je aan de noordkant van Organyà net voor een viaduct linksaf. Vanaf hier volg je de bordjes naar de landingsplek. Wifi vind je in verschillende bars in Organyà. In de bar El Portal vind je ook mappen met topo's van multipitches in de regio.

Nonstop-waardering
Wij geven de sector Tres Ponts 4 sterren.

Klimgebieden in de buurt
In de buurt zijn nog diverse andere klimgebieden o.a.:
- Figols
- Coll de Nargo
- Perles
- Oliana
Voor nog meer gebieden zie de topo van 'Lleida Climbs'.

Topo's
- Lleida Climbs (O'Donovan, Andrada).
- Roques, parets i agulles de l'Alt Urell, guia d'escalades, Miguel Blanco, ISBN: 9788461572328, €23,75.
De topo's kun je iig kopen bij bar El Portal in Organyà.

Foto's
De foto's van Tres Ponts.

Pieter

©2014 nonstopclimbing.nl

donderdag 21 mei 2015

dinsdag 19 mei 2015

Riglos 'El zúlu demente'

Half maart hebben we de route 'El zúlu demente' in Riglos geklommen. Een 7b/AOmax, 6b obl., 240m. De route hangt aan het einde van de wand licht over. Je klimt er op solide oranje-rood conglomeraat.

Open in Picasa



©2014 nonstopclimbing.nl

zondag 17 mei 2015

Topo-update Riglos

In maart 2012 is de zesde editie uitgekomen van de topo van de hand van Felipe Guinda: Escalada en LosMallos de Riglos. De gids lijkt inhoudelijk weinig te verschillen van de vorige versie. Dat is jammer, want daar mankeerde nog best het een en ander aan. Wel is de nieuwe topo duidelijker van opmaak en hij bevat meer foto's (ter illustratie) en historische achtergrondinformatie.
 
Eén echte verbetering, één nieuw minpunt
Op één punt is de topo echt verbeterd: de tekeningen van de routes zijn stukken duidelijker. De routes zijn zowel met verschillende kleuren lijnen ingetekend in redelijk duidelijke foto's, maar van iedere route is ook nog  een aparte tekening te vinden met info over de route. Bij de trad routes wordt meer informatie gegeven over standplaatsen en eventuele behaking dan bij de andere routes.
Helaas heeft deze topo ook een (nieuw) groot minpunt: de foto's van de routes zijn niet altijd compleet. Sommige routes kruisen elkaar of komen op een bepaald moment samen, maar dat is niet altijd af te leiden uit de foto of de route-info. Zo kwamen wij tot onze verrassing niet één maar twee touwgroepen tegen in de laatste lengte van een route - we wisten dat we buren hadden met wie we de laatste lengte deelden, maar zij bleken ook weer buren te hebben en ook die hadden dezelfde laatste lengte in hun route zitten. Zo hingen we op de laatste standplaats samen met onze buren lange tijd te wachten tot de derde touwgroep de laatste lengte had geslecht.Blader dus goed heen en weer in de topo, als je niet van zulke verrassingen houdt.

Wat als je de oude topo nog hebt?
Mocht je de oude topo nog hebben, dan kan de nieuwe topo een goede aanvulling zijn. De route-informatie in de oude topo is iets beter, maar de tekeningen van de routes zijn in de nieuwe topo een stuk duidelijker. Als je het Spaans machtig bent, zijn de verhalen in de nieuwe topo rondom de geschiedenis van de routes wellicht leuk om te lezen.

Opmerkelijk
In Riglos was de topo van Felipe Guinda niet verkrijgbaar. Wel kun je de topo Riglos Vertical kopen. Wij hadden deze topo elders al ingekeken en onze indruk was dat de topo van Felipe Guinda toch iets duidelijker was.  Voordeel van de topo Riglos Vertical is dat het boek 'completer' lijkt te zijn. Niet alleen de massieven in Riglos zijn in de topo opgenomen, maar ook nog een groot aantal andere massieven in de regio (waaronder enkele sportklimgebieden). Mocht je er langere tijd verblijven, dan is dit wellicht ook een optie. Bovendien is Riglos Vertical meertalig. Handig als je Spaans niet zo heel erg goed is.

Tips
- Op internet kun je verschillende tekeningen van de populaire routes vinden. Het kan handig zijn om deze even naast de Spaanse topo's te leggen.
- Bij de bar El Punto (en wellicht ook bij de hut) kun je (summiere) aanvullende informatie vinden en informatie over nieuwe routes.

Nonstop waardering

Wij geven deze topo 3 sterren (een halve punt meer dan de voorgaande editie).

Titel: Escalada en Los Mallos de Riglos. Más de 20.000 metros de escalada.
Auteur: Felipe Guinda
Taal: Spaans
ISBN: 978-84-8321-372-8
Uitgave: 6e editie maart 2012, uitgeverij Prames
Prijs: €25,-
Te koop: In ieder geval bij de klimwinkel Barrabes in Huesca en online.
In Riglos hebben wij deze topo niet gezien.

In Riglos wordt momenteel een andere topo verkocht:
Titel: Riglos Vertical, guía de escalada
Auteurs: Chema Agustín en Miguel Carasol 
Taal: Spaans, deels Engels en Frans
ISBN: 9788494084102
Uitgave: 1e editie 2013, Riglos Vertical
Prijs: €28,50
Te koop: in Riglos bij de hut, de bar El Puro en de souvenirwinkel/kruidenier.

Esther

©2015 nonstopclimbing.nl

vrijdag 15 mei 2015

Crag-info: Terradets

Zoals diverse andere gebieden in de provincie Lleida, dankt Terradets (een kwartier ten zuiden van Tremp) zijn grote bekendheid aan een relatief kleine sportklimsector. Terwijl het gelegen is in een vallei die omringd is door enorme massieven waar nog veel meer te doen is. De sector die de meeste sportklimmers hier naar toe trekt is 'Paret de les Bruixes'. Daarnaast is er nog de bekende sportklimsector 'Regina'. Deze is door zijn langere aanloop (45-60 minuten) minder populair, behalve wanneer het te warm wordt voor Bruixes. De beide sectoren liggen in een kloof en kun je bereiken vanaf dezelfde parkeerplaats bij de waterkrachtcentrale. Verder kun je er nog multipitchen op enorm lange wanden in de kloof en er zijn nog wat kleinere sportklimsectoren met routes in de vijfde en zesde graad. Met de topo Lleida Climbs kom je een heel eind, maar de lokale topo geeft een completer beeld van deze regio.

'Paret de les Bruixes'
Bruixes (The Witches Wall) is een bijzonder mooie licht overhangende wand met allerlei mooi tufa-structuren. De wand biedt vooral veel mogelijkheden tussen de 7b en 8a, daarnaast zijn er nog diverse hardere routes tot en met 9a+. Door de populariteit van deze sector zijn de routes wel wat glad geklommen, maar voor de meeste routes is dit nog niet echt een probleem en ze zijn nog steeds bijzonder mooi. De eerste 10 routes aan de linkerkant van het massief kun je beter vermijden. Deze zijn vaak lelijk of totaal glad geklommen. In de hoofdwand vind je de mooiste routes. Als je op een lager niveau wil warm klimmen kun je beter naar de sector rechts van Bruixes gaan, daar vind je een aantal 6e graads routes (staan in de lokale topo, niet in 'Lleida Climbs'). Deze secor is een vooral geschikt in de winter. Vanaf het eind van de ochtend staat de zon in de wand - tot die tijd kan een donsjas nog nodig zijn. Een groot deel van de wand is beschut tegen wind en zelfs op dagen met lichte regen kun je hier vaak nog wel klimmen.

'Regina'

Deze sector hebben wij niet bezocht, maar we hebben andere klimmers er enthousiast over horen praten. Ook hier vind je veel routes op het niveau 7b - 8a+. Het is een overhangende wand met veel tufa's. Deze routes zijn nog niet gladgeklommen (wat verklaarbaar is door de lange aanloop). Deze sector ligt op het noordwesten en is daarom een stuk koeler. Zover wij hebben kunnen zien komt er in de winter bij laagstaande zon zelfs geheel geen zon in de wand. Deze sector is daarom veel meer geschikt voor het late voorjaar, de zomer en het vroege najaar als het op Bruixes te warm wordt. Maar ook dan kan het er nog fris zijn - neem je donsjas mee!

De behaking

De kwaliteit van de behaking (in Bruixes) is redelijk goed, maar wel een beetje wisselend. De eerste en tweede haak zitten soms wel erg hoog. Ook zijn in sommige routes één of meer haken in een tufa geplaatst, wat niet het meest solide gesteente is.

Voorzieningen
Overnachten kun je in de directe omgeving in de refugi (www.alberguedecellers.com) of voor wie meer luxe wil in hotel Terradets (www.hotelterradets.com). Beide gelegenheden bieden ook de mogelijkheid aan passanten om te douchen (4-5 euro). Bij de refugi kun je eventueel ook de was doen (5 euro wassen, 10 euro wassen en drogen). Ook voor internet kun je bij beide lokaties terrecht, alhoewel het bij de refugi heel erg traag was toen wij er waren en bij het hotel was het erg wisselend in snelheid. Voor boodschappen ga je naar Tremp (12km), waar diverse supermarkten en andere winkels zijn. Wij hebben in de buurt van het stuwmeer een picknickplek gevonden waar we prima konden bivakkeren. Stromend drinkwater vind je bij 'Font de les Bagasses' - bij een grote parkeerplaats in de kloof.

Waardering
Wij geven de sector Bruixes 4 sterren.

Klimgebieden in de buurt
- Tartareu
- Os de Balaguer
- Santa Linya 
- Collegats
- Àger
Voor nog meer gebieden zie de topo van 'Lleida Climbs'.

Foto's
De foto's van Terradets.

Topo's
- Lleida Climbs, O'Donovan, Andrada, (bevat voornamelijk Bruixes en Regina)
-Terradets, guía de escalada, Xavier Buxó y Luis Alfonso, Supercrack Editions, ISBN: 8460938492, €16,- (bevat ook de vele multi-pitch routes)

Pieter
©2015 nonstopclimbing.nl

woensdag 13 mei 2015

Ik ga een jaar op reis en ga op bezoek bij...

Mijn nicht Sylvia woont al sinds 1991 in Fréjus en ik heb haar in al die jaren slechts 1 keer bezocht, in 2002. De afgelopen jaren ben ik een paar keer in de buurt geweest en toch lukte het niet om elkaar te zien. Ook in Nederland proberen we wel eens af te spreken, maar de laatste keer dat we elkaar daar zagen is ook al weer 8 jaar geleden.
Eind april moesten we vanuit Nice de nachtboot naar Corsica hebben. Vanuit de Pyreneëen zouden we langs Sylvia's huis komen en zowaar, dit keer lukte het wel elkaar te ontmoeten!
Het was ontzettend leuk om elkaar na zoveel jaar weer te zien. Toen we klein waren schreven we elkaar brieven vanaf het moment dat we konden schrijven. Onze oma was de postbode. Ik was lid van 'Tina' en zij van 'Donald Duck'. Samen met de tijdschriften gingen de brieven heen en weer. Later werden Donald Duck en Tina door andere tijdschriften vervangen en ook onze oma was op een gegeven moment niet meer nodig - internet was sneller...
We weten in grote lijnen wel waar de ander mee bezig is, maar om elkaar in levende lijve te zien is veel leuker. Zij had Pieter nog nooit ontmoet en ik heb haar 14-jarige dochter alleen maar als peuter en als zesjarige gezien. En ook haar man had ik nog maar 1 keer ontmoet. Leuk was het om te zien hoe ze leeft en werkt en om haar man en dochter te ontmoeten. Ze zijn nu druk bezig met een foto-tentoonstelling. Sylvia had het al geschreven, maar nu hebben we ook al wat (mooi!) werk kunnen zien.
We hebben er zo'n beetje de hele dag doorgebracht en de tijd vlóóg om. Maar als je elkaar zo'n lange tijd niet gezien hebt, is er veel bij te praten. Gelukkig praten we allebei erg snel ;-)
Pieter en ik zijn die dag ontzettend verwend met twee heerlijke warme maaltijden. Wij hadden een doos taartjes mee genomen en ook die zijn allemaal opgegaan. We mochten gebruik maken van de douche (de tweede douche in 4 maanden tijd). Fris gewassen en goed gevoed konden we de boot op naar Corsica;-) En gelukkig niet ziek geworden...

Esther
©2015 nonstopclimbing.nl

zaterdag 9 mei 2015

Van het bed gelicht

De laatste twee weken van onze tijd in Catalonië hebben we doorgebracht in Organyà, bij klimmassief 'Tres Ponts'. Meestal was het mooi weer, maar we hebben ook een paar dagen stromende regen gehad. Toen we op een zaterdagavond na het klimmen het weerbericht checkten, zagen we dat zondag een hopeloze dag zou worden - regen van de vroege ochtend tot de late avond. Tijd voor een regenprogramma: een bezoek aan belastingparadijs Andorra. Dezelfde avond zijn we nog richting Andorra gereden en vlak voor de grens, op een rustige bergweg, wilden we de nacht doorbrengen. Prachtig uitzicht, geen verkeer - een prima plek, dachten we.
Tot er om middernacht een auto naast de bus stopte en we twee mensen om de bus heen hoorden lopen. "Vreemd," denk je dan, "wat komen die hier nou doen?". Op een gegeven moment werd er op de ramen geklopt: "Open maken, toon uw papieren, Gardia Civil!" Pieter stak zijn hoofd uit het dakraam (past precies) en keek eens goed naar de nachtelijke bezoekers en hun auto. Geen uniform, een gewone auto. "Waarom heeft u geen politie-wagen? Waarom draagt u geen uniform?", vroeg Pieter. De mannen beweerden geheime agent te zijn en waren 'incognito'. Ze konden hun politie-papieren tonen aan Pieter (die nog steeds met zijn hoofd uit het dak stak), dus toen hebben we toch maar open gedaan. Toen ze twee slaperige veertigers zagen, waren de papieren niet meer nodig, maar voor de zekerheid wilden ze nog wel even in de kast onder het bed kijken. Tja, en wat vind je dan in een klimmersbus? Zakken vol vieze was en klimspullen. Daar waren ze overduidelijk tevreden mee en de kast moest maar weer snel dicht.
Ze vertelden ons dat we op een 'smokkelaarsweg' stonden en dat we een typische 'smokkelaarsbus' hebben. "Smokkel? Wat valt hier nu te smokkelen?", riepen wij uit. Tabak dus, en drank - nagenoeg gratis in Andorra.
Hmm, dus als je wilt smokkelen kun je beter de snelweg nemen en in een 'gewone' auto rijden. We kijken sindsdien met hele andere ogen naar Mercedes Vito-busjes. Drie van de vier Spaanse klimmers rijden rond in zo'n busje...allemaal smokkelaars dus?
Niks aan trouwens, dat Andorra... (maar de omringende bergen zijn wèl prachtig).

Esther
©2015 nonstopclimbing.nl

donderdag 7 mei 2015

Klimdoelen 2015: de eerste tussenstand

Pieter blij na zijn 1e 7c+ in Oliana (foto: ManabuYoneyama)
De eerste vier maanden van onze reis hebben we voornamelijk in Catalonië geklommen. In die tijd hebben we hard aan onze klimdoelen gewerkt. De maand mei brengen we door op Corsica en daar zullen we alleen maar lange routes klimmen. Een mooi moment om eens te kijken naar onze doelen.
Pieter heeft in de eerste vier maanden 135 punten behaald. Zijn doel is om dit jaar tien 7c's of harder te klimmen. Hij heeft nu twee 7c's geklommen en drie keer een 7c+. Ik heb 93 punten behaald. Mijn doel voor 2015 is tien 7b's of harder. Ik heb nu vijf 7b's en drie keer een 7b+ geklommen.
Ik zat halverwege de maand april al op acht routes en hoopte nog voor vertrek naar Corsica nummer 9 en 10 'binnen te halen'. Maar helaas, ondanks verwoede pogingen is het me niet gelukt. Teleurgesteld was ik wel... Maar al met al zijn we allebei best tevreden met onze vorderingen.
In juni, juli en augustus zullen we een groot deel van onze tijd in de Alpen doorbrengen. Misschien komt er dan van sportklimmen niet veel terecht: ook daar zullen we voornamelijk lange routes doen. Maar als het weer niet goed genoeg is voor multipitches gaan we gewoon verder met onze sportklimdoelen.

Esther
©2014 nonstopclimbing.nl

Crag-info: Alòs de Balaguer

Bij het prachtig gelegen dorpje Alòs de Balaguer liggen vier zeer verschillende kleine klimmassieven. Wij hebben bij twee van deze massieven geklommen en we hebben er twee bekeken. De massieven zelf zijn erg klein (maximaal 25 routes) en je klimt er op kalk. Alòs de Balaguer ligt ten noord-oosten van Balaguer (ongeveer een half uur rijden).

El Balcó del Segre
Dit massief ligt dichtbij de weg en met een aanloop van zo'n 5 á 10 minuten ben je er al. Er zijn 17 routes, waarvan de zevendegraadsroutes aan de rechterkant van het massief (in het lager gelegen deel) niet bijzonder mooi zijn. De 7c+ 'Fes Pila, Maguila' op de hoofdwand vonden we wel mooi, maar erg hard. De achtstegraads routes zien er prachtig uit: tufa's en overhangend vanaf het begin. Voor mensen die deze graad klimmen, is het waarschijnlijk een erg leuk massief. 

L'Estret
Naast El Balcó del Segre ligt het massief L'Estret. Wij vonden het er weinig interessant uitzien en hebben er daarom uiteindelijk niet geklommen. In de topo ziet het er mooier uit dan in werkelijkheid. Je vindt er voornamelijk routes in de zesde-, zevende- en achtste moeilijkheidsgraad. De achtstegraads routes zijn meer overhangend met hier en daar een tufa; de overige routes voornamelijk steil of met een klein dakje op grijze kalk.

Racó del Segre
Bij Racó del Segre vind je 25 routes in de zesde- en zevende moeilijkheidsgraad. De routes variëren tussen de 14 en 18m. Hier en daar is de rots wat brokkelig. Wij hebben er enkele leuke routes geklommen. De wandeling er naar toe is erg mooi en duurt ongeveer een kwartier.

Barranc de San Martí
Bij het relatief nieuwe massief Baranc de Sant Martí zijn de routes tussen de 30 en de 53 m lang (volgens de top Lleida Climbs zonder tussentijdse standplaats!). Hier heb je dus een touw nodig van 80 meter. Eén route is 53m lang en één route is 45 m lang - hier is een touw van 100m handig... Er zijn 11 routes, voornamelijk in de zevendegraad. Er is één 6c+ en één 8a. De rots is roodachtig van kleur en hier en dar nog wat brokkelig. Wij hebben er niet geklommen, maar de topo noemt dit massief 'avontuurlijk'. Om hier te komen moet je 20 minuten lopen.

Cal Cari
Liefhebbers van het klimmassief Les Awirs in België kunnen hier hun hart ophalen: grijze plaat. Je vind er 25 routes, voornamelijk in de zesde graad. De routes zijn tussen de 12 en de 19m lang. Ook vind je er enkele routes met een UIAA-waardering: V en V+. De aanloop is bijzonder kort: 3 minuten. De 25 routes zijn verspreid over twee sectoren en het geheel zag er een beetje rommelig uit.


Beste tijd om te klimmen
De vier massieven liggen op het westen of zuidwesten. Geschikt dus voor in de winter, met uitzondering van massief 'El Racó del Segre': omdat dit massief in een kloof ligt, bereikt de laagstaande winterzon het massief niet. Volgens de topo kun je er het beste klimmen in de maanden september/oktober en maart/april. De overige maanden is het er óf  te koud óf te warm.

Voorzieningen
Wij hebben gezocht naar een winkeltje of een bakker, maar vonden hem niet. Wel kun je in Alós de Balaguer 'Noord' (volg de bordjes vanaf het zwembad) een bron vinden. Op twee plaatsen is het water niet gecontroleerd, maar bij de 'bron' in Alòs-noord is het water wèl gecontroleerd. Boodschappen kun je doen in Artesa de Segre (ongeveer een kwartier rijden). Bivakkeren kun je op verschillende plekken bij Alòs de Balaguer. Wij hebben een prachtig plekje langs de Segre gevonden.


De foto's
De foto´s van Alos de Balaguer

Klimgebieden in de buurt
Dit keer geen sterren-waardering - Alòs de Balaguer is leuk voor een paar dagen; wij zouden er geen 'hoofdbestemming' van maken. Maar met zó veel verschillende klimgebieden in de buurt kun je je zeker voor een lange tijd vermaken:
- Oliana
- Camarasa
- Sant Llorenç de Montgai
En nog een 20-tal andere klimgebieden in de provincie Lleida.

Topo's
- Lleida climbs, (O'Donovan,  Andrada)
- Salvatge Oest de Catalunya, Supercrack Edicions, 2006, ISBN: 9788460994640, prijs: €18,-.


Esther
©2014 nonstopclimbing.nl

dinsdag 5 mei 2015

Bijzondere ontmoetingen in Catalonië

Bij de verschillende klimmassieven of op bivakplekjes ontmoeten we vaak andere klimmers. Sommigen Bivak bij de rotsen'). We zijn nu een dikke drie maanden op reis en we hebben weer een paar leuke mensen ontmoet.
van hen zijn ook voor langere tijd op reis. Of ze hebben hun dagelijks leven zodanig hebben aangepast dat ze zo vaak als mogelijk kunnen klimmen. Iedereen reist op een andere manier, maar wat we gemeen hebben is dat we vaak bij de rotsen te vinden zijn (zie ook '

Verhuizen van Engeland naar Frankrijk
Zo hebben we in Terradets en Collegats een Brits echtpaar ontmoet dat het natte Engelse weer helemaal zat was en 16 jaar geleden besloten heeft om naar Nice te verhuizen. Alle vakanties werden al klimmend in Frankrijk doorgebracht en op een gegeven moment stelden ze zich de vraag 'Waarom gaan we hier eigenlijk niet wonen?'. Huis verkocht, caravan in Zuid-Frankrijk gehuurd, werk gevonden, huis gevonden en klimmen maar! Ze werken allebei op een internationale school en hebben dit schooljaar een sabbatical - ze brengen het jaar grotendeels klimmend in Spanje en Catalonië door. Net als wij bivakkeren ze in een kleine kampeerbus,met dit verschil dat ze ook nog een bordercollie bij zich hebben.

Klimmen in Catalonië
Een Catalaanse klimmer die we tijden de kerstvakanties al wel vaker tegen kwamen in Siurana en Margalef, zagen we nu in Santa Linya en Collegats weer. Hij bleek net als wij op dit moment niet te werken, maar zoveel mogelijk te klimmen. Zijn bedrijf heeft hij moeten sluiten en omdat hij de ruimte had om het even rustig aan te doen besloot hij om ruim een jaar te gaan klimmen (van winter tot en met winter). Zijn huis heeft hij verhuurd. De afgelopen winter heeft hij een appartement in Margalef gehuurd en nu heeft hij in Benasque een appartement gehuurd. Hij wil in de zomer zoveel mogelijk in de Pyreneëen gaan klimmen en in de winter wil hij er ijsklimmen.  Samen met zijn teckel reist hij in een kleine kampeerbus en bivakkeert hij bij de rotsen als hij op pad is. Tussendoor gaat hij nog wel eens 'naar huis'. 

Van het Midden-Oosten naar Europa
En we hebben een deeltijd-profklimmer ontmoet die overweegt om zich in Europa te vestigen. Hij klimt al sinds enige jaren een paar maanden per jaar in Europa en op dit moment is er niets dat hem bindt aan zijn vaderland. Omdat hij daar niet meer veel kan doen (klimmen is er maar op een paar plaatsen toegestaan), is verhuizen misschien een optie. Naast het klimmen werkt hij als fysiotherapeut, iets dat hij ook hier zou kunnen doen. 

Japanners in Catalonië
Ook hebben we een aantal Japanse klimmers ontmoet. Onder hen was een echtpaar dat als zelfstandige is gaan werken om meer tijd te kunnen besteden aan klimmen. In Japan is het heel normaal om maar 2 weken vakantie te hebben - tenzij je voor jezelf werkt. Ze komen al enige tijd elke winter naar Catalonië en dit jaar hebben ze er zelfs 3 maanden doorgebracht! In september komen ze terug - dan gaan ze klimmen in Rodellar.

En de profs natuurlijk...

Ook hebben we aan aantal professionele klimmers gezien en gesproken, en aan hun kun je vaak al van verre zien dat ze kunnen 'leven' van het klimmen of er in ieder geval niet veel kosten aan hebben. Gesponsorde setjes, touw en gordel in dezelfde kleur, prachtige zonnebrillen, kekke mutsen (geen helm), fancy kleertjes in felle kleuren en niet te vergeten: vaak alles van één en hetzelfde merk. De profs bivakkeren over het algemeen niet met een busje, maar ze verblijven vaak in een appartement of bij klimvrienden. Grappig vond ik dat we op een gegeven moment een klimster ontmoetten die in Oliana 'op vakantie' was om even afstand te nemen van een hard project waaraan ze in Siurana bezig was... Tja, we delen de passie, maar het niveauverschil zal er altijd wel blijven.

Esther

©2015 nonstopclimbing.nl