donderdag 30 juni 2011

Afscheidstoernee door Nederland

Afscheidscadeau van Ina!
Omdat we een jaar lang weg zullen zijn, heb ik de afgelopen periode extra mijn best gedaan om verjaardagen en andere feestjes niet te missen. Normaal gesproken vallen veel verjaardagen af, omdat we vaak een weekend ergens aan het klimmen zijn. Ik haal de schade dan op een ander moment weer in.
We vertrekken niet voor eeuwig, maar mensen die je normaal veel ziet en nu ineens ruim een jaar niet... dat voelt toch vreemd.
Het is me niet gelukt om iedereen die ik gedag wilde zeggen ook te zien, maar met de telefoon of de mail kom je ook een heel eind. Of met de post: van Ina kreeg ik een mooie muts toegestuurd!
Op mijn werk heb ik een borrel gegeven en van de kinderen in mijn klas neem ik deze week afscheid. Ik geef ze allemaal een klein kompasje aan een sleutelhanger en een klein kaartje met een persoonlijke groet. Wie weet inspireert onze reis deze kinderen om ook ooit zoiets te ondernemen...;-)

Ook al laten we ons leven in Nederland achter, het is niet zo dat we een heel jaar lang als kluizenaars zullen leven. Sommige klimmaatjes uit Nederland komen ons achterna: half juli treffen we hen in de Alpen. En misschien zien we hen ook nog wel op een ander tijdstip.
Verder heeft een aantal oud-studiegenoten van politicologie aangegeven dat ze het leuk vinden om voor mijn 40e verjaardag 'langs' te komen. Mijn verjaardag wordt dan de aanleiding voor een 'stedentrip'. Maar ja, welke stad wordt dat dan? Wij hebben geen plan, het weer is onze reisleider. Maar als we bij een stad in de buurt zijn, lijkt het me leuk om ze te zien!

Esther

dinsdag 28 juni 2011

Branderonderhoud

Tijdens onze reis gaan we koken op twee benzinebranders. Een MSR Dragonfly en een Coleman Peak I brander. Met name in de Dragonfly zitten diverse rubberen ringetjes die regelmatig vervangen moeten worden. We hebben daarom een hele set reserve-onderdelen mee om de brander een jaar lang betrouwbaar te laten functioneren. Als je de juiste materialen hebt dan is het onderhoud eenvoudig uit te voeren. We hebben de brander al een aantal jaren. Onze ervaring tot nu toe is dat als je jaarlijks preventief twee o-ringetjes en de pumpcup vervangt, dat hij zonder problemen functioneert. Maar tot nu toe hebben we hem natuurlijk nog niet zo intensief gebruikt zoals we dat komend jaar gaan doen. Alles is net vervangen dus voorlopig kunnen weer zonder problemen een viergangendiner bereiden.

Pieter

zondag 26 juni 2011

Klimmen met een handicap: hulpmiddelen

Omdat ik mijn linkerenkel als gevolg van een voorklimmersval niet meer goed kan gebruiken, heb ik allerlei hulpmiddelen die het me toch mogelijk maken om te klimmen.
 
Ik heb een paar opbouwbare krukken. Deze gebruikte ik als we lange routes deden en het niet mogelijk was om abseils te maken en we moesten 'omlopen'. Maar in opvouwbare toestand zijn de krukken nog steeds wel lang en ik bleef regelmatig ergens achter hangen. Een dakje of een traverse onder een dak is niet handig als er twee lange staken steeds ergens tegen aan komen. Een ander nadeel was dat boven- en onderkant van de kruk door een elastiek bij elkaar gehouden wordt. Als ik door zompig terrein heen moest, zoog de dop zich nog wel eens vast, waardoor de bovenkant zich losmaakte van de onderkant... En ik maar trekken aan die kruk...

Als alternatief gebruik ik nu de Leki Wanderfreunde. Dat zijn eigenlijk wandelstokken en je kunt er niet volledig op hangen (zoals met krukken wel kan). Voordeel is dat het zogenaamde telescoopstokken zijn en dat ik ze heel klein kan maken zodat ik in een lange route nergens aan blijf hangen.En als je het dopje van de onderkant eraf haalt, heb je een metalen pinnetje. Ideaal voor op kleine bergpaadjes of op bemodderde hellingen.

Om bij de rots te komen gebruik ik gewone 'elleboogkrukken'. Deze hebben een ergonomisch handvat en daar kun je lekker op hangen. Of nou ja, 'lekker'.... Ik heb inmiddels allerlei rare knobbels op de pezen in mijn handpalmen en ook zit er flink wat eelt op. De pezen in de handpalm doen soms echt pijn - maar ook daar heb ik wat op gevonden! Mountainbikehandschoenen met gel doen wonderen!

Als we een lange route doen, laat ik de krukken beneden liggen en die haal ik dan na het abseilen of het omlopen weer op. Het levert veel bekijks op - het is natuurlijk ook wel een beetje vreemd... niet kunnen lopen, maar wel klimmen...

Met Johan bij de Drei Zinnen
Verder draag ik een enkelbrace: echt een superhandig ding. Fixeert de enkel, waardoor ik minder pijnklachten heb.

En niet te vergeten: mijn klimmaatjes sjouwen alle zware dingen naar de rots of naar een hut. Zo ontlasten ze mij en kan ik dus toch nog klimmen. Dat was aanvankelijk een bittere pil voor mij: hulp moeten vragen en iets niet meer kunnen...

vrijdag 24 juni 2011

Klussen aan de bus: De laatste klus

Na vele klusuurtjes komt het project nu toch ten einde. De laatste grote klus was het plaatsen van een dakraampje.
Als we in de bus slapen is het toch wel prettig om een beetje te kunnen ventileren. Terwijl we de deuren en ramen soms graag dicht hebben omdat het regent of omdat we op een niet zo'n veilige plek staan.
Daarom is het dak nu voorzien van een raampje waar we ook mee kunnen ventileren als het regent. Het is eigenlijk een dekluikje voor op een boot, maar op onze bus past dat prima. Er zit ook nog een mooi horretje bij zodat we ook nog beestvrij kunnen slapen.

Pieter

woensdag 22 juni 2011

Huis te huur verhuurd

Voor het appartement van Esther hadden we een tijdje geleden al een huurder gevonden. Mijn huis stond te koop en te huur maar de marktomstandigheden werkten niet echt mee (iets met een recessie of zo). Maar gelukkig is het op het laatste moment toch nog gelukt om per 1 juli een huurder voor mijn huis te vinden. Wel zo prettig dat het dan niet een jaar leegstaat en ook voor de financiën is het een stuk beter. Gevolg is wel dat we vanaf 1 juli officieel dak- en thuisloos zijn. Terwijl 1 juli de laatste werkdag van Esther is en we de eerste week van juli nog wat dingen in Nederland moeten regelen. Gelukkig hebben al diverse vrienden ons voor die week logeer- en/of kampeerplekken aangeboden.

Pieter

maandag 20 juni 2011

Crag-info: Cormot

Met Hemelvaart hebben we met wat vrienden geklommen in Cormot, ongeveer 65 kilometer ten zuidwesten van Dijon.
Cormot ligt in de Cote 'd Or, een departement in de Bourgogne. Het landschap is heel afwisselend; je vindt er bossen en uitgestrekte wijngaarden in glooiend landschap.Het is een heel eind rijden voor een lang weekend, maar we hadden goed weer en we hebben drieënhalve dag kunnen klimmen. Cormot en Saffres zijn de bekendste en grootste klimgebieden in de Bourgogne. Daarnaast zijn er nog diverse andere kleine, maar leuke klimgebieden. 

Routes 
Het klimmassief bestaat uit kalksteen. Er zijn mooie versnijdingen en spleten. Kenmerkend voor Cormot zijn de vele horizontale richels zoals je die vaak ook in zandsteen ziet. Hierdoor zijn er veel routes met ronde aflopende grepen ('slopers').
Alhoewel er al sinds de jaren zestig wordt geklommen, is het massief niet erg 'vast'. Wij hebben elke dag wel stenen naar beneden zien of horen vallen. Een helm is geen overbodige luxe hier.
Veel routes zijn 35 meter lang en een aantal routes heeft de standplaats niet op de wand maar bovenop het massief. Als het abseiloog wat ver van de rand af ligt is ombouwen of topropen geen optie en zul je moeten abseilen. Ben je niet zeker dat je het met 70 meter touw wel zult redden, kun je altijd nog op zoek naar een gunstiger gelegen abseilpiste.
Het massief heeft iets meer dan 140 routes. Relatief veel routes vertakken zich of kruisen elkaar. Het gebied is zeker ook geschikt voor beginnende klimmers met zijn vele vierde en vijfde graads routes. Zevende graads routes zijn er wat minder, maar in combinatie met een bezoek aan kleinere gebieden in de buurt is de Bourgogne ook voor de betere klimmer een bezoek waard. Omdat Cormot zo'n breed publiek bedient kan het er erg druk zijn. De aanloop is makkelijk; dat is misschien de reden dat je hele families onder aan de rots kunt aantreffen. Terwijl vader en moeder klimmen, past oma op de kleintjes...

Een tussenzekering die zijn
beste tijd wel heeft gehad.
Behaking 
De behaking in Cormot bestaat uit gelijmde boorhaken. Uit nostalgie hebben ze op sommige plaatsen de oude mephaken laten zitten, maar meestal vind je daar vlak in de buurt een moderne haak. De haakafstanden zijn af en toe wat groter. Als je minder goede zenuwen hebt dan is het vrijwel overal mogelijk om zelf extra mobiele tussenzekeringen te plaatsen. De standplaatsen zijn wisselend ingericht; het varieert van één haak met een maillon tot volledig ingerichte standplaatsen met twee haken en een ketting.



Beste tijd 
Enkele jaren geleden hebben we hier in de herfst geklommen. De avonden waren erg koud en ook duurde het even voor het 's ochtends zo'n 8 graden werd. Maar als de zon een beetje doorbrak, dan was het heerlijk klimmen. Het massief ligt op het zuidwesten en vangt relatief veel zon. Met name de klimmer heeft daar plezier van - de zekeraar staat vaak onder de bomen. Maar met wat moeite kan ook de zekeraar ook wat zon mee pikken.
Nu waren we er dus in de lente en het was super! De hele dag kon je lekker klimmen en 's avonds was het niet te koud. We hebben lekker lang buiten kunnen zitten.
In de zomer kun je hier ook wel klimmen. Enkele routes vangen 's ochtends wat schaduw, maar in de middag kan het hier aardig heet worden. 

De topo 
Voor informatie over de topo zie hier

Overnachten
Wij hebben overnacht op een 'camping à la ferme' in Vauchignon, vlakbij de rotsen. Een veldje omringd door bomen met een heel klein toiletgebouw. Er is een wc, een douche en een koelkastje. Als de geiser afslaat, kun je hem zelf wel weer aan de praat krijgen. Elke ochtend komt de bakker met een busje één of twee keer het terrein op om brood te verkopen. De boer maakt 's ochtends met zijn  pick-up een rondje over het veld en haalt het afval op. Je hoeft je niet aan te melden - de boer komt vanzelf wel een keer langs om het geld te innen
. Voor een tent, 2 personen en een auto betaal je €10,-. Boodschappen kun je doen bij de supermarkt in Nolay.

In Nolay zijn 2 luxere campings: camping La Bruyere en camping Nolay.

Foto's
Zie hier voor de foto's

Waardering
Routes
Omgeving
Behaking

Pieter en Esther

zaterdag 18 juni 2011

En we hebben een mascotte!

Mijn moeder is in 1995 overleden aan borstkanker. Ze was toen net 48 geworden. De laatste jaren van haar leven zat ze in een rolstoel, waaraan ze een klein beertje had vastgemaakt. Ik was pas geleden op mijn vaders verjaardag en toen gaf hij mij dit beertje - voor in de bus. Ik was erg geroerd door dit gebaar. Mijn vader en moeder zijn op dezelfde dag geboren en het is raar om wel de verjaardag van mijn vader te vieren en niet meer die van mijn moeder. Hoe dan ook: dit beertje gaat met ons mee. Nu niet meer hangend aan mijn moeders rolstoel, maar zittend in onze bus.

Esther

donderdag 16 juni 2011

Gear-Review: Five-Ten Anasazi Arrowhead

Sinds lange tijd is de Anasazi VCS van Five Ten mijn favoriete klimschoen. Enkele weken geleden kregen we van onze sponsor Five-Ten de gelegenheid om de nieuwe versie van de Anasazi reeks te proberen de 'Arrowhead'.

Ontwerp en specificaties
De Arrowhead is een licht asymmetrisch "toe down" model, waarbij de zool voorgevormd is zodat de tenen naar beneden zijn gericht. De bovenkant is van Cowdura™ kunstleer en de zolen zijn uitgevoerd met het Five Ten Stealth Onyxx rubber dat ook voor de VCS wordt gebruikt. De neus van de schoen is voorzien van het allernieuwste Stealth® Mystique™ rubber dat voor een langere levensduur moet zorgen. Ten opzichte van de VCS is ook het ontwerp van de hiel van de schoen aangepast zodat deze beter aansluit op de voet en ook de wreef van de schoen loopt verder door. Net als de VCS is ook de Arrowhead uitgevoerd met een klittenbandsluiting.

Gebruik
Het eerste wat je opvalt als de schoenendoos open doet is........, de kleur! In vergelijking met de zandkleurige VCS springt het fel oranje van de Arrowhead er wel uit. Wat verder opvalt is dat de zool inderdaad een sterke kromming heeft in vergelijking met de zool van de VCS die nagenoeg plat is. Als de de schoenen aantrekt merk je direct dat de hiel van de schoen beter aansluit om de voet. Het echte voordeel hiervan merk je tijdens het klimmen als je bijvoorbeeld een heel-hook toepast. De VCS heeft dan nogal eens de neiging om te gaan schuiven, de Arrowhead blijft veel beter om je hiel zitten. De grip van het Onyxx rubber is als vertrouwd; zowel op de treetjes in de hal als op de rots heb je op de kleinste puntjes geweldige grip. De schoenen voelen comfortabel aan en je kunt goed voelen waarop je staat. Door de toe-down vormgeving gaat het exact plaatsen van je voet eigenlijk vanzelf.

Conclusie
Door het licht-asymmetrische ontwerp is de Arrowhead nog steeds een all-round klimschoen die zowel binnen als buiten te gebruiken is. De 'toe-down' vorm zorgt ervoor dat je beter op kleine randjes kunt staan en ook beter trekbewegingen met je tenen kunt maken. Voor plaatroutes heeft de VCS nog mijn voorkeur. Op andere ondergrond vind ik de Arrowhead een fijnere schoen. Schoenen met veters sluiten vaak nog net iets beter aan om de voet, maar mijn voorkeur gaat toch uit naar klittenband. Al jarenlang is de Anasazi VCS de bestseller van Five Ten, maar met de komst van de Arrowhead zou hier best wel eens verandering in kunnen komen. En die kleur, die went wel... De Arrowhead is sinds begin deze maand te koop bij Zwerfkei.

Pieter

dinsdag 14 juni 2011

Kleine tegenslagen

Tot nu toe verliepen de voorbereidingen voorspoedig en hebben we alles redelijk volgens planning uit kunnen voeren. We zijn nu bezig met de laatste punten van de 'to-do' lijst af te werken. Eén van de punten was nog even een controle bezoekje aan de tandarts. Alleen dat leverde toch nog een verrassing op toen ik te horen kreeg dat mijn verstandskiezen er uit moeten. Mijn onderste verstandskiezen zijn al eerder verwijderd en tot nu toe kreeg ik telkens te horen dat de bovenste geen probleem opleverden. Ik had hier dus niet echt meer op gerekend. Mijn eerste reactie was dan ook of het niet nog een jaartje kon wachten. Maar dat vond mijn tandarts toch niet zo'n goed idee. Direct de kaakchirurg gebeld om een afspraak te maken maar dit leek niet eerder te kunnen dan eind augustus. Na enige uitleg bleek gelukkig dat ze voor speciale gevallen nog wel eerder plek hadden. Nu mag ik morgen al naar het ziekenhuis om twee kiezen te laten verwijderen.

Pieter


zaterdag 11 juni 2011

Topo-review: Cormot (Bourgogne)

Voor Cormot heb je de keuze uit twee topo's:  'Bourgogne onsight' van Jingo Wobbly en 'Topo d'escalade Cormot' van de CAF. 

'Bourgogne onsight'
Deze topo is uitgeven door een klimmend Brits echtpaar klimmers die ook diverse andere topo's uitgebracht hebben. De topo beslaat niet alleen Cormot maar ook nog 18 andere gebieden in de Bourgogne waaronder Saffres. Het is een zeer mooi uitgevoerde topo met kleurenfoto's en informatie over de massieven, kamperen en andere toeristische informatie. De massieven zijn weergegeven door middel van duidelijke kleurentekeningen. Per route krijg je door middel van de diverse symbolen gedetailleerde informatie zoals: de lengte, het karakter, haakafstanden, aantal haken en locatie van de cruxpassage. Wat opvalt is dat de auteurs de routes een eigen waardering hebben gegeven die afwijkt van de lokale topo. Wij vonden deze waardering vaak beter passend dan die van de lokale topo. Wat wel jammer is, is dat de originele waardering niet vermeld staat. De teksten in de topo zijn Engelstalig en een deel is ook in het Frans weergegeven.

'Topo d'escalade Cormot'
Deze Franse topo is uitgegeven door Club Alpin Français. De massieven en de routes zijn weergeven door middel van schetsen die niet altijd even duidelijk zijn. De extra informatie die je over routes krijgt is summier. Wat wel prettig is is het alfabetisch overzicht van de routes en een overzicht van de routes per niveau.

Conclusie
Links: Jingo Wobbly
Hoewel de lokale topo meestal onze voorkeur heeft is het kwaliteitsverschil zo groot dat we toch de topo van Jingo Wobbly aanbevelen. De topo van de CAF is vooral interessant om de originele waardering van de routes op te zoeken. Overigens is het opmerkelijk dat de topo's de sectoren verschillende namen geven!
Opvallend is dat bij de sectoren nummers op de rots geschilderd zijn,  maar dat in geen van beide topo's deze nummers weergegeven worden. Erg jammer, omdat het ontzettend zou helpen bij de oriëntatie binnen het gebied. Omdat maar bij enkele routes de naam op de rots staat, moet je de eerste dag wel even zoeken naar de routes.

Titel: Bourgogne on sight
Autor: David (Jingo) en Carrie (Wobbly) Atchison-Jones
Editie: 2003
ISBN: 1-873 665 31-8
waardering
Titel:Topo d'escalade Cormot
Auteur:Club Alpin Français (CAF) - Chalon sur Saône
editie: 1999
waardering

Pieter en Esther

Foto's van Cormot

donderdag 9 juni 2011

Rustpunten

Verzuurde spieren in de de onderarmen zijn de grootste vijand van een sportklimmer bij het klimmen van een lange route. Het zoeken van rustposities waarbij je zo goed staat dat je één hand even los kunt laten is dan vaak de enige oplossing. In dit filmpje klimt de Tjechische topklimmer Adam Ondra (1993) de 80 meter lange route route Chilam Balam (9b+). Hij laat op een prachtige manier zijn hoe je je knie kunt gebruiken om rustposities te creëeren. Met halverwege het filmpje nog een zeer mooie no-hands-rest...



Chilam Balam from Saltatela on Vimeo.

dinsdag 7 juni 2011

Materiaal nieuws: Nieuwe ATC-Guide

Black Diamond heeft een nieuwe versie van de ATC-Guide op de markt gebracht.  Dit zekeringsapparaat met auto-block modus is al jaren zeer populair bij klimmers die ook met de ATC naklimmers willen zekeren. Het nieuwe ontwerp heeft twee belangrijke wijzigingen ten opzichte van de vorige versie. Het nieuw ontwerp heeft een open constructie zoals we dat ook al kennen van de Mammut Vader Alpine. Hierdoor heeft Black Diamond een gewichtsbesparing kunnen realiseren van 14 gram (van 102 naar 88gr.). Ook is het onderste oog groter gemaakt. Dit oog wordt gebruikt wordt om de auto-blok functie op te heffen. Hierdoor is het nu mogelijk om er een kleine karabiner in te hangen. Bij het vorige model kon je er met wat moeite een prusiktouwtje door heen halen. Het inklippen van de karabiner maakt het deblokkeren wordt hierdoor sneller en makkelijker.

woensdag 1 juni 2011

Een voortent

We hebben een 'voortent' gekocht. Ik moet zelf nog even wennen aan het idee (is dit niet de eerste stap naar een caravan met schotelantenne?). Voor een voortent is het een klein ding, maar wij vinden hem enorm. Mochten we ruzie hebben, dan kan ik altijd nog zeggen: "Slaap jij vannacht maar in de voortent schat".
We hebben hem gekocht omdat het niet altijd fantastisch lekker weer zal zijn. Omdat we altijd buiten zullen koken, zou het in de winterse maanden weleens prettig kunnen zijn om uit de wind of regen te blijven terwijl je kookt. Zeker als we niet helemaal fit zijn, kan het een uitkomst zijn.

Esther